(بدان ای سالک راه خدا!)‌ در طول تاریخ افراد بسیاری از دو ابزار فساد و طمع استفاده می‌کردند تا به اهداف دنیوی‌شان برسند، یعنی لاابالی‌گری و فساد و زیاده‌خواهی و طمع را در بین مردم ترویج می‌کردند تا بتوانند بر جامعه سلطه پیدا کنند. اگر مردم لاابالی‌ شوند، امثال یزید می‌توانند سوارشان شوند، وگرنه اینها به اهداف شیطانی خود نمی‌رسند. لذا اینها ابتدا از این جهت زمینه‌فساد را در جامعه فراهم می‌کنند و بساط لاابالی‌گری را مهیا می‌کنند، بعد هم روحیه طمع و زیاده‌طلبی را به مردم القا می‌کنند. اینجا است که ایمان‌ها تضعیف می‌شود و امثال یزید می‌توانند بر جامعه حاکم شوند. آن وقت بعد از ترویج این دو عامل درجامعه و هنگامی که سوار بر خر مراد خود می‌شوند، تازه باطن خود را آشکار می‌سازند. آن وقت معلوم می‌شود که اینها ضددین هستند؟(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- سلوک عاشورایی، منزل چهارم، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 126