اخبار ویژه
قطر باج داد و تحقیر شد
عنصر غربگرا نتیجه عکس گرفت!
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در زمان تصویب برجام ادعا کرد: نشست دوحه نشان داد قطر برخلاف ایران، منزوی نیست.
حشمتالله فلاحتپیشه که صلاحیتش در ادوار بعدی رد شد، در شبکه ایکس نوشته است: «برخورد دو موشک و دو ثانیه حمله به قطر، تمام سران کشورهای مسلمان را به دوحه کشاند. ولی هزاران بمب و موشک در تجاوزی خلاف منشور به این خاک شلیک شد، دریغ از یک نشست کارشناسی! آنها که ایران را تبدیل به تنهاترین کشور دنیا کردند، روزی به جرم خیانت باید محاکمه شوند».
اظهارات این نماینده سابق، از چند زاویه، مهمل و باطل است. زاویه نگاه اول: هواپیماهای اسرائیل برای حمله به قطر، از آسمان کدام کشورهای عربی استفاده کردند؟ اردن و عربستان، دو دولت حاضر در نشست دوحه!
همچنین، سامانه پدافندی قطر، برآمده از «روابط عمیق با آمریکا» است؛ نهایت آرزوی غربپرستان. قطر با آمریکا در حد اطاعت محض بسته، اما نتیجه چه بود؟ تماشاچی بودن پدافند آمریکایی هنگام حمله اسرائیل!
بدتر اینکه به گزارش رسانههای آمریکایی، نتانیاهو، قبل از حمله، با ترامپ هماهنگ کرده بود. عدم انزوای ادعایی، واگذاری پایگاه نظامی، و واگذاری قراردادهای هنگفت به اروپاییان (از جمله توتال فرانسه)، موجب شد تا غرب، از قطر در برابر تعرض رژیم صهیونیستی حمایت کند؟!
دولت قطر همین چند ماه قبل، ضمن میزبانی ترامپ، قرارداد چند صد میلیارد دلاری، بهعلاوه یک هواپیمای اشرافی را پیشکش کرد. اما آیا این امتیازدهی برای سوگلی ترامپ شدن، مانع از خیانت وی شد؟ نه!
از زوایه نگاه دوم، نشست دوحه، نشانگر انزوای رژیم صهیونیستی است، آن هم در حالی که قبل از جنگ منطقه، گفته میشد اسرائیل با توافق آبراهام، در حال عادیسازی روابط با کشورهای عربی است.
چرا باید آقای فلاحتپیشه، انزوای منطقهای و جهانی اسرائیل را کتمان کند و درست در مقطع موضعگیری منطقهای و جهانی علیه جنایات اسرائیل، ایران را به جای اسرائیل بنشاند؟ آیا او خبر ندارد که نتانیاهو همین دیروز گفت: ما در نوعی انزوا قرار داریم.
از زاویه نگاه سوم، نشست دوحه و بیانیه صادره، چه تاثیری در بازدارندگی امنیتی قطر خواهد داشت؟ تقریباً هیچ. آیا قطر میتواند، یا اجازه دارد متقابلاً ضربهای بازدارنده به رژیم صهیونیستی بزند؟ قطعاً نه!
آیا حاضران در نشست، قول همکاری نظامی یا حتی تحریم سیاسی و اقتصادی برای مجازات اسرائیل را به قطر دادند؟ نه!
زاویه نگاه چهارم. امثال فلاحتپیشه به عنوان پایوران اشرافیت غربگرا، وانمود میکردند که بستن با کدخدا در برجام، موجب خروج از انزوای جهانی، سرازیز شدن چند صد میلیارد دلار اموال بلوکه و سرمایه خارجی، و رونق اقتصادی میشود. اما برآیند این روند معیوب (مبتنی بر اظهار ضعف و عجز و التماس برای تعامل نامتوازن)، چیزی جز کلاهبرداری آمریکا و اروپا، دو برابرشدن تحریمها، حمله نظامی وسط مذاکره و تهدید با مکانیسم ماشه نبود. آیا فلاحتپیشه فراموش کرده که صدراعظم آلمان (به عنوان یکی از طرفهای اروپایی متظاهر به تعامل)، پس از حمله جنایتکارانه اسرائیل به ایران گفت: «این، کار کثیفی است که اسرائیل برای غرب انجام میدهد»؟!
