در همین راستا مهرداد بذرپاش، عضو کمیسیون صنایع مجلس در واکنش به این نامه به فارس گفت: دولت آنقدر به امامزاده برجام متوسل شده که متوجه نیست این امامزاده اقتصاد ایران را شفا نمی‌دهد.
این نماینده تهران ادامه داد: به دلایل مختلف سیاسی دوستان در دولت حاضر به پذیرش این واقعیت نیستند و بیشتر یا تمام هم و غم خود را در مذاکرات سپری می‌کنند.
وی افزود: شاخص بازار سرمایه بعد از توافق برجام و توافق ژنو 32 درصد کاهش داشته و به این مفهوم است که 32 درصد دارایی‌های مردم در بازار سرمایه از بین رفته است.
واکنش نسبت به هشدار 4 وزیر درباره ورود کشور به بحران حتی به دولتی‌ها نیز کشیده شد و مشاور وزیر صنعت در گفت‌وگویی که با فارس داشت با اشاره به این نامه،‌ گفت: بخش خصوصی مدت‌ها است نسبت به رکود در بازار هشدار می‌دهد که این رکود بدنه بازار و  بنگاه‌ها را آزار می‌دهد.
احمد پورفلاح با اشاره به آمار و ارقام موجود در مورد نقدینگی، پول و تاثیر آن در رکود و جذب سرمایه، تصریح کرد: آمارها موید آن است که در این حوزه نسبت به 7-8 سال اخیر 50 درصد رشد منفی داشته‌ایم و چون این مسئله تداوم دارد، نقطه انتهایی آن به مرگ برای اقتصاد به‌ویژه بخش خصوصی منتهی می‌شود. چرا که دولت با ورود پول‌های بلوکه شده این امید را دارد که تا حدی خود را سر پا نگهدارد.
رئيس سابق کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران، ادامه داد: وضعیت به حدی است که 20 هزار واحد ورشکسته از یک سال پیش هیچ تکانی نخورده‌اند.
پارلمان بخش خصوصی نیز واکنش‌های مهمی نسبت به این نامه نشان داد، چنانچه محسن جلال‌پور، رئيس اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به اینکه نامه 4 وزیر صنعت، کار،‌ اقتصاد و دفاع به رئیس‌جمهور برای هشدار نسبت به اوضاع نا‌به‌سامان اقتصادی و احتمال بروز بحران اقتصادی منتشر شد و فکر می‌کنید چه تدبیری در این راستا می‌توان اندیشید، به فارس گفت: با توجه به رکود حاکم شده در اقتصاد، خطر آنکه سرمایه‌های ملی و بنگاه‌ها را  از دست بدهیم، وجود دارد و این هشداری است که باید تیم فراقوه‌ای برای آن تشکیل شود. اسدا... عسگراولادی نیز با اشاره به اینکه رئیس‌جمهور باید وضع اضطراری اقتصادی اعلام کند، به تسنیم گفت: 4 وزیر کابینه دولت با ارسال این نامه در واقع وضعیت بحرانی اقتصاد کشور را به رئیس‌‌جمهور گزارش دادند.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه در حال حاضر فقط 40 درصد صنایع کشور فعال هستند، افزود: امروز تولید در شرایط بدی قرار دارد و در بخش خودرو عدم خریدار باعث شده تا انبارهای کارخانجات پر از محصول باشد و این موضوع برای صنعت خودرو اصلا مناسب نیست.
در ادامه واکنش‌های مطرح شده درباره نامه 4 وزیر به رئیس‌جمهور، یک عضو هیئت مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران هم در گفت‌وگو با تسنیم، در پاسخ به این سوال که مگر این موضوعات در هیئت دولت بیان نمی‌شود، اظهار داشت: این صحبت‌ها در هیئت‌ دولت بیان می‌شود اما وزرا با ارسال این نامه به جامعه و فعالان اقتصادی به صورت جدی وضعیت نامناسب اقتصاد کشور را هشدار داده‌اند.
هر چند که رئیس‌جمهور از پاسخ به این نامه مهم که حدود یک ماه پیش نوشته شد، اجتناب ورزیده اما آرمان خالقی با اعلام اینکه رئیس‌جمهور می‌تواند در پاسخ به این نامه یک کارگروه ویژه برای بهبود وضعیت اقتصادی تشکیل دهد، ادامه داد: تاکید می‌کنم وضعیت اقتصادی کشور نامناسب است و احتیاج به یک تصمیم ضرب‌الاجلی دارد.
احمد توکلی هم در گفت‌وگو با فارس از یک مورد عجیب پرده‌برداری کرده و می‌گوید: نامه وزرا به رئیس‌جمهور و انتشار آن از طریق رسانه‌ها که یکی از آنها وزیر دفاع است و صنعت گسترده‌ای را مدیریت می‌کند، حاکی از آن است که وزرا دسترسی به رئیس‌جمهور ندارند و باید برای دیدار با وی و بیان مسائل و مشکلاتشان از رئیس‌جمهور وقت بگیرند و معمولا هم موفق نمی‌شوند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با بیان اینکه یکی از وزرای مهم دولت می‌گفت که برای کارهایم در حاشیه جلسه هیئت دولت با رئیس‌جمهور مسائلم را مطرح می‌کنم، چون رئیس‌جمهور به ما وقت دیدار نمی‌دهد. بیان داشت: طبق قانون اساسی رئيس‌جمهور هماهنگ‌کننده وزرا و حلقه وصل وزرا به یکدیگر است.
