به گزارش نسیم، نهادهای مسئول در این پرونده، اقدام قابل توجهی را برای پیگیری این پرونده از خود نشان نداده‌اند.
 ماجرای انعقاد قرارداد خرید دکل حفاری به روزهایی برمی‌گردد که علی طاهری مطلق  سال 88 جایگزین مسعود سلطان‌پور در شرکت تاسیسات دریایی می‌شود و با ایجاد تغییر در روابط این شرکت با زیر مجموعه خود، خرید یک دکل حفاری را در دستور کار قرار می‌دهد.
مدیرعامل سابق شرکت تاسیسات دریایی با شرکت حفاری گلوبال پتروتک کیش دچار اختلاف کاری شده و تصمیم می‌گیرد بخشی از پروژه‌های حفاری شرکت تاسیسات دریایی و نه تمام آن را به زیر مجموعه خود واگذار کند درست در روزهایی که گلوبال پتروتک کیش، پروژه‌های خارج از شرکت را در دست بررسی داشت.
در روزهایی که این اختلافات در مجموعه تاسیسات دریایی به اوج خود رسیده بود، کار حفاری 22 حلقه چاه دریایی فاز 14 پارس جنوبی به تاسیسات دریایی واگذار شد که این شرکت به دلیل عدم برخورداری از دکل دریایی با محدودیت مواجه شد.
رضا مصطفوی طباطبایی و محمد مهاجرانی – فرزند عطا الله مهاجرانی– با یکی از مدیران شرکت نفت و گاز پارس، موضوع دکل مورد نظر را مطرح می‌کنند که حاضرند آن را برای تاسیسات دریایی خریداری کنند. مدیر مذکور بدون اطلاع از ماهیت این دو دلال نفتی، به شرکت تاسیسات دریایی توصیه می‌کند که برای عقب نماندن از برنامه حفاری فاز 14 بررسی و خرید این دکل را در دستور کار قرار دهند. به بیان روشن تر، این دو دلال نفتی به جای ارائه این پیشنهاد به پیمانکار حفاری، به سراغ کارفرما رفته و وی را مجاب کرند که به تاسیسات توصیه شود تا ایده این موضوع را بررسی کند.
با ورود این پیشنهاد به تاسیسات دریایی، گروهی مامور بررسی این دکل می‌شوند آن هم در شرایطی که این شرکت به دلیل تحریم‌های بین‌المللی دسترسی به منابع ارزی و طلب‌های خود را از دست داده بود؛ دکل مزبور که فعالیت خود را از سال 1984 آغاز کرده بود دکلی 3 پایه و منطبق بر نیازهای جغرافیایی خلیج فارس بود و گفته شد در صورت تجهیز کامل این دکل، 87 میلیون دلار دریافت شده و ضمانت و کلاس بین‌المللی آمریکایی برای آن صادر خواهد شد.با توجه به اطلاعات واصله از فروشنده اصلی شرکت GSP، آقای (س.ه) یکی از اقوام نزدیک به رضا مصطفوی طباطبایی به عنوان طرف مذاکره‌کننده از سوی این دلال نفتی به عنوان پوشش به مذاکره با مالکین دکل و مسئولان تاسیسات دریایی می‌نشیند. باتوجه به موضع گابریل کومانسکو مدیرعامل شرکت رومانیایی GSP مبنی بر مشکلات این شرکت برای دور زدن تحریم‌ها و معامله با ایران، دلال معروف با مطرح نمودن شرکت DEAN، عمر کامل السواده  اردنی را به عنوان همه کاره این شرکت به جلو می‌اندازد.
مدارک و اسناد موجود نشان می‌دهد که رضا مصطفوی طباطبایی به دلیل جلب اعتماد مسئولان تاسیسات دریایی در اقدامی دیگر این فرد را تایید کرده و به تاسیسات دریایی این اطمینان را می‌دهد که با این شرکت واسطه به زودی به دکل خواهید رسید. دلیل حضور این شرکت واسطه در این بین، مشکلات شرکت رومانیایی با هرگونه معامله با ایران بود لذا تصمیم گرفته شد تا شرکتی میانجی و کاغذی، برای نهایی کردن این خرید تاسیس شود.