تعامل و مذاکره و توافق، نه دوران اوباما و بایدن و نه در دوران ترامپ، موجب توقف شرارت و خیانت نشد. ماجرا به ترامپ محدود نمیشود. اوباما و بایدن هم خیانت کردند. این عبارات، اعترافات آقایان روحانی، ظریف، واعظی، صالحی، و سیف است:
- «ایران، برجام را داستانی موفق نمیداند؛ چون از آن بهرهمند نشده و تحریمها برداشته نشده. نتیجه پایبندی به برجام، فقط تحریمهای جدید بود.
- آمریکا و اروپا هرگز به تعهدات خود عمل نکردند. مردم ایران هیچ بهرهای از برجام نبردهاند. ایران نهتنها به تعهدات خود وفادار بوده، بلکه در برخی زمینهها حتی بیش از آنچه خواسته شده، عمل کرده. اما التزام یکطرفه، موجب بهبود وضعیت نشده و مردم ایران، هیچ بهره ملموسی نبردهاند. آمریکا با نقض تعهدات، از صدور مجوز برای ایرباس و بوئینگ خودداری میکند.
- ۲۰ ماه پس از برجام، نمیتوانیم حتی یک حساب بانکی در لندن افتتاح کنیم.
- اعتراف میکنم اعتمادم به جان کری اشتباه بود. براساس توافقی که کردیم، استراتژی خود را کنار گذاشتیم. ما نباید براساس حرف این بابا عمل میکردیم.
- اوباما به برجام عمل نکرد. مصوباتِ خلاف برجام، در دوره او آمد.
- قادر نیستیم از پولهای خود در خارج استفاده کنیم؛ آمریکا به تعهداتش عمل نکرد. تقریباً هیچچیز از برجام، عاید ما نشده است.
- آمریکاییها نه یک دبه، بلکه دبههای زیادی درآورده و از روز نخست، دبه کردند.
- اشتباه کردیم به حرف کری اعتماد کردیم؛ وزیر خارجه و خزانهداری آمریکا به ما گفته بودند اگر قانون داماتو به سنا برود، جلوی آن را میگیریم؛ عدم اجرای آیسا، جزو توافق بود و تصویب آن، نقض برجام است».
اکنون در حالی که اروپای کلاهبردار و عهدشکن، ایران را با مکانیسم ماشه تهدید میکند، چه کسانی را باید مواخذه و محاکمه کرد؟ جز آنهائی که ادعا میکردند ماشهای در برجام و قطعنامه نیست و تحریمها هرگز برنمیگردد، اما بعداً اذعان کردند فرانچسکوهای فاقد نامخانوادگی(!) سرشان کلاه گذاشتند؟!
کسانی که وعده دروغین سرمایهگذاری دویست میلیارد دلاری در برجام را به دو هزار میلیارد دلار در مذاکره با ترامپ افزایش دادند و در عملیات فریب دشمن همکاری کردند، چطور؟!
از توهم شراکت 2هزار میلیارد دلاری
تا اعتراف به غیر قابل اتکا بودن ترامپ
«اعراب در یک اشتباه تاریخی، برای امنیتشان سراغ حامی بیچون و چرای اسرائیل (آمریکا) رفتند.»
این تحلیل را روزنامه اعتماد در حالی منتشر کرد که تا چند ماه قبل ادعا میکرد برای دفع تهدید نظامی اسرائیل، باید سراغ مذاکره و تعامل با ترامپ رفت!
