(بدان ای سالک راه خدا!) در مجموعه معارف اسلام، برای اینکه نگرش انسان، نسبت به دنیا و آخرت اصلاح شود، و انسان فریب جلوات مادی و طبیعی را نخورد، مقایساتی بین دنیا و آخرت وارد شده است، که همه، گویای برتری آخرت نسبت به دنیا و کم‌ارزش بودن مادیات است. آیات قرآن زندگی در دنیا را با زندگی در آخرت و التذاذاتی که در آن سرا وجود دارد مقایسه کرده و می‌فرماید: دارایی و فرزند، زینت زندگی دنیایی است، و باقیات الصالحات که ثوابش در آخرت به انسان می‌رسد، بهتر است. (کهف- 46)
در این آیه خداوند مظاهر طبیعت، یعنی مال و فرزند را با مظاهر معنویت، یعنی اعمال صالحه و نتایج آن مقایسه می‌کند و برتری آخرت بر دنیا را گوشزد می‌نماید.
این آیه نمی‌خواهد ارزش جهان ماده را از بین ببرد و زندگی و حیات مادی را از ارزش بیندازد، بلکه در مقام مقایسه بوده و صرفا می‌خواهد بگوید: ارزش یکی بیش از دیگری است! ‌اینکه کسی به استناد این آیات بگوید: لذات دنیایی اصلا ارزش نداشته و باید رها شود حرف غلطی است.(1)
ـــــــــــــــــــــــــــــ
1- رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 133