بهترین مدافع جام جهانی والیبال تاکید کرد
قول میدهم المپیکی شویم (گفت و گو)
بهترین مدافع جام جهانی والیبال با ارزیابی از شرایط تیم ملی و برشمردن دلایل ناکامی در مسابقات ژاپن گفت: من از مردم خجالت میکشم و حتی دوست ندارم از خانه بیرون بروم اما همین الان قول میدهم که تیم ملی المپیکی شود. محمد موسوی در تازهترین صحبتهای خود به تشریح آخرین شرایط تیم ملی والیبال پرداخته که گزیدهای از صحبتهایش در ادامه میآید:
* در جام جهانی از نظر روانی و بدنی فشار زیادی روی بازیکنان بود. خستگی، فشار بازیهای سنگین در سالهای مختلف، اشباع شدن از برد، مصدومیتهای کهنه و یا خیلی چیزهای دیگر شاید میتوانست دلیل باختهای ما باشد. جو خوبی در جام جهانی برای ما پیش نیامد و همه اینها موجب شد که شرایط روحی و روانی تیم مناسب نباشد. وقتی تیم روی دنده برد نیست همه این عوامل و دهها موضوع دیگر کنار هم جمع میشود اما شخصا معتقدم در این مسابقات اگر بازی اول را به آرژانتین نمیباختیم، شرایط ما به این شکل نمیشد.
* مردم به گردن ما حق دارند. گلایه نمیکنم. درست است که برخی حرفها خیلی تند و گاهی بدون سند است، اما معتقدم رفتار خود ما در زمین موجب شد که این انتقادها عنوان شود. در لیگ جهانی مردم همواره از ما حمایت کردند چرا که دیدند بچهها چگونه میجنگند. تیم فوتبال مقابل آرژانتین باخت اما مردم دیدند که فوتبالیستها 90 دقیقه تلاش میکنند و زورشان به آرژانتین نرسید به همین خاطر بعد از باخت هم به خیابان ریختند و شادی کردند. مردم انتظار داشتند که تیم ملی والیبال در جام جهانی بهتر کار کند و بجنگد.
* کواچ هر چه میتوانست برای تیم ما کرد. هر مربی شیوه کار خودش را دارد. ایراد این بود که شاید کادر فنی خیلی سعی میکرد تا به نظرات مختلف توجه کند. در تیم ملی لازم است که همه از روحیه بالایی برخوردار باشند و به هم اعتقاد داشته باشند.
* پیشنهاد میکنم همه دوستان، منتقدان و رسانهها در این مقطع بحث فردی را در تیم ملی کنار بگذارند. باور کنید فشار زیادی روی بازیکنان است. حرفها مطرح شده و بهتر است الان مطبوعات دیگر بیش از این به تیم فشار نیاورند. بازیکنان تیم ملی روی بردها خیلی متعصب هستند. من خودم از مردم خجالت میکشم و حتی دوست ندارم از خانه بیرون بروم. خیلی سخت است که در ورزش قول بدهید اما قول میدهم که تیم ملی به المپیک برود و از همه میخواهم کمک کنند تا تیم ملی به شرایط آرمانی برگردد.
* در جام جهانی از نظر روانی و بدنی فشار زیادی روی بازیکنان بود. خستگی، فشار بازیهای سنگین در سالهای مختلف، اشباع شدن از برد، مصدومیتهای کهنه و یا خیلی چیزهای دیگر شاید میتوانست دلیل باختهای ما باشد. جو خوبی در جام جهانی برای ما پیش نیامد و همه اینها موجب شد که شرایط روحی و روانی تیم مناسب نباشد. وقتی تیم روی دنده برد نیست همه این عوامل و دهها موضوع دیگر کنار هم جمع میشود اما شخصا معتقدم در این مسابقات اگر بازی اول را به آرژانتین نمیباختیم، شرایط ما به این شکل نمیشد.
* مردم به گردن ما حق دارند. گلایه نمیکنم. درست است که برخی حرفها خیلی تند و گاهی بدون سند است، اما معتقدم رفتار خود ما در زمین موجب شد که این انتقادها عنوان شود. در لیگ جهانی مردم همواره از ما حمایت کردند چرا که دیدند بچهها چگونه میجنگند. تیم فوتبال مقابل آرژانتین باخت اما مردم دیدند که فوتبالیستها 90 دقیقه تلاش میکنند و زورشان به آرژانتین نرسید به همین خاطر بعد از باخت هم به خیابان ریختند و شادی کردند. مردم انتظار داشتند که تیم ملی والیبال در جام جهانی بهتر کار کند و بجنگد.
* کواچ هر چه میتوانست برای تیم ما کرد. هر مربی شیوه کار خودش را دارد. ایراد این بود که شاید کادر فنی خیلی سعی میکرد تا به نظرات مختلف توجه کند. در تیم ملی لازم است که همه از روحیه بالایی برخوردار باشند و به هم اعتقاد داشته باشند.
* پیشنهاد میکنم همه دوستان، منتقدان و رسانهها در این مقطع بحث فردی را در تیم ملی کنار بگذارند. باور کنید فشار زیادی روی بازیکنان است. حرفها مطرح شده و بهتر است الان مطبوعات دیگر بیش از این به تیم فشار نیاورند. بازیکنان تیم ملی روی بردها خیلی متعصب هستند. من خودم از مردم خجالت میکشم و حتی دوست ندارم از خانه بیرون بروم. خیلی سخت است که در ورزش قول بدهید اما قول میدهم که تیم ملی به المپیک برود و از همه میخواهم کمک کنند تا تیم ملی به شرایط آرمانی برگردد.