کد خبر: ۶۲۹۴۹
تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱۳۹۴ - ۲۱:۵۲
از کد نارنجی بان کی مون تا کمپین فتح مجلس

عشرت شایق: شعاردهندگان تاکنون برای زنان چه کرده‌اند؟

عشرت شایق، نماینده مجلس هفتم شورای اسلامی و کارشناس امور زنان با طرح این سؤال که کسانی که شعار حضور ۳۰ درصدی زنان در مجلس را می‌دهند، تاکنون برای زنان چه کرده‌اند، گفت: آیا بهتر نیست به جای شعارهای حاشیه‌ای مانند تعیین سهمیه از کرسی‌های مجلس، برنامه‌هایی منطبق بر عقلانیت ارائه شود؟
سرویس اجتماعی-

شایق گفت: انقلاب اسلامی منشاء تحولاتی عمیق در حوزه زنان ایرانی بود و زمینه را برای فعالیت زنان در بخش‌های مختلف مهیا کرد تا این قشر بتواند نقش مؤثر و تعیین کننده‌ای در اداره جامعه و شکل‌گیری نهادهای قانونگذاری و اجرایی کشور داشته باشد.
این کارشناس امور زنان اظهار داشت: زنان فرهیخته ایرانی، عناصری فعال و سازنده هستند که در فعالیت‌های اجتماعی و تحولات سیاسی و اجتماعی کشور، حضوری دلسوزانه و تکلیف‌ مدارانه دارند و تداوم این راه نیز مستلزم حفظ همان روحیه خدمت براساس تکلیف دینی و اجتماعی است.
شایق افزود: بررسی رویدادهای چهار دهه اخیر ایران اسلامی نشان می‌دهد که اثرگذاری زنان در مقدرات کشور هیچگاه تشریفاتی نبوده و این جمعیت پا به پای مردان، نقش خود را در همه زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور از جمله انتخابات مختلف به خوبی ایفا کرده است.
این کارشناس امور زنان تصریح کرد: یکی از شعارهایی که بعضی از افراد و گروه‌ها با نزدیک شدن به زمان ثبت نام و برگزاری دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، در روزهای گذشته اقدام به طرح آن کرده‌اند، ضرورت حضور پررنگ‌تر زنان در ترکیب مجلس دهم و حتی تعیین درصد نمایندگان زن در خانه ملت است. اما باید توجه داشت که این موضوع مانند خیلی از موضوعات حوزه زنان، بیشتر در ایام انتخابات مطرح و با فروکش کردن تب انتخابات، به بوته فراموشی سپرده می‌شود! این نحو رفتار، ظلم مضاعفی است که در حق زنان جامعه صورت می‌گیرد چرا که به‌شدت شائبه سوء استفاده از این موضوع برای جمع کردن آرای زنان به مشام می‌رسد.
شایق به فارس گفت: نگاهی به عملکرد دولت‌های مختلف به خوبی نشان می‌دهد که تمام شعارها، سخنرانی‌ها، میتینگ‌های انتخاباتی و وعده‌های داده شده در مورد استفاده از توان مدیریتی و علمی زنان در سطوح مدیریتی کشور بعد از برگزاری انتخابات، خیلی زود فراموش شده و ادامه شعارها به انتخابات بعدی واگذار شده است!
گفتنی است طرح تمرکز بر ظرفیت زنان برای پیشبرد اهداف خاص سیاسی، تنها در کشور ما ایران به صورت ناگهانی از سوی جریان غربگرا در دستور کار قرار نگرفته است. پروژه مذکور با هدف استفاده از زنان به عنوان پرچمدار پیشبرد و اجرایی ساختن اهداف نظام سرمایه داری در چند دهه اخیر بارها با شکل و شمایل بازطراحی شده، به جوامع هدف عرضه شده است. اما آنچه تفاوت اصلی رفتار دوگانه سرمایه داری با زنان جوامع غربی و شرقی‌ها را فاش می‌سازد تفاوت در میزان خدمات ارائه شده پس از پایان هر دوره سوء استفاده ابزاری و سیاسی- اجتماعی و اقتصادی است.
دوگانه غربی- شرقی حقوق زنان
