زنگ خطر برای کشتی‌های صهیونیستی به صدا در آمده است
سرویس خارجی-
شرکت اطلاعات دریایی «وینوارد اِی‌آی» اعلام کرد کشتی‌هایی که با بنادر رژیم صهیونیستی در ارتباط هستند، بیش از پیش در معرض حملات در دریای
سرخ قرار دارند... از هر 6 کشتی، یک کشتی مورد حمله قرار می‌گیرد.
در سال‌های اخیر، دریای سرخ به یکی از پرتنش‌ترین مسیرهای دریایی جهان بدل شده است، منطقه‌ای که همزمان با افزایش منازعات منطقه‌ای، اهمیت استراتژیک آن در معادلات تجاری و نظامی فزونی یافته است. موقعیت جغرافیایی خاص این پهنه آبی، آن را به نقطه تلاقی منافع قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تبدیل کرده و همین امر موجب افزایش حساسیت نسبت به تردد دریایی در آن شده است. در چنین شرایطی، تحلیل داده‌های ترافیک دریایی و ارزیابی مخاطرات مسیرهای تجاری، بیش از هر زمان دیگری به ابزاری مهم برای درک تحولات جاری بدل شده‌اند. این وضعیت، افزون بر تأثیرگذاری بر زنجیره تأمین جهانی، نشان‌دهنده تغییر در الگوهای امنیت دریایی و بازتعریف اولویت‌های بازیگران مختلف در منطقه است. اما همه اینها از یکجا آب می‌خورد: یمن! یمنی‌ها که شاید تا همین 3 سال پیش هیچ تحلیلگری نمی‌توانست چنین نقشی برای آن قائل شود.
شرکت «وینوارد اِی‌آی» که در زمینه تحلیل‌های امنیتی دریایی فعالیت دارد، هشدار داد کشتی‌هایی که پیش‌تر در بنادر رژیم صهیونیستی پهلو گرفته یا به نوعی با آنها در ارتباط بوده‌اند، هدف حملات بیشتری در دریای سرخ قرار می‌گیرند. این شرکت همچنین تأکید کرده است که بر اساس داده‌های موجود، از هر 6 کشتی، یک کشتی در معرض خطر هدف‌گیری در دریای سرخ قرار دارد؛ مسئله‌ای که به دلیل ارتباط با بنادر اسرائیلی، شدت بیشتری پیدا کرده است. آن‌طور که «ایرنا» نوشته است، بر اساس این گزارش، دو کشتی که اخیراً هدف قرار گرفته‌اند نیز، پیش‌تر در یکی از بنادر اسرائیلی پهلو گرفته و متعلق به ناوگان‌های یونانی بوده‌اند. گفتنی است، شرکت «Windward» یک استارت‌آپِ اسرائیلی است که در سال ۲۰۱۰ توسط دو افسر سابق اطلاعات نیروی دریایی رژیم آپارتاید اسرائیل، از جمله «آمی دانیل»، تأسیس شد. این شرکت در حوزه هوش مصنوعی دریایی فعال است. این شرکت که مبدأ آن اراضی اشغالی است، در بازارهای جهانی از جمله آمریکا و انگلیس فعال است.
بازیگرانی که تا چندی پیش در حاشیه تحلیل‌ها قرار داشتند، اکنون به فاعلان مؤثر در بازتعریف قواعد بازدارندگی و معادلات هزینه‌ساز تبدیل شده‌اند. یمن، به ویژه در امتداد تحولات جنگی پس از سال ۲۰۱۵، از یک صحنه صرفاً درگیر در منازعه داخلی، به عنصری فعال در حوزه تأثیرگذاری منطقه‌ای بدل شده است و این روند با شروع‌شدن جنگ در غزه روندی پرسرعت شد تا جایی که دیگر یمنی‌ها نه در منطقه که در جهان تأثیرگذار شدند. افزایش توان عملیاتی نیروهای مستقر در صنعا، به ویژه در حوزه‌های موشکی، پهپادی و اخیراً دریایی، مؤید شکل‌گیری الگویی جدید از قدرت نامتقارن است که توان آن در ایجاد اختلال در جریان تجارت جهانی اکنون نه‌تنها ادعا بلکه تجربه شده است. همین پویایی، پرسش‌های تازه‌ای را درباره حدود سنتی حاکمیت دریایی، امکان‌پذیری امنیت عبور و مرور آزاد، و مسئولیت‌پذیری بازیگران رسمی و غیردولتی در مناطق بحران‌خیز، پیش می‌کشد. از سوی دیگر، واکنش شرکت‌های اطلاعاتی و امنیتی دریایی، همچون Windward AI، به تحولات اخیر، صرفاً در قالب هشدارهای تجاری یا بیم‌های فنی نیست؛ بلکه نشان‌دهنده آن است که در لایه‌های عمیق‌تر، یک چرخش در موازنه تهدید و ارزیابی ریسک در حال وقوع است. تمرکز فزاینده بر سابقه پهلوگیری کشتی‌ها در بنادر خاص، خود شاهدی بر نوعی تحلیل رفتاری جدید در حوزه لجستیک دریایی است؛ تحلیلی که نه تنها به مقصد نهائی بلکه به تاریخچه حرکت، تعاملات بندری و حتی مالکیت شرکت‌های کشتیرانی نیز حساس شده است تا بلکه کشتیرانی رو به احتضار اسرائیل را احیا کنند. در چنین بستری، دریای سرخ نه صرفاً مسیر عبور کشتی‌ها، بلکه پهنه‌ای از تضاد منافع، قدرت‌نمایی‌های جدید و آزمون سیاست‌های بازدارندگی منطقه‌ای است. مداخلاتی
که در گذشته صرفاً در خشکی معنا پیدا می‌کردند، اکنون در دریا نیز ابعاد جدیدی به خود گرفته‌اند. این روندها، چه از دیدگاه تحلیلگران امنیتی و چه از منظر ناظران ژئوپلیتیکی،
حاکی از شکل‌گیری مرحله‌ای نو در نظم دریایی منطقه است، نظمی که دیگر صرفاً با توازن میان ناوگان‌های رسمی یا توافق‌نامه‌های کشتیرانی قابل مدیریت نیست.