چرا انتخابات عراق شکست راهبردی آمریکا بود؟

نتایج انتخابات عراق از چند جهت، شکست راهبردی برای آمریکا و اسرائیل بود.
در این زمینه روزنامه جوان نوشت: انتخابات پارلمانی عراق، که در شرایطی حساس و زیر سایه تهدید‌های رژیم صهیونیستی و فشار همه‌جانبه آمریکا برگزار شد، به روشنی سه واقعیت را عیان ساخت؛ توانایی میدانی مقاومت به مشروعیت پارلمانی و مردمی تبدیل شده است، پروژه مهار ایران در عراق با شکست مطلق مواجه گردیده و نقشه خاورمیانه جدید نتانیاهو و بازآرایی سلطه آمریکا در منطقه با موانع بسیار جدی رو به رو است. 
برای اولین بار پس از سقوط صدام، ائتلاف شیعه با کسب ۱۹۷ کرسی از ۳۲۹ کرسی به اکثریتی مطلق دست یافته است.
مهم‌ترین دستاورد راهبردی این انتخابات، تبدیل حشد‌الشعبی از یک نیروی میدانی به یک نهاد کاملاً قانونی و پارلمانی با مشروعیت گسترده بود. نتایج انتخابات نشان داد که «گفتمان و نیروی مقاومت» نه در حاشیه، که در متن و مرکز قدرت سیاسی جای گرفته است. این امر، هرگونه بهانه‌جویی برای هدف قرار دادن حشدالشعبی را به حمله به یک نهاد رسمی و نماینده اکثریت مردم عراق تبدیل می‌کند. رژیم صهیونیستی که عراق را «جبهه بعدی» پس از غزه و لبنان می‌دانست و نتانیاهو چندین بار علناً گفته بود «نفوذ ایران در عراق باید قطع شود» حالا با کشوری روبه‌روست که نیروی مقاومتی‌اش قانونی، پارلمانی و مردمی شده است. آمریکا برای مهندسی این انتخابات، از همه ابزار‌ها استفاده کرد ولی شکست خورد. تحریم انتخابات از طرف صدر با شکستی کامل رو به رو شد و مشارکت از ۴۱ درصدی سال ۲۰۲۱ به حدود ۵۷ درصد 
رشد کرد.
حمایت مالی عربستان و امارات برای تقویت جریان‌های «ضدمقاومت» نیز شکست سنگینی خورد. جنبش تشرین ۲۰۱۹ نیز به عنوان یک جریان آمریکایی به حاشیه مطلق رانده شد. از طرفی تبلیغات گسترده علیه نفوذ ایران نتیجه عکس داد و احزاب همسو با ایران اقبال عمومی را به دست آوردند.
‌با این انتخابات از یک‌ سو عراق به سنگری مستحکم‌تر برای مقاومت تبدیل شد. از سوی دیگر پروژه «خاورمیانه جدید» آمریکا- صهیونیستی در بن‌بست قرار گرفته و یکی از پنجره‌های اصلی آن بسته شد.
وقتی تصاویر حملات ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی علیه مردم ایران پخش شد و در مقابل تصاویر پاسخ‌های کوبنده موشک‌های ایرانی که برای اولین بار مستقیماً تل‌آویو، حیفا و پایگاه‌های هوائی اسرائیل را درهم کوبیدند منتشر گردید و وقتی نتانیاهو و سایر مقامات این رژیم دائماً تکرار کردند «پس از غزه و لبنان، نوبت عراق است»، ملت عراق متوجه شدند که سرنوشت بغداد با غزه، بیروت، صنعا و تهران گره خورده است. این آگاهی جمعی، همان چیزی بود که مشارکت را ۱۷ درصد بالا برد، پایگاه اجتماعی جریان تحریم و جریان غربگرا و آمریکایی را درهم شکست و رأی‌ها را به سمت نیرو‌های مقاومت 
هدایت کرد.