فرانسه و آمریکابه سوی همگرایی بیشتر
روابط آمریکا با فرانسه به عنوان دو عضو مهم باشگاه غرب، همواره از اهمیت گسترده‌ای برای هر دو طرف برخوردار بوده است؛ از یک سو آمریکاییها به فرانسه به عنوان یک وزنه تاثیرگذار در اتحادیه اروپا نگاه می‌کنند و از دیگر سو فرانسه به واشنگتن به عنوان یک شریک راهبردی در حوزه اقتصادی و سیاست خارجی اهمیت می‌دهد.
روابط آمریکا با فرانسه به عنوان دو عضو مهم باشگاه غرب، همواره از اهمیت گسترده‌ای برای هر دو طرف برخوردار بوده است؛ از یک سو آمریکاییها به فرانسه به عنوان یک وزنه تاثیرگذار در اتحادیه اروپا نگاه می‌کنند و از دیگر سو فرانسه به واشنگتن به عنوان یک شریک راهبردی در حوزه اقتصادی و سیاست خارجی اهمیت می‌دهد.
اما طی 10 سال گذشته و به ویژه پس از حمله آمریکا به عراق در سال 2003 (1382)، روابط واشنگتن- پاریس با فراز و نشیب فراوانی همراه بوده است؛ چرا که فرانسه دوران «ژاک شیراک» (1995-2007) رویکرد نظامی‌گری واشنگتن را هیچگاه مورد پذیرش قرار نداد. در دوران «نیکولا سارکوزی» (2007-2012) نیز اگرچه روابط دو طرف تا حدودی به هم نزدیک شد اما در برخی موضوع‌های اقتصادی همچون توافقنامه تجارت آزاد، اختلاف‌های واشنگتن- پاریس به قوت خود باقی ماند.
با پیروزی «فرانسوا اولاند» در سال 2012 (1391) و روی کار آمدن یک رییس جمهور سوسیالیست، ابتدا به نظر می‌رسید که فرانسه دوران اولاند، سیاست‌های جدیدی را در قبال آمریکا در پیش گیرد، اما روند تحولات جهانی و تداوم سیاست‌های نزدیکی روابط فرانسه با آمریکا، نشان داد که اولاند نیز مانند سارکوزی (غیر از حوزه اقتصادی) رویکردها و دیدگاه‌های نزدیکی با آمریکاییها در حوزه‌های مختلف راهبردی و سیاست خارجی دارد.
بر این پایه، اولاند در حالی 21 بهمن به آمریکا سفر کرد که دو طرف پیش از این نیز در حوزه‌های مختلفی نظیر بحران سوریه و موضوع هسته‌ای ایران رویکردهای نزدیکی داشتند.
براساس گزارش «دویچه وله» باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا و اولاند 23 بهمن با شرکت در کنفرانسی خبری در کاخ سفید، مواضع خود را در حوزه‌های مختلف اعلام کردند. این دو رئیس جمهور همچنین نیز با انتشار مقاله‌ای مشترک در دو روزنامه «لوموند» فرانسه و «واشنگتن پست» آمریکا، روابط نزدیک دو کشور را «الگویی برای همکاری‌های بین‌المللی» خوانده بودند.
از جمله محورهای اصلی مذاکرات دو کشور بحران جاری سوریه بود.
در موضوع سوریه نیز آمریکا و فرانسه، با اتخاذ مواضعی مشترک اعلام کردند که اوضاع سوریه متغیر است و تمامی گزینه‌ها بایستی برای حل بحران در این کشور مورد بررسی قرار گیرد. آنها همچنین خواستار تشکیل دولت انتقالی در سوریه شدند.
