همه گلایه دارند اما کسی کاری نمیکند(نگاه)
فرزاد اسماعیلی
کافی است در گوگل چند ثانیه سرچ کنید تا انبوهی از گلایههای مسئولان کشور در تکذیب و یا تصحیح یک خبر رسانهای شده را به دست آورید. از مسئولان قوه قضائیه تا مجلس و دولت و نهادهای نظامی و امنیتی و... همه و همه هم از سایتهایی گلایه دارند که هیچگاه کسی نام دقیقی از آنها نمیبرد و نشانی از آنها نمیدهد و در عبارتی کلی رسانهها به رعایت اخلاق حرفهای توصیه میشوند!
نمونه اخیر آن نیز گلایه شدید نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت در خصوص خبرهای جعلی برای اتفاق تلخ فرودگاه جده بود.
این سؤال پیش میآید که این سایتهای خبری که متأسفانه گاه مرجع اطلاعرسانی و پیشگام رسانههای رسمی و با شناسنامه میشوند از کجا در فضای مجازی کشور سر بلند کردهاند و با چه تابلویی در حال فعالیت هستند؟
آیا گلایههای مسئولان نظام برای برخورد با این هرزنامهها و زردنامههای آنلاین که در پوشش خبری و اطلاعرسانی، حیثیت فعالان واقعی این عرصه را نیز لکهدار میکنند، برای برخورد قاطع کافی نیست؟
آیا گلایههای مراجع عظام از برخی خبرسازیها و بیحرمتیها در این رسانهها برای برخورد جدی، کافی نیست؟
آیا تأکیدات مؤکد رهبر انقلاب در خصوص سالمسازی فضای رسانهای به ویژه در حوزه مجازی و توصیههای مکرر ایشان در خصوص رعایت اخلاق برای عزم جمعی در خصوص فعالیت این شبنامههای الکترونیکی کافی نیست؟
آیا با توجه به شعار سال 94 و نزدیکی انتخابات میتوان به تحقق این شعار در چنین فضای مخرب و حاشیهداری، امید داشت؟
آیا وزارت ارشاد که داعیه قانونمندی رسانههای برخط را دارد، عملاً هم به این پالایش اعتقادی دارد؟
وقتی اغلب این سایتهای گاه پربیننده، از صفحات شخصی بازیگران و چهرههای نامآشنا، خبرسازیهای غیر اخلاقی میکنند، از ابزارهای نوین اطلاعاتی استفاده ابزاری دارند و گاهی شنیدههای تأیید نشده را چنان آب و تاب میدهند که لیدر فضای اطلاعرسانی میشوند و بعدها معلوم میشود، خبری در کار نبوده و یا گاه طوری کلیکها و کامنتهایشان بر متن خبر تأثیر میگذارد که خوراک خوبی برای اتاقهای عملیات روانی دشمن میشود، نباید با آنها برخورد کرد؟
واقعاً قرار نیست، آنها که در سودای کلیک و رنکینگ و در هوای تبلیغ جدیدترین لباس بازیگران زن هالیوودی و تازهترین مد آرایشی، خبرهای زرد و جنسی و حوادث را با ملغمهای از خبرهای سیاسی روز روی خط میگذارند، از جرگه فعالان زحمتکش و شناسنامهدار فضای مجازی جدا شوند؟
چه کسی مسئول این همه سایتهای زرد و پرحاشیهای است که مدعی اطلاعرسانی هستند اما چیزی جز عکس و فیلم و تیترهای زرد و خبرهای به اصطلاح داغ مثبت 18 ندارند؟ واقعاً آیا ارادهای برای سازماندهی و ساماندهی این سایتهای بیشناسنامه هست؟
کافی است در گوگل چند ثانیه سرچ کنید تا انبوهی از گلایههای مسئولان کشور در تکذیب و یا تصحیح یک خبر رسانهای شده را به دست آورید. از مسئولان قوه قضائیه تا مجلس و دولت و نهادهای نظامی و امنیتی و... همه و همه هم از سایتهایی گلایه دارند که هیچگاه کسی نام دقیقی از آنها نمیبرد و نشانی از آنها نمیدهد و در عبارتی کلی رسانهها به رعایت اخلاق حرفهای توصیه میشوند!
نمونه اخیر آن نیز گلایه شدید نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت در خصوص خبرهای جعلی برای اتفاق تلخ فرودگاه جده بود.
این سؤال پیش میآید که این سایتهای خبری که متأسفانه گاه مرجع اطلاعرسانی و پیشگام رسانههای رسمی و با شناسنامه میشوند از کجا در فضای مجازی کشور سر بلند کردهاند و با چه تابلویی در حال فعالیت هستند؟
آیا گلایههای مسئولان نظام برای برخورد با این هرزنامهها و زردنامههای آنلاین که در پوشش خبری و اطلاعرسانی، حیثیت فعالان واقعی این عرصه را نیز لکهدار میکنند، برای برخورد قاطع کافی نیست؟
آیا گلایههای مراجع عظام از برخی خبرسازیها و بیحرمتیها در این رسانهها برای برخورد جدی، کافی نیست؟
آیا تأکیدات مؤکد رهبر انقلاب در خصوص سالمسازی فضای رسانهای به ویژه در حوزه مجازی و توصیههای مکرر ایشان در خصوص رعایت اخلاق برای عزم جمعی در خصوص فعالیت این شبنامههای الکترونیکی کافی نیست؟
آیا با توجه به شعار سال 94 و نزدیکی انتخابات میتوان به تحقق این شعار در چنین فضای مخرب و حاشیهداری، امید داشت؟
آیا وزارت ارشاد که داعیه قانونمندی رسانههای برخط را دارد، عملاً هم به این پالایش اعتقادی دارد؟
وقتی اغلب این سایتهای گاه پربیننده، از صفحات شخصی بازیگران و چهرههای نامآشنا، خبرسازیهای غیر اخلاقی میکنند، از ابزارهای نوین اطلاعاتی استفاده ابزاری دارند و گاهی شنیدههای تأیید نشده را چنان آب و تاب میدهند که لیدر فضای اطلاعرسانی میشوند و بعدها معلوم میشود، خبری در کار نبوده و یا گاه طوری کلیکها و کامنتهایشان بر متن خبر تأثیر میگذارد که خوراک خوبی برای اتاقهای عملیات روانی دشمن میشود، نباید با آنها برخورد کرد؟
واقعاً قرار نیست، آنها که در سودای کلیک و رنکینگ و در هوای تبلیغ جدیدترین لباس بازیگران زن هالیوودی و تازهترین مد آرایشی، خبرهای زرد و جنسی و حوادث را با ملغمهای از خبرهای سیاسی روز روی خط میگذارند، از جرگه فعالان زحمتکش و شناسنامهدار فضای مجازی جدا شوند؟
چه کسی مسئول این همه سایتهای زرد و پرحاشیهای است که مدعی اطلاعرسانی هستند اما چیزی جز عکس و فیلم و تیترهای زرد و خبرهای به اصطلاح داغ مثبت 18 ندارند؟ واقعاً آیا ارادهای برای سازماندهی و ساماندهی این سایتهای بیشناسنامه هست؟