با توجه به مشکلات تحریم، شرکت تاسیسات دریایی با پرداخت پیش پرداخت دچار مشکل بزرگی شد، در حالی که بخشی از منابع ارزی آن نزد شرکت CNPC چین وجود داشت؛ طباطبایی به دلیل روابط نزدیک خود با چینی‌ها، راهکاری را پیش پای تاسیسات دریایی گذاشت که براساس آن، 17 میلیون دلار از طلب تاسیسات دریایی به حساب شرکت DEAN واریز می‌شد تا مشکل حقوقی برای هیچ یک از طرفین پیش نیاید. با پرداخت قسط اول، اقساط دوم و سوم نیز واریز شد، اما خبری از دکل نبود؛ عمر کامل السواده، شرکت DEAN  و رضا طباطبایی به یکباره  ناپدید شدند و به گروهی که از ایران برای بازدید از دکل عازم ترکیه شده بودند نیز اجازه ورود به سایت داده نمی‌شد! در همین روزها بود که موضوع شکایت شرکت GSP از شرکت DEAN به دلیل ناتوانی این شرکت در بازپرداخت پول دکل رسانه‌ای شد؛ شکاینی که در لندن بررسی می‌شد و دادگاه مشغول بررسی این پرونده بود. با عیان شدن ماجرا، دلال‌ها به یکباره ظاهر شدند و به مسئولان تاسیسات دریایی تاکید کردند که برای پیروز شدن در دادگاه، باید مبلغ 17 میلیون دلار دیگر به حساب DEAN واریز شود تا وکلای این شرکت در دادگاه توان مالی خود و پول دکل را به اثبات برسانند که در صورت تحقق چنین موضوعی، دکل به ایران منتقل خواهد شد.
با پرداخت  87 میلیون دلار به حساب این شرکت در چهار قسط، طباطبایی و DEAN اعلام می‌کنند که پرونده در خصوص پیش پرداخت در دادگاه مطرح است ولی هیچگونه آمار و اطلاعات رسمی ارائه نمی‌دهند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که این پرونده همچنان در دادگاه لندن در جریان است اما صدور هرگونه رای، ارتباطی به ایران نداشته و مشخص نیست که دکلی به DEAN  و پس از آن به تاسیسات دریایی تحویل داده شود یا خیر؟!  طباطبایی و شرکت DEAN تا ماهها بعد می‌گفتند که 73 میلیون دلار به اضافه 14 میلیون دلار پیش پرداخت دادگاه لندن که ظاهراً به شرکت DEAN پرداخت شده، با رأی دادگاه بلوکه شده است. بعدها نیز گفته شد 87 میلیون دلار به علت تحریم توسط پلیس امارات بلوکه شده است و زمانی همه چیز عیان شد که پول‌ها با مدیریت دلال فراری و کارگزاری عمر برای طباطبایی جابه‌جا و سرمایه گذاری می‌شود. مسئولین DEAN متواری شده و طباطبایی شایعه می‌کند که عمر و DEAN را نمی‌شناسد. طباطبایی یکی از قماربازان قهار کازینوها بوده و در ماجرای پرونده کرسنت دارای پیشینه جالبی است. به بیان ساده‌تر، دلال‌های نفتی با زیرکی هرچه تمام، ایرانی‌ها را پله به پله راهبری کرده و آنها را به نقطه‌ای رساندند که مجبور شوند به همه خواسته آنها تن دهند. با تغییر دولت نیز مسئولان شرکت تاسیسات دریایی و سایر مدیران نفتی نیز حاضر به پاسخگویی در این باره نیستند و مشخص نیست تکلیف دکل 87 میلیون دلاری چه خواهد شد؟!