طی طریق عبودیت فقط با عنایت معنوی حجت خدا

حقيقت اين است كه روح مذهب تشيّع كه آن را از ساير مذاهب اسلامى ممتاز مى‌كند و بينش اسلامى خاص به پيروان خود مى‌دهد، ديد خاصّ اين مذهب دربارۀ «انسان» 
است. 
از طرفى استعدادهاى انسان را بسى شگرف مى‌داند و جهان انسان را هيچ‌گاه از وجود «انسان كامل» كه همۀ استعدادهاى انسانى در او به فعليّت رسيده باشد خالى نمى‌داند و از طرف ديگر طبق بينش اين مذهب‌، عبوديّت، يگانه وسيلۀ وصول به مقامات انسانى است و طىّ طريق عبوديّت به صورت كامل‌ و تمام جز با عنايت معنوى و قافله‌سالارى انسان كامل كه ولىّ و حجّت خداست ميسّر نيست. 
از اين‌رو اوليای اين مذهب گفته‌اند: بنى الاسلام على خمس: على الصّلاة و الزّكاة و الصّوم و الحجّ و الولاية و لم يناد بشىء كما نودى بالولاية.
استاد شهید مطهری 
«ولاءها و ولایت‌ها»، صص۱۲۲-۱۲۳