به طور مثال غربی‌ها پس از شکست دور اول و دوم فمنیسم و نارضایتی عمیق جامعه زنان غربی از عمل به دستورات ضد خانواده نظام سرمایه‌داری که نتیجه آشکار آن فروپاشی خانواده و تضعیف بیش از پیش موقعیت «زن» در خانواده و اجتماع بود، با دستکاری قوانین به سمت «زن سالاری» اقدام کردند تا بخشی از اعتماد از دست رفته زنان غربی را مجددا کسب کنند. تغییر ساعات کار زنان شاغل از 8 ساعت موظفی به 6 ساعت و پرداخت حقوق کامل برای ترغیب زنان به سپری کردن اوقات بیشتر در خانواده یا افزایش میزان مرخصی زایمان و تنظیم قوانین «دورکاری» برای زنان شاغلی که تمایل به فرزندآوری دارند، تنها بخشی از قوانین اصلاح شده به نفع زنان برای جلوگیری از شکست نسخه‌های آتی زنانه سرمایه داری است.
«تفکیک جنسیتی محیط‌های شهری و اداری» برای فراهم آوردن آرامش خاطر، راحتی و رفاه بیشتر برای زنان و دختران نیز از جمله دیگر اصلاحات قانونی است. بطور مثال در غرب برخلاف گذشته، تاکسی‌های اختصاصی زنان، واگن‌های جداگانه مترو، پاویون‌های تفکیک شده دانشگاهی و اداری و اوقات متفاوت استفاده از خدمات رفاهی به سادگی قابل مشاهده است.
رفتار غربی‌ها برخلاف تبلیغاتی که در کشورمان صورت می‌گیرد نسبت به دوران موج اول فمنیسم با جامعه زنان تفاوت بسیاری کرده است اما برنامه‌ریزی برای تحقق هدف مهم «فروپاشی خانواده مستحکم شرقی» حکم می‌کند، شعارهای زنانه احزاب و گروه‌های وابسته کماکان دست کم 40 سال با وضعیت کنونی غرب فاصله داشته باشد.
تلاش دروغین برای حقوق دروغین
در ایران، علی رغم قول‌های متعدد دستگاه‌های دولتی، هنوز قانون افزایش مرخصی زایمان زنان شاغل اجرایی نمی‌شود اما تبلیغات وسیعی برای ترغیب زنان به اشتغال مشاهده می‌شود! فرزندآوری و ازدواج زنان، تحت برچسب کارشکنی در مسیر ارتقای شغلی و تحصیلی از سوی غربگرایان مدعی «حقوق زنان» با افکار تاریخ گذشته فمنیسیتی، تحقیر می‌شود و هیچ برنامه‌ریزی از سوی شعاردهندگان کذاب برای فراهم آوردن امکانات قانونی حتی نزدیک به «زن شاغل غربی»، برای 14 درصد «زن شاغل ایرانی» مشاهده نمی‌شود. آیا نام این رفتار جهان سومی با «زن فرهیخته و عالم شرقی» و خانواده ستیزی عامدانه، سوء استفاده از نیازهای به حق زنانه نیست؟ چرا برخلاف جوامع غربی ترویج برون سپاری وظایف مادری و رونق دولتی مهدهای کودک هنوز در دستور کار است و دولت هیچ یارانه‌ای به زنان ایرانی برای ترک زودتر محیط کار و تربیت فرزندان ارائه نمی‌دهد؟ مگر قوانین مذکور در جوامع غربی توسط حامیان «حقوق زنان» تصویب و اجرایی نشده است؟!
 وقتی در مشهورترین دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، زنان به علت نبود پاویون اختصاصی استراحت، هنوز به «نمازخانه» پناه می‌برند و یا مادر دانشجو حق قانونی برای «شیردهی» به فرزند خود را ندارد،  فضاسازی انتخاباتی امثال مولاوردی و راکعی و فائزه هاشمی در عین اشغال کرسی قدرت، چه مفهومی دارد؟
ترور نیویورکی خانواده ایرانی
 از معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری که همزمان با «طرح نارنجی» جریان ضدانقلاب در خارج از کشور با حضور بان کی مون، از شعار «به سوی تغییر چهره مردانه مجلس»، حمایت کرد، سوال می‌کنیم: شما چند لایحه برای تامین حقوق بانوان ایرانی، به مجلس فعلی ارائه کردید؟ چند طرح موفق برای تامین حقوق زن فرهیخته ایرانی و تقویت ارکان خانواده ایرانی، به مرحله اجرا رساندید؟ با تکرار مکرر برنامه‌های اختصاصی کمیسیون ضد خانواده نیویورکی که هدف اختصاصی آن ترور ستون خانواده شرقی است، کدام حق از حقوق زن ایرانی، تامین شده است؟
پرونده دعوت از نزار ذکا، جاسوس لبنانی برای برنامه‌ریزی و اجرای طرح‌های توطئه آمیز غرب به نام «توانمندسازی دروغین زنان»، کماکان باز است و ناباورانه شاهد هستیم مجموعه عناصر فمنیست و زن ستیز ذیل پرچم معاونت زنان، درصدد هستند برنامه «کد نارنجی»، اجلاس نیویورک را به مرحله اجرا برسانند.