اقتصاد در آینه رسانهها
کاهش قیمت نفت به ٢٠ دلار جدی است!
شرق
شرق درباره احتمال سقوط نقت به کانال 20 دلاری نوشت: برخی از کارشناسان و تحلیلگران از احتمال رسیدن قیمت نفت به ٢٠ دلار میگویند که متأسفانه با توجه به برخی مسائل، این تحلیلها میتوانند به واقعیت بپوندند. قیمت نفت به دلار وابسته است و فعلا سیاستهای دولت آمریکا بر بالابردن نرخ بهره و افزایش قدرت دلار متمرکز شده است که مستقیما به کاهش قیمت نفت، طلا و دیگر کالاها منجر میشود.
در وضعیتی که همگان معتقدند جریان عرضه نفت در بازارهای جهانی قدرتمندتر از میزان تقاضای آن است، از رکود ادامهدار در اقتصاد غرب نیز میتوان اینگونه استنباط کرد که تقاضا برای نفت نمیتواند در کوتاهمدت افزایش پیدا کند. از دیگر سو نفت، بهخصوص نفت سنگین خاورمیانه که سولفور بالایی نیز دارد، پیرو تصمیمی که اخیرا در پاریس برای کاهش دو درجه سانتیگرادی دمای کره زمین گرفته شده است، حالتی شبیه به ذغال سنگ پیدا میکند و کشورهای عمده تولیدکننده و صادرکننده باید خود را برای این وضعیت نیز آماده کنند.
البته در این میان ایران میتواند از مزیت دارا بودن بزرگترین ذخایر گاز جهان به بهترین نحو استفاده کند، چراکه رسیدن نفت به جایگاه ذغالسنگ، به معنای یکهتازی گاز طبیعی است. در کنار همه این عوامل که نوید کاهش قیمت نفت را میدهند، پیشرفت فناوری صرفهجویی در مصرف انرژی را نیز شتاب بخشیده که در نتیجه آن، عرضه نفت در بازارهای جهانی بر تقاضایی که برای آن وجود دارد غلبه کرده است.
شهرنشینی در ایران 20 درصد بیش از میانگین جهانی
الف
الف در تحلیلی از وضعیت شهرنشینی در ایران نوشت: برآوردهای وزارت مسکن و شهرسازی نشان میدهد که درصد جمعیت شهرنشینی ایران به بیش از ۷۳ درصد رسیده است. این در حالی است که میانگین جهانی شهرنشینی ۶۰ درصد گزارش گردیده است.
آمار بانک جهانی نیز نشان میدهد که متوسط نرخ رشد درصد جمعیت شهرنشینی ایران از کل جمعیت کشور طی ۵۰ سال گذشته تقریبا دو برابر میانگین جهانی بوده است. بسیاری از کشورهای توسعه یافته و اروپایی سیاستهای تمرکززدایی توجه به بخش روستایی و صنعت کشاورزی را در دستور کار خود قرار داده و موفق گردیدند از افزایش بیرویه جمعیت شهرنشین جلوگیری کرده و حتی درصد شهرنشینی را کاهش دهند.
اما روند اجرای سیاستها در ایران به گونهای دیگر بوده و با تخصیص نامتوازن امکانات به شهرها به ویژه کلان شهرها، شرایط اجتماعی و اقتصادی جمعیت کشور را در راستای افزایش شهرنشینی و تمرکزگرایی سوق داده است.
گزارشات بانک جهانی نیز موید این مدعاست، به گونهای که نسبت شهرنشینی در ایران در سالهای ۱۸۸۲، ۱۹۶۱ و ۲۰۱۲ میلادی به ترتیب برابر با ۲۵/۷، ۳۴/۰۴ و ۷۲ درصد بوده و اکنون به بیش از ۷۳ درصد رسیده است. در بین شهرهای ایران نیز تهران با افزایش یک میلیون و ۷۶۷ هزار نفر از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ بیشترین آمار افزایش جمعیت را به خود اختصاص داده است. بهطور کلی این روند در یک قرن اخیر به همین منوال بوده است و جمعیت تهران نسبت به سایر شهرها افزایش بیشتری داشته است. بیشترین درصد شهرنشینی نیز در استانهای قم، تهران و البرز با بیش از ۹۰ درصد گزارش گردیده است...
