این محافل که به نوعی هم‌پوشانی گسترده رسیده‌اند، ظرف ۵-۶ ماه گذشته  عملیات روانی گسترده‌ای را درباره انتخابات رئیس مجلس خبرگان ترتیب داده بودند؛ از ترور شخصیت اعضای محتمل برای نامزدی (نظیر آقایان یزدی، جنتی، موحدی‌کرمانی و هاشمی شاهرودی) تا برجسته کردن آقای هاشمی. این طیف سعی کردند هاشمی را وزنه  اثرگذاری که اکثریت قاطع خبرگان حامی وی هستند معرفی کنند و بازی همیشگی «هاشمی می‌آید هاشمی نمی‌آید- هاشمی اگر احساس خطر کند...» را طراحی کنند. همچنین ادعا کردند اگر آیت‌الله هاشمی شاهرودی نامزد شود هاشمی دیگر نخواهد آمد. ادعا می‌شد هر یک از «دوهاشمی» انتخاب شود، افراطیون مدعی اعتدال برنده‌اند(!) به موازات همین القا، حرکت خزنده‌ای از سوی افراطیون برای ترور شخصیت آیت‌الله شاهرودی آغاز شد تا احتمالا سناریو مطابق میل فتنه‌گران پیش رود؛  اولا آیت‌الله هاشمی‌شاهرودی  را مصادره به مطلوب کنند، ثانیا انتخابات را بین او و هاشمی منحصر نمایند ثالثا در آخرین فرصت با آمدن هاشمی و ترور شخصیت انجام گرفته، بازی مهندسی شده را به نفع خود به پایان برسانند. اما نامزدی آیت‌الله یزدی و مهم‌تر از آن حساسیت خبرگان به خط قرمز فتنه، معادلات افراطیون و حامیان فتنه را به  هم ریخت.
با واقعی شدن فضای مجلس خبرگان و اعلام نتیجه انتخابات، نشریات زنجیره‌ای دیروز ناگهان فاز را عوض کرده و به تیترهای کوچک یا انحرافی روی آوردند. برخی از این نشریات-نظیر آفتاب یزد و شرق- سعی کرده‌اند به قلم برخی عناصر تجدیدنظر‌طلب و بیگانه؛ موضوع تکلیف‌گرایی، نامزدی هاشمی را به تکلیف و تاریخ‌سازی و... نسبت دهند و چنین القا کنند که معلوم بوده هاشمی رأی نمی‌آورد اما آمده است؛ حال آن که سایت آقای  هاشمی صراحتا نوشته بود طرفداران او در مجلس خبرگان اکثریت مطلق را دارند.
آقای هاشمی در سال ۸۶ با ۴۱ رأی و در ۸۷ با ۵۱ رأی به ریاست خبرگان رسید اما عملکرد سؤال‌برانگیز وی در قبال فتنه‌گران و ایستادن در موضع اتهام باعث سلب این اعتماد و ریزش آرای وی به ۲۴ رأی شد. بخشی از این آراء نیز به اعتبار مصاحبه‌ها و فضاسازی برخی رسانه‌های حامی هاشمی در پررنگ کردن ارادت وی به رهبرمعظم انقلاب به دست آمد.
آفتاب‌یزد در حالی به قلم «فیاض-ز» مدعی شد «هاشمی از عملگرایی به تاریخ‌سازی رسیده  و برای رفع نگرانی‌های انقلاب تلاش می‌کند» که فرد یاد شده اواخر آذر امسال در مصاحبه با سایت ضدانقلابی تقاطع تصریح کرده بود «از انقلاب ۵۷ خاطره خوشی ندارم». «صادق-ز» نیز در روزنامه شرق سعی کرد از زاویه تمجید و ستایش و تملق رفتار هاشمی را توجیه کند حال آن که همین فرد پیش از این در مصاحبه با روزنامه زنجیره‌ای بهار تصریح کرده هاشمی باید پا به پای اپوزیسیون برود وگرنه او را از قطار پیاده می‌کنیم و اگر هاشمی نباشد شنل اپوزیسیون را به دوش کس دیگری در درون حاکمیت می‌اندازیم!
شرق با تصریح بر «دگردیسی کامل هاشمی» می‌گوید هاشمی نگران نظام و انقلاب است.
صادق - ز در نوشته دیگری در روزنامه آرمان نوشت هاشمی می‌دانست رأی نمی‌آورد اما به خاطر احساس تکلیف نامزد شد. هاشمی خود در مصاحبه روز اول مجلس خبرگان با شرق به نقل از دیگران گفته بود که اکثریت را در میان نمایندگان مجلس خبرگان دارد.