روزنامه اعتماد از جمله رسانههای غربگراست که در گذشته ادعا میکرد به واسطه شراکت با آمریکا و ترامپ، سایه تهدید نظامی را دور کرد. اما اکنون با تخطئه کشورهای عربی و قطر به خاطر داشتن همین تلقی، مینویسد: «وقتی در اولین دیدار، ترامپ جلوی دوربینها با احترام صندلی نتانیاهو را کشید تا وی زحمت جابهجایی صندلی را به خود ندهد، سیاستمداران از دوحه تا ریاض تا منامه و قاهره باید کاملا تفهیم میشدند که هدیه یک کاخ پرنده و قراردادهای صدها میلیارد دلاری با واشنگتن هنگام تعارض با منافع تلآویو، کوچکترین اثری برای امنیتشان نخواهد داشت.
اگر همین حالا اسرائیل حتی به مکه و مدینه حمله نمیکند فقط به خاطر این است که فعلا سودی برایش ندارد. اعراب در یک اشتباه تاریخی و پس از حدود
۸۰ سال تعارض و تحمل و تعامل با اسرائیل، هنوز آنچنان که باید پدیده صهیونیستها را نشناختهاند! جالب آنکه آنها برای امنیتشان سراغ حامی بیچون و چرای اسرائیل رفتند و ندانستند که در برابر این رژیم توان و اجازه استفاده از یک ضدهوایی معمولی را هم ندارند چه رسد که بخواهند به سوی هواپیماهای اف- ۱۶ متجاوز موشک شلیک کنند!
اعتماد در ادامه، نتیجه عبرتآموز دیگری هم گرفته که خلاف آموزههای غربگرایان است و آن اینکه «احتمالا پس از حمله به دوحه، کشورهای عربی با احتیاط به چین و روسیه نزدیک میشوند و ثقل امنیتشان بر غرب را کمتر میکنند.»
این روزنامه در ادامه میافزاید: واقعیت همان است که صدراعظم آلمان گفت که اسرائیل از طرف غرب، مامور انجام کارهای کثیف است. در چنین شرایطی همه اقدامات ضدایرانی آمریکا و اروپا علیه کشورمان برایشان توجیه اساسی پیدا میکند. ایران باید مرتبا تحریم شود، هدف حملات همیشگی سیاسی و تبلیغاتی قرار بگیرد و اگر لازم شد بمباران هم بشود تا هیچگاه، حقایق وجودی اسرائیل را نگوید و در مواجهه با این پدیده ۷۶ ساله، مستقلا عمل نکند.
اعتماد در پایان نوشته است: «شاید بهتر بود از ابتدا در این خصوص، ایران براساس نسبتی از فهم و توان و اراده جهان اسلام و خصوصا دولتهای عربی، حرکت میکرد و جور جهل و بیعملی انواع کشورهای عربی و اسلامی را نمیکشید.
در این صورت احتمالا اسرائیل خیلی زودتر ماهیت خود را برای همسایگان و کل خاورمیانه آشکار میکرد. این حمله زاویهای ایجاد میکند تا ایران، همه بار یک معضل بزرگ منطقهای را به دوش نکشد و سپر بلای کشورهای ثروتمند و خوشخیال نشود.»
عجیب است که روزنامه غربگرای اعتماد از چند اعتراف تلخ به چند خطای تحلیلی خود، نتیجهای غلط میگیرد و آن را مصادره به مطلوب غلط خود میکند!
غربگرایان قبلا ادعا میکردند با اروپا میتوانند توافق کنند. سپس مدعی شدند میخواهند میان اروپا و آمریکا شکاف بیندازند. پس از آن ادعا کردند که هر توافقی بهتر از عدم توافق است و از طریق مذاکره و توافق میخواهند میان آمریکا و اسرائیل شکاف بیندازند. اما حالا اعتراف میکنند که اروپا هیچ اختیاری از خود ندارد و آمریکا هم عملا مستعمره صهیونیستهاست. این تحلیل، اعتراف به مهمل بودن همه آن دعاوی و انگارهسازیهای قبلی است که موجب خسارات فراوانی به کشور، هم در قالب برجام و مکانیسم ماشه، و هم توهم توافق با ترامپ و جلب شراکت وی و جذب دو هزار میلیارد دلار سرمایه خارجی (ادعای حضرتی مدیر مسئول اعتماد/ رئیس شورای اطلاعرسانی دولت) شد.