حاصل کلام اینکه، به نظر می‌رسد سیاست‌های فرانسه و آمریکا با وجود روی کار آمدن یک دولت سوسیالیست در پاریس و پیشینه پرفراز و نشیب روابط دو طرف در حوزه‌های مختلف، به نزدیکی و اشتراک بیشتری رسیده است و واشنگتن- پاریس تلاش می‌کنند با شناخت چارچوب رویکردها و منافع راهبردی یکدیگر، مسیر یکسانی را برای مناسبات خود برگزینند. این همگرایی را در قاره سیاه نیز می‌توان مشاهده نمود؛ اشغال کشورهای مالی و آفریقای مرکزی توسط فرانسه، حمایت آشکار آمریکا را در پی داشت.
منبع: خبرگزاری جمهوری اسلامی
اما طی 10 سال گذشته و به ویژه پس از حمله آمریکا به عراق در سال 2003 (1382)، روابط واشنگتن- پاریس با فراز و نشیب فراوانی همراه بوده است؛ چرا که فرانسه دوران «ژاک شیراک» (1995-2007) رویکرد نظامی‌گری واشنگتن را هیچگاه مورد پذیرش قرار نداد. در دوران «نیکولا سارکوزی» (2007-2012) نیز اگرچه روابط دو طرف تا حدودی به هم نزدیک شد اما در برخی موضوع‌های اقتصادی همچون توافقنامه تجارت آزاد، اختلاف‌های واشنگتن- پاریس به قوت خود باقی ماند.
با پیروزی «فرانسوا اولاند» در سال 2012 (1391) و روی کار آمدن یک رییس جمهور سوسیالیست، ابتدا به نظر می‌رسید که فرانسه دوران اولاند، سیاست‌های جدیدی را در قبال آمریکا در پیش گیرد، اما روند تحولات جهانی و تداوم سیاست‌های نزدیکی روابط فرانسه با آمریکا، نشان داد که اولاند نیز مانند سارکوزی (غیر از حوزه اقتصادی) رویکردها و دیدگاه‌های نزدیکی با آمریکاییها در حوزه‌های مختلف راهبردی و سیاست خارجی دارد.
بر این پایه، اولاند در حالی 21 بهمن به آمریکا سفر کرد که دو طرف پیش از این نیز در حوزه‌های مختلفی نظیر بحران سوریه و موضوع هسته‌ای ایران رویکردهای نزدیکی داشتند.
براساس گزارش «دویچه وله» باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا و اولاند 23 بهمن با شرکت در کنفرانسی خبری در کاخ سفید، مواضع خود را در حوزه‌های مختلف اعلام کردند. این دو رئیس جمهور همچنین نیز با انتشار مقاله‌ای مشترک در دو روزنامه «لوموند» فرانسه و «واشنگتن پست» آمریکا، روابط نزدیک دو کشور را «الگویی برای همکاری‌های بین‌المللی» خوانده بودند.
از جمله محورهای اصلی مذاکرات دو کشور بحران جاری سوریه بود.
در موضوع سوریه نیز آمریکا و فرانسه، با اتخاذ مواضعی مشترک اعلام کردند که اوضاع سوریه متغیر است و تمامی گزینه‌ها بایستی برای حل بحران در این کشور مورد بررسی قرار گیرد. آنها همچنین خواستار تشکیل دولت انتقالی در سوریه شدند.
حاصل کلام اینکه، به نظر می‌رسد سیاست‌های فرانسه و آمریکا با وجود روی کار آمدن یک دولت سوسیالیست در پاریس و پیشینه پرفراز و نشیب روابط دو طرف در حوزه‌های مختلف، به نزدیکی و اشتراک بیشتری رسیده است و واشنگتن- پاریس تلاش می‌کنند با شناخت چارچوب رویکردها و منافع راهبردی یکدیگر، مسیر یکسانی را برای مناسبات خود برگزینند. این همگرایی را در قاره سیاه نیز می‌توان مشاهده نمود؛ اشغال کشورهای مالی و آفریقای مرکزی توسط فرانسه، حمایت آشکار آمریکا را در پی داشت.
منبع: خبرگزاری جمهوری اسلامی