از شیدایی مذاکره تا بدبینی و اذعان به دغل‌بازی ترامپ(خبر ویژه)
روزنامه ترویج‌کننده خوش خیالی درباره مذاکره با ترامپ، اکنون می‌گوید: پس از خوش‌بینی‌های اولیه، بدبینی در بین ناظران سیاسی حکم‌فرما شده و ناظران بی‌طرف، قرینه‌ای برای خوش‌بینی و یا پیشرفت مذاکرات به دست نمی‌آورند، هم‌میهن همچنین تصریح کرد که رویکرد و رفتار ترامپ، گمراه‌کننده است.
این روزنامه در سرمقاله خود نوشت: «روشن است که موضع غنی‌سازی اورانیوم به صورت جدی‌ترین مشکل و مانع در مذاکرات بین ایران و آمریکا درآمده است و عمانی‌ها تلاش می‌کنند تا با طرح ایده‌ها و پیشنهادهایی راهی برای عبور از این مانع پیدا کنند. اما چه ایده و پیشنهادی برای پل زدن بین مواضع متضاد دو طرف بر سر این موضوع قابل تصور است؟
پس از پنجمین دور مذاکرات ایران و آمریکا در رم، وزیر‌خارجۀ عمان مذاکرات دو طرف را «همراه با مقداری پیشرفت» و «بدون نتیجه‌گیری نهائی» قلمداد کرد و «روشن شدن مسائل باقی‌مانده» را به روزهای آینده واگذارد.
از فحوای سخنان مقام‌های ایرانی و عمانی آشکار است که مذاکرات ایران و آمریکا با موانعی جدی روبه‌رو شده است... در حقیقت، پس از خوش‌بینی‌های اولیه دربارۀ روند مذاکرات ایران و آمریکا، نوعی بدبینی در بین ناظران سیاسی در این‌باره حکم‌فرما شده است. روند بدبینی از زمانی آغاز شد که استیو ویتکاف مذاکره‌کنندۀ آمریکایی پذیرش «هر سطح از غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران» را «خط قرمز بسیار بسیار روشن» دولت ترامپ در مواجهه با ایران دانست و تأکید کرد که کشورش حتی با «غنی‌سازی یک‌درصدی» در ایران کنار نخواهد آمد. واکنش به سخنان ویتکاف، شدید و قاطع بود. مقام‌های جمهوری اسلامی غنی‌سازی اورانیوم را «حق مذاکره‌ناپذیر» ایران دانستند و با لحنی قاطع بر استمرار غنی‌سازی تأکید کردند.
بدین ترتیب، روشن است که موضع غنی‌سازی به صورت جدی‌ترین مشکل و مانع در مذاکرات بین ایران و آمریکا درآمده است. با این حساب، مقام‌های عمانی مسئولیت بسیار دشواری به جان خریده‌اند و ایده‌ای که همزمان ایران و آمریکا و سایر کشورهای دخیل در این ماجرا را راضی کند، دور از ذهن به نظر می‌رسد.
با این همه، آنچه داستان را قدری عجیب و گیج‌کننده می‌کند، اعلام نظرهای دونالد ترامپ پس از برگزاری هر دور از مذاکرات است. ترامپ معمولاً پس از هر دور مذاکره، آن را همراه با پیشرفت و «بسیار خوب» توصیف کرده است!
درحالی‌که یک ناظر بی‌طرف از مواضع رسمی دو طرفِ مذاکره، قرینه‌ای برای خوش‌بینی و یا پیشرفت مذاکرات به دست نمی‌آورد، سخن ترامپ چه معنایی دارد؟ ظاهراً تیم ترامپ به تأسی از آموزه‌های فلسفی لئو اشتراوس و ملهم از افلاطون «سیاست» را به صورتی گمراه‌کننده دنبال می‌کنند!».
گفتنی است روزنامه هم‌میهن یک روز قبل هم رفتار ترامپ در مذاکرات را سرکار‌گذاری توصیف کرده بود و این در حالی است که همین روزنامه، چند ماه قبل با تیتر یک‌های تمام صفحه‌ای در صفحه اول (مانند: کانال ایلان(ماسک)، پیام رسید، پزشکیان پیام مذاکره می‌دهد؟) برای مذاکره با ترامپ ابراز ذوق‌زدگی می‌کرد.
هم‌میهن حتی در زمان سفر ترامپ به خلیج‌فارس و زمزمه تغییر نام خلیج‌فارس هم ادعا کرده بود نباید با این موضوع به شکل ناموسی و از سر انزجار برخورد کرد بلکه این اقتضای منافع آمریکاست که با نام خلیج‌فارس بازی کند و باید مثل عربستان کاری کرد که ایران هم برای آمریکا جذاب شود! هم‌میهن حتی نوشته بود: «ترامپ، یک‌بار زلنسکی را از کاخ‌سفید بیرون انداخت، اما زلنسکی به خاطر منافع ملی بر خشم خود غلبه کرد و توانست ورق را به نفع خود برگرداند. او قرارداد مواد معدنی را با آمریکا امضا کرد تا کمک‌ها در جنگ مقابل روسیه قطع نشود. در سیاست‌خارجی، زلنسکی الگوی بهتری است تا شوونیست‌های احساسی آرمان‌گرا».