فدایی انقلاب (حدیث دشت عشق)

شهید رضا غلامی‌زاده، یکم خرداد سال ۱۳۳۸ در روستای یوش کاشمر چشم به جهان گشود و ۱۸ دی سال ۱۳۵۷، هنگام تظاهرات علیه حکومت پهلوی، بر اثر اصابت گلوله در سن ۱۹‌سالگی در کاشمر شهید شد و پیکر پاکش در گلزار شهدای روستای یوش آرام گرفت.
بتول صابری، مادر شهید رضا غلامی‌زاده می‌گوید: «آنچه دوست داشت برایش محقق شود، در دفتر خاطراتش نوشته بود و اتفاق افتاد. تحرکات انقلابی به معنای واقعی در منطقه کوهسرخ شروع نشده بود، که یکی از معلم‌ها به منطقه می‌آمد و برخی شب‌ها تا صبح برای جوانان سخنرانی می‌کرد و رضا پای صحبت‌های او می‌نشست. رضا علاقه خاصی به ائمه اطهار(ع) داشت و همیشه می‌گفت که دوست دارم مثل حضرت علی‌اکبر(ع) و امام حسین(ع) شهید شوم.در آخرین روزهای قبل از شهادتش، دو سه روز از او بی‌خبر بودیم، اما پدرش موفق شد او را از مشهد به کوهسرخ بیاورد. به او گفتم: پسرم کجا هستی؟ الان وقت گوسفندکشی (پروارکشی) است؛ می‌خواهیم دور هم باشیم، گفت: من بیشتر از ۲۰ روز دیگر مهمان شما نیستم و واقعاً همین اتفاق افتاد. روز شهادتش قرار بر برپایی تظاهرات در کاشمر بود و گویا انقلابیون قصد داشتند کلانتری کاشمر را بگیرند. ساعت ۶ صبح مردم درب خانه ما بودند. به او گفتم: امروز می‌خواهید با پدرت به باغ بروید ولی او از من خواست: امروز شما و پدر بیایید به کاشمر برویم برای حضور در تظاهرات و فردا به باغ برویم. من قبول کردم. وقت رفتن، رضا آمد مرا بوسید و خداحافظی کرد و با خودش زمزمه کرد: می‌رود به میدان اکبرت، مادر خداحافظ. این بود جملات وداع آخرین و گفت: مادر خداحافظ و رفت.»