عمل به نذر فراموش‌شده 

س) اگر شخصی که نذر کرده روز معینی را روزه بگیرد، نذر خود را فراموش کند ولی آن روز را به غیر نیت نذر، روزه بگیرد، آیا وفای به نذر صورت گرفته است؟

ج) عمل به نذر تحقق یافته است.

گرفتن روزه مستحبی به جای روزه واجب 

س) آیا روزه مستحبی برای کسی که روزه واجب غیر از قضای ماه رمضان بر عهده‌اش است مشروعیت دارد یا خیر؟

ج)روزه مستحبی برای کسی که روزه واجب غیر از قضاء ماه رمضان بر عهده ‌دارد بنابر احتیاط واجب صحیح نیست.

روزه نگرفتن به‌خاطر درد قابل توجه

س) اگر مکلف بداند در اثر روزه گرفتن، سرش یا چشمش درد می‌گیرد و تا افطار نکند خوب نمی‌شود، وظیفه‌اش چیست؟

ج) در صورتی که روزه باعث درد قابل توجه شود، تکلیف ندارد. البته اگر بعد از ماه رمضان عذر او برطرف شود، قضای روزه بر عهده اوست.

زمان امساک برای روزه

س)در آستانه ماه مبارک رمضان و با توجه به توسعه شهرها و عدم امکان تشخیص دقیق لحظه طلوع فجر، خواهشمند است نظر شریف خود را در مورد زمان امساک برای روزه اعلام فرمایید.

ج)مقتضی است که مؤمنین محترم ـ ایّدهم‌الله تعالی ـ جهت رعایت احتیاط در مورد امساک روزه، همزمان با شروع اذان صبح از رسانه‌ها برای روزه امساک نمایند.

مستحقان کفاره روزه

س) آیا کفاره روزه را می‌توان به بیمار مستحق داد؟

ج)کفاره به فقیر شرعی تعلق می‌گیرد؛ فقیر کسی است که مخارج سال خود و خانواده‌اش را ندارد و نمی‌تواند به دست آورد، چه بیمار باشد یا نباشد و تشخیص آن بر عهده خود مکلف است. ضمناً شرط است که فقیر، مسلمان و بنابر احتیاط واجب شیعه باشد هر چند پرداخت آن به اهل سنتی که مستضعف است اگر ناصبی نباشد، جایز است و نباید از کسانی باشد که نفقه او بر کفاره دهنده واجب است مانند فرزند و پدر و مادر.

قضای روزه‌های نگرفته

س) شخصی به گمان اینکه سن تکلیف و واجب شدن روزه ۱۵ سال قمری است، روزه نگرفته است؛ نسبت به روزه‌هایی که نگرفته چه تکلیفی دارد؟ آیا باید روزه‌ها را قضا کند؟

ج)باید قضای روزه‌ها را بگیرد و کفاره افطار عمدی واجب نیست؛ البته لازم است که کفاره تأخیر(۷۵۰ گرم گندم، برنج، آرد و مانند آن) بابت هر روز به فقیر پرداخت کند.

افطار روزه به دلیل ضعف

س) اگر تشنگی یا ضعف برای فرد روزه‌دار بقدری زیاد است که در اثر آن به سختی زیادی بیفتد که معمولاً نمی‌شود آن را تحمّل کرد، خوردن روزه چه حکمی دارد؟ آیا فقط به مقدار ضرورت و از بین رفتن ضعف فوق‌العاده، به خوردن اکتفا کند یا می‌تواند بیشتر بخورد؟ آیا در بقیه روز امساک بر او واجب است؟

ج) اگر مکلف‌، بیماری خاصی که موجب عطش می‌شود ندارد و وضعیّت او به گونه‌ای است که به خاطر ضعف جسمانی یا طولانی بودن روز، روزه گرفتن به خودی خود حتّی با ترک فعّالیّت و مراعات تغذیه‌، سختی فوق‌‌العاده داشته باشد، در این صورت بنابر احتیاط روزه بگیرد و وقتی به سختی فوق‌‌العاده افتاد، افطار کند و قضای آن را بگیرد. امّا اگر حرجی بودن ادامه‌ روزه به دلیل فعّالیّت مانند اشتغال به کار یا تحصیل و مطالعه باشد، در این صورت بنابر فتوا باید روزه بگیرد و هر گاه به سختی فوق‌العاده افتاد، افطار کند و قضای آن را بگیرد. ضمناً در فرض مذکور، خوردن به میزان ضرورت یا امساک مابقی روز واجب نیست.

ابطال روزه به دلیل جهل به مسئله

س) اگر پسری ۱۳ ساله که سه نشانه سن بلوغ را نمی‌داند ولی به اعتقاد اینکه بالغ شده و باید واجبات را انجام دهد از روی قصد روزه‌اش را باطل کند آیا باید ۶۰ روز روزه بگیرد؟ تکلیفش چیست؟

ج) اگر شرعاً بالغ بوده و می‌دانسته که بالغ است، باید علاوه‌بر قضای آن روزه‌ها کفاره هم پرداخت کند و در این صورت پرداخت کفاره‌، واجب فوری نیست و هر زمان که توان آن را داشت اقدام کند.

اما اگر از بلوغ خود خبری نداشته است، قضای روزه کافی است و کفاره ندارد.

توجه داشته باشید نشانه‌های بلوغ یکی از سه چیز است:

۱. روییدن موی درشت زیر شکم بالای عورت(شرمگاه)؛

۲. احتلام (بیرون آمدن منی)؛

۳. تمام شدن ۱۵ سال قمری در پسر.(که تقریباً معادل ۱۴ سال و ۶ ماه و ۱۸روز شمسی می‌باشد.)