انقــلاب شهیــدان

سرود صبح رهایی شبیه نم‌نم باران
چه روح صاف و نجیبی دمیده در دل انسان  
وسیع و روشن و عاشق ستاره‌پوش و معطر
بزرگوار و مقاوم طلایه‌دار و مسلمان 
چقدر شعر سرودند شاعران؛ متعهد 
به یاد خاک فلسطین برای رُستن انسان
و زندگی چه عجیب است مثل یک گل تنها  
که توی باغ شکفته پر از اسارت و عصیان 
بگو به آینه این شاهد نگاه و نیایش 
کرانه‌های غزل را که سوخت از تب و هذیان؟
من آن مسافر تنها قطار خسته راهم 
کنار ریل نشسته به انتظار عزیزان 
و قلب من به تناوب برای قدس تپیده 
مرا بخوان به سفر قدس؛‌ ای شقیقه و شریان 
هنوز منتظرم من در ایستگاه پر از مه
که کوله بار ببندیم سمت غزه و لبنان 
همایشی است مجلل نظام وصل و ولایت 
چه انقلاب عظیمی است انقلاب شهیدان 
ونوس جامی‌پور