با وجود وعدهها
دولت قفل بیکاری را پس از 2 سال هم باز نکرد
با وجود گذشت حدود 2 سال از روی کار آمدن دولت یازدهم، هنوز قفل بیکاری باز نشده است.
به گزارش مهر، از زمان آغاز به کار دولت تدبیر و امید در تابستان 92 تاکنون مباحث فراوانی از سوی رئیسجمهور و اعضای کابینه تدبیر و امید پیرامون بحران بیکاری جوانان و لزوم اجرای طرحهای فوری در این باره مطرح شد و به دفعات از سوی حسن روحانی رئیسجمهور درباره بیکاری جوانان هشدار داده شد.
علاوه بر رئیسجمهور، بسیاری دیگر از مقامات ارشد دولتی نیز درباره بیکاری بزرگ در کشور سخن گفتند و روحانی در اولین گزارش 100 روزه عملکرد اقتصادی دولت یکی از مهمترین اولویتهای کاری خود را پرداختن به مسئله بیکاری جوانان اعلام کرد.
در طول دو سال اخیر نیز برخی طرحها و ایدهها برای مقابله با بیکاری ارائه شد که نشان میداد بالاخره دولت به دنبال این است که راهی برای خروج بازار کار از بحران پیدا کند، همچنین از طرحهای اجرا شده در گذشته انتقاد شد و مقامات دولتی اجرای طرحهای دولت سابق را برای حل معضل بیکاری راهگشا ندانستند؛ از این رو تقریبا تمامی آنها از جمله زودبازدهها و مشاغل خانگی متوقف و راهی بایگانی شده یا دستکم سرعت اجرای آنها تا حدود زیادی کم شد.
مقامات دولتی عنوان کردند دو میلیون شغل در کشور داریم که کسی حاضر به انجام آنها نیست. همچنین هشدار داده شد که به زودی بازار کار با 4 میلیون و 500 هزار تقاضا برای کار مواجه میشود و در نهایت مطرح شد که در سال 1400 کشور ایران میتواند تا 13 میلیون بیکار داشته باشد؛ اگر وضعیت به همین منوال ادامه داشته باشد.
طرح این مباحث و بیپردهتر صحبت کردن دولت با مردم در مسئله اشتغال و بازار کار باعث شد تا انتظارات و دیدگاههای جدیدی در این باره شکل بگیرد. پس از آن، بازار کار انتظار داشت دولت باید حالا از طرح جدیدی که ضعفهای برنامههای گذشته را نداشته باشد، رونمایی کند و از این رو انتظارات و امیدهای جدیدی در بین جوانان شکل گرفت اما خیلی زود مباحث دیگری در این باره مطرح شد؛ مانند اینکه به دلیل منفی بودن نرخ رشد اقتصادی و اوضاع رکود حاکم بر تولید و صنایع کشور، اوضاع بازار کار بهبود نخواهد یافت.
برخی کارشناسان میگویند دولتمردان، قبل از ورود واقعی به عرصه اداره کشور به صورت تبلیغاتی و به بیان عامیانه احساسی نسبت به معضلات خانوادهها از جمله بیکاری جوانان سخن میگفتند و زمانی که خود مسئولیت امور را در دست گرفتند، مشاهده کردند اوضاع به آسانی قابل حل شدن نیست؛ بنابراین همان مباحث کلیگوییهای دولتهای سابق درباره شروط خروج بازار کار از بحران و نحوه اشتغالزایی برای جوانان و مباحثی از این دست شکل گرفت و شرطهایی از سوی مقامات دولت تدبیر و امید برای حل معضل بیکاری عنوان شد.
رئیسجمهور نیز عنوان کرد تا رشد اقتصادی اتفاق نیفتد، انتظار خروج بازار کار از بحران، بیمورد است. سپس در پایان سال گذشته وزیر کار گفت 600 هزار شغل جدید در سال 93 ایجاد شد ولی 200 هزار شغل موجود هم نابود شد؛ از این رو به صورت خالص 400 هزار شغل در بازار کار ایجاد و فعال شده است. آنها گواه درستی این ادعا را نرخ رشد مثبت اقتصادی و افزایش آمارهای بیمهای دانستند.
حالا رئیسجمهور در دومین سالگرد تشکیل دولت تدبیر و امید دوباره از بیکاری جوانان به عنوان مهمترین دغدغه دو سال آینده دولت یازدهم یاد کرده و عنوان داشته است: دغدغه امسال و سال آینده دولت درست کردن اشتغال برای جوانان است و مسائل بازار کار باید با سرمایهگذاریهای جدید درست شود. اگر شرایط سرمایهگذاری درست نشود، به جایی نمیرسیم و هرچند در سال گذشته 550 هزار شغل جدید در کشور ایجاد شد اما از سویی مشاغل فراوانی نیز از بین رفت؛ از این رو آمار اشتغال در کشور مناسب نیست.
یک کارشناس بازار کار در گفتوگو با مهر درباره نارضایتی رئیسجمهور از عملکرد اشتغالی دولت در 24 ماه گذشته و قرار گرفتن بحران بیکاری جوانان در مهمترین اولویت داخلی دولت تا دو سال آینده، با بیان اینکه دولت هماکنون با فقر شدید منابع مالی مواجه است، گفت: دولت باید درآمدهای نفتی و مالیاتی خوبی داشته باشد که در حال حاضر از این دو بخش نمیتواند منابع مناسبی به ویژه در نفت به دست آورد.
علیرضا حیدری اظهار داشت: کارگاهها و بنگاهها در حال حاضر از اوضاع مالی مناسبی برخوردار نیستند و تنها هنری که دولت در دو سال گذشته داشته، این بود که توانست با تثبیت مولفههای اقتصادی، شرایط و بستر سرمایهگذاریها را فراهم کند.