Research@kayhan.ir
یکی از اقدامات آمریکایی‌ها برای تحت فشار قرار دادن ملت مسلمان ایران و وادار کردن آنان به پذیرش شرایط زورگویانه مقامات آمریکایی، تحریک و تشویق کردن صدام به بمباران مناطق مسکونی و اقتصادی ایران بود . لذا عراقی‌ها برخی از اقدامات نظامی خود را در جنگ، با هدایت اطلاعاتی آمریکا و به درخواست آنها انجام می‌دادند. نشریه «میدل ایست اینترنشنال» بعدها نوشت که یک افسر عالی رتبه آمریکایی در بغداد، به طراحان نظامی در انتخاب اهدافی که هواپیماهای عراقی باید در ایران بمباران کنند، کمک می‌کند .
پس از تجاوز عراق به کویت در سال 1369 و تشدید مناقشات عراق و آمریکا، رادیو بغداد نیز چنین اعتراف کرد که:
« بمباران شهرهای ایران در عمق خاک این کشور، با تحریک مستقیم آمریکا انجام می‌گرفت.»1
از سال 1364 به بعد، پنتاگون به طور دائم اطلاعات لازم با ذکر نقاط حساس برای بمباران نقاط مختلف ایران را در اختیار دولت عراق قرار می داد.2
هفته‌نامه «نیویورکر» نیز که در آمریکا منتشر می‌شود، پرده از نقش دولت آمریکا در تشویق عراق به بمباران مناطق شهری ایران برداشته، طی گزارشی فاش ساخت که جورج بوش پدر در تابستان سال 1986 ( 1365 ) هنگامی که سمت معاونت رئیس جمهور را در دولت ریگان بر عهده داشت، دولت عراق را تشویق کرد که ایران را مورد بمباران شدید قرار دهد تا تهران مجبور شود برای خرید اسلحه به آمریکا روی آورد و در آن صورت واشنگتن بتواند خواستار آزادی گروگان‌های غربی ـ در لبنان ـ شود. به فاصله 48 ساعت پس از این اقدامات دولت آمریکا، سیاست جنگی عراق تغییر کرد و بمباران شهرها شروع شد و در طول چند هفته، هواپیماهای عراقی نزدیک به 360 پرواز به داخل ایران داشته و با بمباران وسیع، شرایط جنگی در شهرها را تشدید کردند.3
روزنامه واشنگتن پست در مقاله‌ای در ماه نوامبر 1986، در مورد نقش رئیس سازمان سیا در تشویق مقامات عراقی برای بمباران اهداف اقتصادی ایران، می نویسد:
« ویلیام کیسی رئیس سازمان سیا، به طور مرتب با مقامات عراقی ملاقات داشته و آخرین آنها در ماه‌های اکتبر و نوامبر 1986 ( مهر و آبان 1365 ) بوده است. کیسی در کلیه ملاقات‌های خود، مقامات عراقی را تحریک می‌کرد که از برتری نیروی هوایی خود بیشتر استفاده نمایند و هدف‌های اقتصادی ایران را که عموماً شامل تأسیسات نفتی و برق می‌شد، زیادتر و دقیق‌تر بمباران کنند و آنها را از بین ببرند.»4
دکتر علی اکبر ولایتی نیز در کتاب خود، به این موضوع چنین اشاره می‌کند:
« دولت آمریکا عکس‌های ماهواره‌های جاسوسی خود را که در آن محل دقیق نیروگاه‌های برق، پالایشگاه‌های نفت و تأسیسات نفتی ایران مشخص بود ، به عراق می‌داد و هواپیماهای عراقی نیز آن نقاط را بمباران می‌کردند . سپس چند ساعت بعد ، مقامات آمریکایی مجدداً عکس‌های محل‌های بمباران شده را که به وسیله ماهواره‌های جاسوسی گرفته شده بود، در اختیار مقامات عراقی می‌گذاشتند تا میزان خسارات وارد شده و دقت بمباران‌ها معلوم گردد و برای حمله بعدی به آن محل، دوباره برنامه‌ریزی شود.»5
بروس ریدل مشاور ویژه رئیس جمهور و مدیر ارشد امور خاورمیانه در شورای امنیت ملی آمریکا در دولت کلینتون، با اعتراف به حمایت آمریکا از موشکباران شهرهای ایران توسط عراق، گفته بود:
«حمایت همه جانبه آمریکا از صدام حسین در موشکباران شهرهای ایران ، اشتباهی بزرگ بود.»6  
یکی دیگر از اقدامات آمریکا، تشویق عراق به هدف قرار دادن نفتکش‌های حامل نفت ایران بود . در اسفند ماه 1362 و به دنبال سفر مورفی ـ مدیر کل امور خاورمیانه در وزارت خارجه آمریکا ـ به منطقه خلیج فارس، عراق جنگ نفتکش‌ها را آغاز کرد.7
در این رابطه، گری سیک مشاور سابق امنیت ملی آمریکا، در مورد ضرورت قطع نفت ایران می‌نویسد :
«عامل ادامه جنگ از جانب ایران، صدور نفت توسط این کشور است و تا موقعی که نفت از ایران صادر می‌شود، جنگ ادامه خواهد یافت . بنا بر این باید جریان نفت ایران را قطع کرد.»8
با شروع جنگ نفتکش‌ها، دولت آمریکا از طریق هواپیماهای جاسوسی آواکس و همچنین ماهواره‌های جاسوسی، موضع کشتی‌ها را در خلیج فارس، به اطلاع مقامات عراقی می رساند.9
پس از تصرف فاو به دست رزمندگان ایرانی در بهمن 1364، رادیو آمریکا در ادامه سیاست تشویق عراق به تداوم جنایاتش، به دولت عراق در مورد بمباران شهرها و پایانه‌های نفتی ایران ، چنین خط می‌دهد: « اگر عراق همانند گذشته، تهاجم تازه ایرانی‌ها به فاو را با بمباران شهرهای ایران و پایانه‌های نفتی پاسخ دهد، ممکن است دوباره سروصدای خستگی و بیزاری از جنگ، در ایران بلند شود.»10