اما در موضوع رژیم صهیونیستی، ایران بار هیچ دولت دیگری را به دوش نکشیده بلکه با نگاه اسلامی ایرانی، با این سگ هار مواجه شده و اکنون گذشت زمان، درستی رویکرد ایران در دشمن انگاری رژیم صهیونیستی را برای همه ثابت کرده است. ادعای اینکه « اگر ایران جور جهل و بیعملی انواع کشورهای عربی و اسلامی را نمیکشید، اسرائیل خیلی زودتر ماهیت خود را برای همسایگان و کل خاورمیانه آشکار میکرد»، حرف سست و بیپایه است. مگر اکنون که ماهیت اسرائیل آشکار شده، کشورهای منفعل در برابر آمریکا، درباره تهدید فزاینده رژیم صهیونیستی کاری انجام میدهند؟
ایران اما با درک درست از اینکه رژیم صهیوستی بر پایه شرارت و تجاوز و توسعهطلبی تاسیس شده، این رژیم را تهدید و دشمن بشریت انگاشت. در سابقه دشمنی صهیونیستها همین بس که سرویس مخفی ساواک در رژیم پهلوی، بخش عمدهای از آموزشهای سرکوب و شکنجه و حاکمیت اختناق را از طریق سرویس موساد و تحت نظر صهیونیستها کسب میکرد و به اجرا میگذاشت. پس از انقلاب هم رد پای لابی صهیونیستی در بسیاری از اقدامات تروریستی و خرابکارانه علیه ایران پیداست.
نتانیاهو: هرچه میگذرد
با انزوای جهانی بیشتر مواجه میشویم
بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل اذعان کرد: هرچه میگذرد اسرائیل با انزوای بیشتری در صحنه جهانی مواجه میشود و در سالهای آتی ناچار خواهد بود خودکفایی بیشتری داشته باشد.
تایمز اسرائیل ضمن انتشار این خبر افزود: نخستوزیر نتانیاهو، اتهام را به گردن تحریمهای جدید تسلیحاتی و تحریم مهاجران مسلمان در اروپا، پروپاگاندای آنلاین قطر و چین انداخت و گفت: اسرائیل میبایست همه سلاحهایی که نیاز دارد را خود تولید کند.
تایمز اسرائیل میافزاید: مخالفان سیاسی و گروههای صنایع فناوری بالا، به سخنان وی، که با فراخوان تحریم تسلیحاتی و دیگر تحریمها علیه اسرائیل در اثنای جنگ کنونی در غزه همزمان شد، استناد کرده و او را مسئول موقعیت دشوار اسرائیل در صحنه جهانی دانستند.
نتانیاهو در کنفرانس حسابرس کل وزارت دارایی گفت: «اسرائیل در نوعی انزوا قرار دارد. ما رفتهرفته به احراز اقتصادی با ویژگیهای خودبسنده نیاز خواهیم داشت. خودکفایی اقتصادی مهجور از تجارت جهانی، واژهای است که از آن بسیار نفرت دارم.
نتانیاهو گفت: «من معتقد به بازار آزاد هستم اما شاید خود را در موقعیتی که راه را به روی صنایع تسلیحاتی ما بستهاند، بیابیم. ما نیاز خواهیم داشت صنایع تسلیحاتی خود اینجا توسعه دهیم- نهتنها پژوهش و توسعه، بلکه حتی توانایی تولید آنچه نیاز داریم.»
نتانیاهو افزود: از هنگام شروع جنگ، اسرائیل با دو تهدید جدید روبهرو بوده است: تغییرات دموگرافیک (جمعیتی) در اروپا که حاصل مهاجرت از کشورهای اکثریت مسلمان است، و تأثیر نقشآفرینان اسرائیلستیز بر پلتفرمهای دیجیتال، که به کمک فناوریهای تازه حاصل میشود. این چالشها از مدتها پیش در کار بوده، اما در طول جنگ کنونی که با حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس به جنوب اسرائیل بپاخاست، رو آمده است.
