لزوم اصلاح در شیوه و محتوای دسته‌ها و هیئت‌های عزاداری
من براى اين دسته‌ها حقيقتاً احترام قائل هستم چون ابراز احساسات است، احساساتى صد‌درصد طبيعىِ ناشى از عقيده و ايمان.
آنهايى كه مىدانند اگر در يك ملت احساسات طبيعى ناشى از عقيده و ايمان درباره قهرمانان بزرگ آن ملت وجود داشته باشد چقدر ارزش دارد، مىدانند كه من چه مىگويم. نبايد اينها را نسخ كرد، نبايد با اينها مبارزه كرد، بايد اينها را اصلاح كرد. بايد اين احساسات بسيار‌بسيار عظيم را كه فقط ناشى از قدرت عقيده و ايمان است، اصلاح كرد.
آيا اگر شما ميلياردها دلار خرج كنيد، مىتوانيد يك چنين احساساتى در ملت به وجود بياوريد؟! اينكه آن بابا از جيب خودش پول خرج مى‌كند، خودش را بيكار مى‌كند، زنجير برمىدارد پشت خودش را سياه مى‌كند و اشك او هم متصل جارى است، ارزش دارد و نبايد با آن مبارزه كرد و گفت اين كارها وحشي‌گرى است. ابراز احساسات براى قهرمانان بزرگ تاريخ وحشي‌گرى نيست.
فقط اشتباه او در اين است كه وقتى مىخواهد ابراز احساسات كند، به شكلى ابراز احساسات مى‌كند كه نمايشگر قهرمانى جنايتكارانه جنايتكاران و نمايشگر مظلوميت آن كسى است كه به او عشق مىورزد و علاقه دارد. او نمىداند حالا كه مىخواهد نمايشگرى بكند بايد طورى نمايشگرى بكند كه نمايشگر حماسه حسينى باشد، نمايشگر آن جنبه نورانى و روشن تاريخ عاشورا باشد، نمايشگر روح حسين بن على باشد. خوشبختانه كم‌و‌بيش اين بيدارى پيدا شده است و گاهى انسان به چشم مىبيند كه بعضى از دسته‌جات توجه كردهاند كه چه بايد بكنند و چه مىكنند.
مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى
(حماسه حسينى(1 و 2))، ج 17، ص: 37