با آغاز جنگ به جبهه‌های نبرد شتافت وجذب گروه  شهید چمران  شد و فرماندهی بخشی از ستاد جنگ‌های نامنظم منطقه جنوب را پذیرفت و رشادت‌های وی به حدی بود که او را فاتح بستان، سوسنگرد و مالک اشتر زمان لقب دادند.
علیرضا کم صحبت می‌کرد، اهل تظاهر نبود و خستگی نمی‌شناخت. اهل تهجد بود و اگر از وی در مورد عملیاتی سوال می‌شد، تمام حرکات و تاکتیک‌ها و تحرکات چریکی خود را به دیگر بچه‌ها نسبت می‌داد. با اینکه فردی بسیار عاطفی بود اما در مواقع عملیات، همچون شیری خشمناک نعره می‌زد.
 از خصوصیات بارز ایشان و سر فصل همه مطالعاتش، قرآن و نهج‌البلاغه بود و سابقه مطالعاتی‌اش باعث شده بود که وی حتی در جبهه‌های جنگ نیز از مطالعه در این زمینه دست برندارد و برای همرزمانش کلاس‌های آموزشی برگزار نماید.
شهید ماهینی از هر نوع تحجر فکری و انجماد عقیدتی متنفر بود و همواره جنبه اعتدال را رعایت می‌کرد. بسیار راستگو بود و با غیبت میانه‌ای نداشت. از متهم کردن دیگران به شدت دوری می‌جست حتی اگر وی را به ناحق متهم کرده باشند.
وی پیشبرد اهداف اسلامی خویش را بر سه اصل بنا نهاده بود : 1- فرا خواندن دوستان به اتحاد و همدلی  2- جذب افراد دموکرات مآب و بی‌تفاوت و تلاش در جهت اصلاح آنها.3- طرد دشمنان واقعی، بدون استفاده از چوب و چماق.
بخشی از دل نوشته «شهید»: خدایا تو را شکر می‌کنم که قدرت شناخت و ستایش خویش که راه مستقیم را برایم نمایاند و نصرتم داد تا بتوانم در راهت گام بر دارم را به من عطا نمودی. سپاس تو را که یاری‌ام نمودی تا بتوانم خوب و بد را تشخیص بدهم و از میان آن دو، خوب را انتخاب کنم. حمد تورا که نیرویم بخشیدی تا بتوانم با آن از دینت که سند رهایی ما مستضعفان از زیر یوغ مستکبران است، به دفاع بر خیزم.