سعید ساجدی رشوانلویی
داد از غریو و نعره از قیل و قالتان
ای وای بر شما و به روز و به حالتان
 
در بزم کینه‌ورزی زاغان نشسته‌اید
وز سوگ مرغ عشق نباشد ملالتان
 
در لاک خود اسیر شدید و نمی‌رسد
پرواز تا به اوج به عمق خیالتان
 
در هم تنیده‌اید گناه و ثواب را
در هم شکسته مرز حرام و حلالتان
 
دارید سلطنت به دل و مغزهای پوچ
لعنت به تاج شاهی و جاه و جلالتان
 
بر آسمانتان نظری کردم و نبود
دیگر نشان بخت که دیدم به فالتان:
 
خاموش شد به یُمن سحر اختر سعود
یعنی رسیده است زمان زوالتان