اپوزیسیون خارج‌نشین و رسانه‌های آن نیز واکنش جالبی در پیش گرفته‌اند. سایت گروهک ملی-مذهبی چند ساعت پیش از آغاز نشست مجلس خبرگان، انتخاب رئیس این مجلس را مهم تلقی کرده و نوشته بود«شانس‌ هاشمی از هر کسی بیشتر است. با شناختی که از شیوه عمل و حد خبرویت بازیگران اصلی در دست است، شق نامزد شدن و رأی نیاوردن او شق غالب نیست. نظر به سمت‌گیری‌های هاشمی در تحولات ۸۸، انتخاب او به نقش مجلس خبرگان خواهد افزود». اما پس از اعلام نتیجه انتخابات، رضا علیجانی به کمک موج تازه فضاسازی شبکه دولتی انگلیس (BBC) رفت تا بگوید «ریاست خبرگان چندان در واقعیت اهمیت ندارد. این یک انتخاب هدایت شده و نه خیلی طبیعی بود که در ادامه سیاست حصر خاتمی صورت گرفت. ۶ سال پیش همین دو نامزد در مجلس خبرگان مقابل هم بودند و از ۷۹ شرکت‌کننده، ۵۱ نفر به هاشمی و ۲۶ نفر به محمد یزدی رای دادند و امروز داستان برعکس بود. ضمن اینکه ما می‌دانیم نارضایتی در این فاصله نسبت به هاشمی افزایش پیدا کرده و در ماه‌های اخیر این مساله تشدید شده است». وی در عین حال گفت «این رأی شگفت‌انگیز بود».
دویچه‌وله نیز هر چند اذعان کرد «پیروزی محمد یزدی با تعداد رأیی نزدیک به ۲ برابر رأی هاشمی رفسنجانی، تعجب‌برانگیز بود» اما از قول اسماعیل  گرامی‌مقدم عضو متواری حزب اعتماد ملی سعی کرد این انتخاب را کم‌اهمیت نشان دهد.
گرامی‌مقدم در عین حال با بیان اینکه نفوذ اصولگرایان در مجلس خبرگان افزایش یافته می‌گوید: اگر هاشمی رفسنجانی کاندیدا نمی‌شد و در عوض از نامزدی هاشمی‌شاهرودی حمایت می‌کرد، احتمال ریاست هاشمی‌شاهرودی بیشتر می‌شد و ریاست‌مجلس خبرگان به دست جناح تندرو نمی‌افتاد.
رادیو زمانه دیگر سایت ضدانقلاب نیز نوشت: «هاشمی در مقابل کسی ناکام ماند که او را ناصالح می‌خواند. پیروزی محمد یزدی با آرای تقریبا ۲ برابر آرای هاشمی اتفاق غیرمنتظره‌ای بود و نشان از تضعیف موقعیت هاشمی  دارد ... رفسنجانی تمایلی به پذیرش ریاست شاهرودی نداشت. نیروهای نزدیک به او در حد خود کوشیدند تا شاهرودی را تضعیف کنند... رصد کردن رفتار رفسنجانی و حامیانش آشکار می‌سازد که آنها برنامه جدی برای ریاست او بر خبرگان داشتند. مقالاتی در سایت او تحت عناوینی چون «هاشمی به عهدش خیانت نمی‌کند»، «چه کسانی مخالف ریاست هاشمی هستند»، «هاشمی رای مردم و خبرگان» منتشر شده بودند. این مقالات در کنار تحرکات سیاسی و فضاسازی‌های رسانه‌ای از جمله مقاله روزنامه جمهوری اسلامی  با عنوان «آزمون خبرگان» نشانگر ارزیابی مثبت آنها از پیروزی رفسنجانی بود».
رادیو زمانه افزود: رفسنجانی پیشتر گفته بود در صورتی که تندروها بیایند او کاندیدا می‌شود. البته او به صورت قطعی تمایل خود را اعلام نکرد. اما حامیانش با طرح اینکه رفسنجانی به تکلیف عمل می‌کند، کاندیداتوری او را جدی ساخته بودند، احتمالا آنها تصور می‌کردند با افول شاهرودی، چهره‌های تند اصولگرا چون جنتی و یزدی نمی‌توانند مورد انتخاب اکثریت خبرگان قرار بگیرند و در نتیجه راه برای ریاست‌رفسنجانی باز است. رفسنجانی با فرض کاندیداتوری شاهرودی وارد رقابت شد و شرط سلبی کاندیداتوری‌اش درخصوص مواجهه با چهره‌های تند را در عمل نقض کرد. فضای سیاسی بعد از شکل‌گیری «دولت اعتدال و امید» به ائتلاف با بخش میانه اصولگرایان نیز در خطای محاسباتی فاحش آنها موثر بود. اما اصولگرایان سنتی با محوریت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز تهران نیز نشان دادند که با ریاست دوباره رفسنجانی نیز موافق نیستند.
سایت شبکه دولتی انگلیس نیز در  تحلیل  دیگری به قلم بولتن‌نویس حزب مشارکت (حسین-ب) تصریح کرد انتخاب مجلس خبرگان  نشان می‌دهد که این مجلس دنبال فرد  پای کار است و نه مرضی‌الطرفین.