رئیس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران:
رفع تعهد ارزی صادرات فرش دستباف تسهیل شد
رئیس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران گفت: با پیگیریهای انجامشده، توانستیم بخشی از موانع قانونی از جمله مشکل پیمانسپاری و تعهد ارزی را برطرف کنیم.
به گزارش خبرگزاری رسانهها، محمد لاهوتی در نشست خبری که با حضور فعالان بخش خصوصی و نمایندگان اتاق بازرگانی برگزار شد با اشاره نقش هویتی فرش دستباف ایرانی گفت: فرش ایرانی نهتنها یک کالای صادراتی، بلکه یک نماد ملی است که در مهمترین نشستها و محافل بینالمللی، بهعنوان بخشی از هویت ایران خودنمایی میکند.
وی با انتقاد از سیاستهای اتخاذ شده در سه دهه گذشته تأکید کرد: متأسفانه از دهه 70 به بعد، بیتوجهی به این صنعت و اعمال سیاستهای اشتباه موجب شده تا صادرات فرش از بیش از دو میلیارد دلار به کمتر از 412 میلیون دلار در سال 96 و هم اکنون به کمتر از 40 میلیون دلار کاهش یابد. این یک زنگ خطر جدی برای اقتصاد فرهنگمحور کشور است.
رئیس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران افزود: با پیگیریهای انجامشده، توانستیم بخشی از موانع قانونی از جمله مشکل پیمانسپاری و تعهد ارزی را برطرف کنیم.
تحریم مانع است یا انحصار؟!
همچنین مرتضی میری؛ رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به سؤالی درخصوص توان رقابتپذیری فرش دستباف ایرانی در بازارهای جهانی گفت: در شرایط فعلی مهمترین رقیب ما در بازار فرش دستباف، هندوستان است.
وی افزود: البته نکتهای که وجود دارد این است که
44 درصد بازار مصرفی فرش دستباف در آمریکاست که طبیعتا به دلیل تحریمهای موجود ما هم اکنون این بازار را از دست دادیم (!) اما این را میتوان با قاطعیت گفت که همچنان با توجه به کیفیت فرش دستباف ایرانی، فرشهای ما توان رقابت در سطح جهانی را دارند و مشتری خود را دارند.
رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایعدستی اتاق بازرگانی ایران، ضمن اشاره به تاثیرات سیاست رفع تعهد ارزی در سالهای گذشته، اظهار کرد: یکی از مهمترین علل کاهش میزان صادرات فرش دستباف از سال ۱۳۹۷ به اینسو، در کنار تحریمها، مسئله تعهد ارزی بود که باعث شد میزان صادرات از ۴۲۶ میلیون دلار در سال ۱۳۹۶ به ۴۰ میلیون دلار کاهش پیدا کند.
میری تاکید کرد: پس از ماهها پیگیریهای مستمر بخش خصوصی، سرانجام تعهد ارزی صادرکنندگان فرش و صنایعدستی به میزان ارزش مواد اولیه کاهش یافت.
گفتنی است، دلیل از دست رفتن بازارهای فرش ایران، وجود نگرش سنتی و مانده در دهههای قبل در این هنر- صنعت
است. عدم توجه به تغییر ذائقه خریداران خارجی و انحصارطلبی فعالان این عرصه، موانع دیگری است؛ به عنوان مثال برای بازار آمریکا و کانادا باید از ظرفیت ایرانیان مقیم (نه صرفاً به عنوان خریدار فرش) استفاده کرد. ضمن اینکه بر اساس ذائقهسنجی، تولید فرش را صورت داد.
بر اساس گفته رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایعدستی اتاق ایران، 56 درصد بازار فرش در آمریکا نیست. سؤال اینجاست که برای حضور قوی در بازارهای غیرآمریکا چه کارهایی شده است؟! به عنوان مثال برای فتح بازار فرش چین، کشورهای آسیایی و کشورهای ثروتمند منطقه چه کاری صورت گرفته است؟!