زنان؛ ستاره‌های مقاومت
دکتر فرشته روح‌افزا
در هفته دفاع مقدس و روز بانوان و خانواده، یاد زنان بزرگ ایران زنده می‌شود؛ زنانی که همچون کوه ایستادند، جگرهای سوخته‌شان چراغ راه شد و نقشی بی‌بدیل در دفاع و مقاومت ایفا کردند.
زنان، ستون استوار مقاومت
در تاریخ معاصر ایران، هیچ صحنه‌ای درخشان‌تر از حضور زنان در میدان‌های دفاع مقدس ۸ساله و جنگ ۱۲روزه نیست. زنانی که نه‌تنها پشتیبان همسران، فرزندان و برادران‌شان بودند، بلکه خود به ستونی محکم برای بقای خانه، خانواده و جبهه بدل شدند. آنان با دستان خود سربند «یا زهرا(س)» بر پیشانی پسران‌شان بستند، کودکان را به صبر آموختند و با دل‌هایی آکنده از ایمان، همسران و فرزندان‌شان را راهی میدان کردند.
ایثار خاموش در پشت جبهه‌ها
این زنان قهرمان، چراغ خانه را روشن نگه داشتند و در پشت جبهه‌ها نیز یار و یاور رزمندگان بودند؛ از بسته‌بندی آجیل و شستن لباس‌ها تا پرستاری مجروحان و پختن غذا و بافتن کلاه و دستکش برای رزمندگان. کودکان‌شان قلک‌های کوچک خود را شکستند تا سهمی هرچند اندک در دفاع از وطن داشته باشند. آنان سال‌ها چشم به راه ماندند، یا تکه‌هایی از پیکر فرزندان‌شان را در آغوش گرفتند، اما با عزت ایستادند و گفتند: «همه پسران‌مان را در راه خدا می‌دهیم.»
نورانیت زهرایی در دل‌ها
در آن روزها، عطر نورانیت حضرت زهرا(س) و صبر زینبی در خانه‌ها و دل‌های مادران و همسران شهدا موج می‌زد. همسران جانبازان با دلی دریایی، پیکرهای مجروح را تیمار کردند و فرزندان‌شان را در سنگر علم، فرهنگ و اقتصاد تربیت نمودند. در جنگ ۱۲روزه نیز زنان بار دیگر نشان دادند که راه شهادت فقط میدان نبرد نیست؛ بلکه خانه، مدرسه و کوچه‌های شهر هم می‌تواند سنگر ایثار باشد.
زنان امروز؛ میراث‌دار فردا
امروز نیز بانوان ایران اسلامی با همان روحیه زینبی، در سنگر خانواده، علم، فرهنگ و اقتصاد ایستاده‌اند. آنان نه‌تنها افتخارآفرین نسل انقلاب‌اند، بلکه در حمایت از زنان مظلوم غزه، فریاد همبستگی سر دادند، طلای خویش را بخشیدند و اشک همدلی ریختند. این حضور جهانی، زنان ایرانی را به ستاره‌ای تابناک بر تارک آسمان انسانیت بدل ساخته است.
تقابل دو نگاه به زن
زن ایرانی، آزاد و نورانی است؛ او الگوی مقاومت، صبر و تعالی است. در برابر او، زنان در بند فرهنگ غرب، گرفتار زنجیر بی‌بندوباری و پوچی، در جهان خالی از نورانیت، تنها نامی بی‌معنا از آزادی را یدک می‌کشند. مقایسه این دو تصویر، نشان می‌دهد که زن ایرانی نه‌تنها هویت خویش را حفظ کرده، بلکه با ایستادگی، الگویی جهانی برای کرامت زنانه و انسانیت ساخته است.
سخن پایانی
ای صاحبان جگرهای سوخته و دل‌های نورانی! شما همچون کوه استوار ماندید و تاریخ ایران را با صبر و ایثار خود درخشان کردید. روزتان مبارک باد؛ روزی که به نام شما، به صبر شما و به مقاومت شما گره خورده است. شما نه‌تنها در تاریخ ایران، بلکه در وجدان جهانیان، نماد ایستادگی و ایمانید.