توکلی تصریح کرد: موضوع با اهمیتی مثل نوشتن نامه به رئیس‌جمهور باید جزو دستور جلسه هیئت دولت قرار می‌گرفت و وزیران تولیدی دیگری مانند وزیر جهاد کشاورزی در آن شریک می‌شدند.
وی بیان داشت: همچنین از آنجا که در این نامه صحبت از بحران می‌شود باید وزیر اطلاعات و کشور در آن شریک می‌شد.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه بیان داشت: دولت باید در مورد دیدار وزرا با رئیس‌جمهور تغییر رویه دهد تا وزرا به موقع با رئیس‌جمهور در ارتباط باشند، مسائل مهم هم در جای مناسب مطرح شود و سپس از طریق سخنگوی دولت به اطلاع مردم رسانده شود.
توکلی بیان داشت: زمانی که جمعی از نمایندگان اقتصادی مجلس به رئیس‌جمهور نامه نوشتند و تذکر دادند که رکود تورمی جدی است و در برخورد با تورم که یک توفیق بود باید چشمتان به تولید هم باشد و تذکر دادیم که بحث تعرفه‌ها در واردات و پرداخت یارانه‌ها به این شکل رکود تورمی را تشدید می‌کند مورد توجه واقع نشد و آقای رئیس‌جمهور پاسخ دادند که رکود تورمی تمام شده و ما وارد دوره رونق شده‌ایم.
واکنش‌های مربوط به این نامه بسیار مهم، خشم طرفداران دولت را برانگیخت، چنانچه روز گذشته یکی از روزنامه‌های طرفدار دولت با لحن گزنده‌ای نوشت: «تعجب‌آور است که وقتی وزیر اقتصاد که خود باید ارائه‌دهنده راه حل برای مشکلات اقتصادی باشد، با سر برگ وزارت متبوع خود، معضلات بورس و رکود اقتصادی را بدون راه، به دیگران گوشزد می‌کند.»
عصبانیت طرفداران دولت از این موضوع در حالی است که علت این نامه‌نگاری را باید در درون رفتار رئیس‌جمهور و حلقه اطرافیان آن دانست، نسیم در این باره نوشت: اما به راستی حتی با وجود این حجم فزاینده رکود در کشور و سیاست‌های غلط اقتصادی دولت روحانی در 750 روز گذشته، چرا 4 تن از یاران حسن روحانی بعد از دو سال به جای انتقاد از روش‌های دیگر، تصمیم به نامه‌نگاری به رئیس‌جمهور می‌گیرند؟ پاسخ به این سوال را باید در میان حلقه اطرافیان حسن روحانی پیدا کنیم. در حال حاضر برخی از یاران روحانی ارتباط بسیار نزدیکی به وی دارند به شکلی که به نظر می‌رسد نظرات باقی یاران روحانی و اعضای کابینه بعد از پالایش توسط این افراد به گوش رئیس قوه مجریه می‌رسد. یاران حلقه اول روحانی را افرادی همچون محمد نهاوندیان، حسین فریدون تشکیل می‌دهند، که در مسائل اقتصادی باید نام مسعود نیلی و محمدعلی نجفی را هم به آنها اضافه کرد. به نظر می‌رسد باید محمد نهاوندیان را خط‌دهنده اصلی استراتژی‌های اقتصادی دولت روحانی دانست و وظیفه تبیین استراتژی‌های آقای رئیس دفتر بر عهده مسعود نیلی و محمدعلی نجفی مشاوران اقتصادی روحانی است که ارتباط نزدیکی با نهاوندیان دارند.
چرا نامه 4 وزیر به روحانی افشا شد؟
نسیم در این باره ادامه داد: اما ماجرای انتشار این نامه و واکنش‌های بعد از آن هم نکات تامل‌برانگیزی دارد. شاید اولین سوالی که ذهن مردم و فعالان اقتصادی را بعد از انتشار این نامه به خود مشغول می‌کند، این است که چرا این نامه که در اصل یک نامه درون سازمانی است باید 20 روز بعد به دست رسانه‌ها برسد؟! پاسخ به این سوال را باید در نوع برخورد رئیس‌جمهور در مواجهه با این نامه جست‌وجو کرد. به نظر می‌رسد، که وزرایی که پای این نامه را امضا کرده‌اند، ابتدا توقع داشتند حسن روحانی در همان ایام به این نامه پاسخ دهد، اما بی‌محلی آقای رئیس‌جمهور و یا اثرگذاری حلقه مشاوران اطرافش در عدم پاسخگویی روحانی به این نامه، موجب شده که یکی از 4 وزیر نویسنده نامه با انتشار این نامه در رسانه‌‌ها قصد علنی کردن اختلافات درون تیم اقتصادی دولت را پیدا کند.
 اختلافاتی که به نظر می‌رسد از همان دو سال پیش در میان اعضای تیم اقتصادی دولت وجود داشته و عده‌ای از اعضای کابینه را از رئیس‌جمهور دور کرده است. نمونه‌ این اختلافات را در دو سال اخیر در موارد مختلف اقتصادی به کرات می‌توان مشاهده کرد.