از صلح مطلوب تا صلح ذلت‌بار
یک دین اگر دین جامعی باشد باید فکر آن روز را کرده باشد که اگر [پیروانش] مورد تجاوز قرار گرفتند و یا اگر فرضاً خودشان مورد تجاوز قرار نگرفتند مردم دیگری مورد تجاوز قرار گرفتند، چه کنند؟ برای اینجا باید قانون جنگ و جهاد مقرر کنند. می‌گویند صلح خوب است. ما هم قبول داریم صلح خوب است، اما تسلیم و ذلت چطور؟ تسلیم و ذلت هم خوب است؟!
اگر دو قدرت با هم رو‌به‌رو بشوند و طرفدار مسالمت باشند، هرکدام از این‌ها بخواهد به اصطلاح امروز همزیستی مسالمت‌آمیز داشته باشد، نه این بخواهد به آن تجاوز کند و نه آن بخواهد به این تجاوز کند، بلکه بخواهند با هم در حال آشتی باشند با حقوق متقابل، با احترام متقابل، اسمش صلح است و خوب است و باید باشد.
اما یک وقت هست یک طرف متجاوز است و طرف دیگر به عنوان اینکه جنگ بد است تسلیم در برابر اوست، یعنی ذلت تحمل زور را متحمل می‌شود. این اسمش صلح‌دوستی نیست، این معنایش زیر‌بار ذلت رفتن است. تسلیم‌شدن در مقابل زور که اسمش صلح نیست.
استاد شهید مطهری، جهاد، صص۴۰-۳۹