آمریکا هیچ دوستی ندارد
اما تا دلتان بخواهد دشمن دارد
یک مقام اروپایی اخیراً گفته که دوستی در محیط بینالملل نیاز به حد بالایی از اعتماد نیز دارد. اما مشکل اصلی این است که ترامپ فردی نیست که بتواند اعتماد شرکای آمریکا را جلب کند. رویکردهای وی، شیوه مناسبی برای تعامل با دوستان و دشمنان نیست.
نشریه فایننشالتایمز با انتشار خبر فوق، از انزوای آمریکا خبر داده و نوشت: این روزها اینطور به نظر میرسد که آمریکا به معنای واقعی کلمه هیچ دوستی در جهان ندارد و در عوض تا دلتان بخواهد دشمن دارد. البته که این وضعیت تا حد زیادی تابعی از واکنشهای جهانی به سیاستهای ترامپ و دولت اوست. در شرایط کنونی که شاهد تشدید رقابت میان قدرتهای جهانی هستیم، آمریکا با نهایت سرخوردگی به دنبال متحدانی است تا به قدرتگیریاش کمک کنند و آن را آماده مقابله مؤثر با نفوذ اقتصادی و سیاسی چین و همچنین روسیه کنند. با این حال، واقعیت این است که کاخسفید هر قدمی که به خیال خود به جلو برمیدارد، در واقع دو قدم به عقب میرود.
به عنوان مثال کافی است توافق سرمایهگذاری اخیر ژاپن و آمریکا را در نظر داشته باشید که در قالب آن، بزرگترین متحد آمریکا در آسیا باید تعرفه 15درصدی را در ازای مبادله تجاری 550 میلیارد دلاری با آمریکا بپذیرد. جالب است که ژاپنیها از درآمدهای ناشی از سرمایهگذاری خود در آمریکا نیز باید سهم قابل توجهی را به طرف آمریکایی بدهند. در رویدادی دیگر، به تازگی شاهد یورش مأموران اداره مهاجرت آمریکا به کارخانه شرکت کرهای هیوندای در جورجیا بودهایم. اقدامی که تنها چند هفته پس از دیدار مدیران کرهای با همتایان آمریکایی خود در واشنگتن جهت جشن گرفتن نقش کرهجنوبی در احیای صنعتی آمریکا صورت گرفته است.
در عین حال، ترامپ اخیراً اعلام کرده که آمریکا، هندوستان را در رقابت راهبردی با چین به این کشور واگذار کرده است. او از کشورهای اروپایی خواسته تا تعرفه 100درصدی را به هر دو کشور تحمیل کنند. دلیل ترامپ هم این بوده که هم چین و هم هند، هر دو همچنان به خرید نفت روسیه ادامه میدهند. اکنون چین و روسیه دامنه نفوذ خود را در بخشهای مختلف جهان حتی در نزدیکی آمریکا و کانادا نیز گسترش دادهاند.
عجیب اینکه ترامپ با تعرفههای تجاری تحمیلی دولتش، کشوری نظیر فنلاند را از آمریکا دور هم میکند. این مسئله نشان میدهد تا چه اندازه سیاستهای ترامپ در حوزه صنعتی هوشمندانه هستند! ترامپ به این مسئله توجه ندارد که برای مقابله با چین و روسیه نیاز به همکاری و اتحاد با اروپا دارد. او روز به روز اروپاییها را از آمریکا دورتر میکند.
اروپاییها خوب میدانند که نباید صرفاً به دلیل فشارهای ترامپ به عنوان غیرقابل اعتمادترین رئیسجمهور در کل تاریخ آمریکا، به جنگ تجاری علیه هند و چین بپیوندند. اروپا خود در ماههای گذشته، به بدترین وضع ممکن هدفِ جنگ تجاری ترامپیستها قرار گرفته و آسیب دیده است. از اینرو، خود را به یک مهره تمامعیار و بیاختیار برای آمریکا تبدیل نمیکند.