پایان ضیافت الهی(درمکتب امام)

عید مال کسی است که در این ضیافت [الهی] راه یافته باشد استفاده کرده باشد از این ضیافت. همان طوری که شهوات ظاهری را باید ترک بکند، از شهوات باطنی که بالاترین سد راه است برای انسان، باید از اینها جلوگیری کند. تمام این مفاسدی که در عالم حاصل می‌شود، برای این است که در این ضیافت وارد نشده‌اند یا اگر وارد شده‌اند استفاده نکرده‌اند.
صحیفه امام؛ ج۲۱؛ ص۴۵ | جماران؛ ۲۷اردیبهشت۱۳۶۷