مشخص نیست در شرایطی که بسیاری از کارشناسان بر لزوم تمرکز زدایی از پایتخت تاکید دارند چگونه باز هم سیاستهای اقتصادی در راستای توجه بیشتر به تهران اعمال میگردد؟ در حالی که شرایط جمعیتی پایتخت هر روز وخیمتر میگردد، چرا همچنان بر سیاستهای تمرکزگرایی در تهران اصرار ورزیده میشود.
نکته اینکه در حالی که بسیاری از ساکنین استانهای مختلف کشور برای یافتن شغل مناسب راهی پایتخت میشوند و به تبع آن بر جمعیت متقاضیان کار در تهران افزوده میشود، تاثیر سیاستهای تمرکزگرا و توجه به تهران در حدی بوده است که با افزایش متقاضیان شغل، نرخ بیکاری تهران بیش از۵۰ درصد از کاهش یافته است.
ناگفته پیداست که ادامه چنین روندی مردم سایر روستاها و شهرهای کوچک کشور را از سیاستهای اجتماعی و اقتصادی دولت سرخورده و ناراضی مینماید. ضمن اینکه با افزایش بیش از حد روند مهاجرت به کلان شهرها به ویژه تهران و افزایش جمعیت این شهرها، اوضاع زیستمحیطی و جمعیتی آنها بیش از پیش از مرز بحران خواهد گذشت و شهرنشینی با خطرات بیشتری توام خواهد شد.
وزارت تسهیلات و شهرسازی!
وطن امروز
وطن امروز گزارش داد: وزارت راه و شهرسازی برای خروج مسکن از رکود چه کرده است؟ پاسخ به این سوال سخت نخواهد بود، چرا که وزارت راه در 26 ماه اخیر فقط به دنبال افزایش سقف انواع تسهیلات مسکن بوده است. هر روز خبرهایی از مسکن قسطی، افزایش تسهیلات مسکن و... منتشر میشود اما آن چیزی که عیان است موثر نبودن اقدامات وزارت راه و شهرسازی است. خیلیها امیدوار به وعدههایی چون «مسکن امید» و «مسکن اجتماعی» بودند اما تاکنون هیچ کدام از این وعدهها عملی نشده و فقط انواع و اقسام تسهیلات رونمایی شده است.
وزارت راه را به جرأت میتوان وزارت تسهیلات نامید که همواره خواهان افزایش سقف تسهیلات مسکن به جای تلاش برای اجرای برنامههای رونق مسکن است. جالب اینکه بالا رفتن میزان تسهیلات فقط برای قشری مناسب است که توانایی مالی بسیاری برای پرداخت اقساط با مبالغ بالا دارند و اکثر افراد جامعه مشمول این تسهیلات نمیشوند. به همین علت است که تسهیلات مسکن ناکارآمد است و موفق نشده جذابیتی در بازار ایجاد کند. این در حالی است که وزارتخانههای دیگر مانند وزارت صنعت موفق شدهاند بیش از 6 هزار میلیارد تومان برای خروج صنایع از رکود از بانک مرکزی اعتبار بگیرند و طرحهای ضربتی برای خالی شدن انبار تولیدکنندگان اجرا کنند اما وزارت راهوشهرسازی به راحتی از این طرحهای ضربتی کنار گذاشته شده تا انبارهای تولیدکنندگان مصالح ساختمانی همچنان پر بماند و مسکن از رکود خارج نشود.
روز گذشته باز هم جزئیاتی از یکی دیگر از طرحهای رنگارنگ تسهیلات مسکن اعلام شد؛ شرایط دریافت وام ۶۰ میلیون تومانی خرید و ساخت مسکن با اوراق گواهی حق تقدم استفاده از تسهیلات مسکن در فرابورس. براساس این اعلام، سقف فردی استفاده از تسهیلات خرید و ساخت مسکن از محل گواهی حق تقدم استفاده از تسهیلات مسکن در شهر تهران 60 میلیون تومان و معادل 120 ورقه گواهی حق تقدم استفاده از تسهیلات مسکن است.