نامه بيش از هزار روانشناس و مشاور به سران قوا
خانواده ایرانی در خطر است حوزه حجاب چه زمانی ساماندهی می‌شود؟
بيش از 1000 روانشناس و مشاور خانواده در حمايت از بيانيه قبلی اساتيد روانشناسي درخصوص لزوم ضابطه‌مندي پوشش، به طرح 6 سؤال درخصوص آثار رها شدن بی‌حجابی بر خانواده‌ها پرداختند.
به گزارش کیهان، در این نامه سرگشاده که خطاب به سران قوا منتشر شده آمده است: «ما روانشناسان و مشاوران خانواده و علوم تربیتی با دیدن عمل هوشمندانه و شجاعانه اساتید خوشنام حوزه روانشناسی در حمایت از قانوني شدن امرِ پوشش، و انتشار بیانیه، خطاب به سران سه قوه، احساس افتخار کردیم. بیان نکات دقیق، شواهد علمی و مستندات پژوهشی متعدد به همراه منابع، اهمیت پوشش در حفظ سلامت روان فرد، خانواده و اجتماع، بر کالبد جامعه روانشناسی روح تازه‌ای دمید. ضمن تشکر از اساتید محترم و پرافتخار جهت انتشار این بیانیه و نامه، از سران محترم سه قوه، به طور جدی می‌خواهیم از های و هوی جریان‌های مغرض که با تحریک عواطف و هیجانات و صد البته بدون پشتوانه علمی جنجال به پا می‌کنند، متاثر نشده و پیگیر ضابطه‌منديِ پوشش مبتنی بر شواهد و ارزش‌ها در کشور باشند تا مسیر پیموده و پرآسیب غرب در کشور تکرار نشود. در ادامه اين نامه سرگشاده، از افراد و جريان‌هايي که با ضابطه‌منديِ پوشش مخالفند، می‌خواهیم به این سؤالات پاسخ دهند:
۱- چرا شواهد علمی نشاندهنده آسیب‌های برهنگی را انکار می‌کنید؟ بیانیه اساتید دانشگاه با استناد به منابع علمی و پژوهشی متعدد، به انتخاب آگاهانه مردم کمک کرده و پیامدهای فاجعه‌بار فرهنگ غربی را با استناد به تجربه چند دهه اخیر در دنیا نشان داد. اما اگر برهنگی بنابر ادعای مخالفان حجاب، از نظر علمی آسیبی ندارد، چرا مستندات علمی خود را با دنیا در میان نمی‌گذارند؟ مگر نه این است که روانشناس باید پیامدهای هر انتخاب را با مردم در میان بگذارد؟
۲- چرا به مردم اجازه نمی‌دهید با پیامدهای تجربه غرب مواجه شده و انتخاب آگاهانه داشته باشند؟ چرا نباید از راه طی شده غرب در این زمینه درس گرفت و از آسیب‌های این حوزه بر مدار وفاق‌آفرین قانون پیشگیری کرد؟
۳- چرا اثربخشی قانون را نادیده می‌گیرید و انکار می‌کنید؟ دغدغه‌مندان سلامت روان جامعه که به دنبال تعطیلی و تضعیف قانون‌مداری و استفاده از روشهای صرفا گفت‌وگو محور هستند، مبتنی بر کدام شواهد علمی سخن می‌گویند؟ آیا نمونه‌هایی که نشان دهد تغییر رفتار صرفا با تکنیک‌های تغییر نگرش یا مشاوره و... بدون اعمال محدودیت قانونی موفق بوده است را می‌توانند ارائه کنند؟ آیا مداخلات رسانه‌ای، آموزشی و روان‌شناختی توانسته است آمار نابهنجاری‌های اخلاقی فزاینده دوران مدرن از قبیل مصرف الکل، خیانت زناشویی، شیء انگاری زنان، تجاوز و خشونت علیه زنان را متوقف کند یا حداقل بکاهد؟
۴- چرا تا به حال کار فرهنگی اثربخشی ارائه نکرده‌اید؟ اگر فقط به فعالیت فرهنگی برای حفظ حریم خانواده و پوشش معتقدید، فعالیت‌های اثربخشی که در این زمینه انجام داده‌اید را منتشر کنید.
۵- چرا به ارزش‌ها، استقلال، هویت و فرهنگ مستقل مردم ایران اجازه دفاع از خود را نمی‌دهید؟ جامعه علمی کشور منکر دستاوردهای تمدن غرب در بسیاری از حوزه‌های علم و فناوری نبوده و نیست. حتی در مسئله خانواده نیز متعقدیم باید تجربیات تلخ غرب را مورد بررسی علمی قرار داد؛ اما آیا پیشرفته بودن در فناوری، دلیل مناسبی برای پیروی و تقلید کامل از فرهنگ غربی است؟ آیا نادیده گرفتن آسیب‌های فرهنگ غربی و انکار مزیت‌های فرهنگ ایرانی-اسلامی، نوعی سوگیری شناختی واضح نیست؟
آیا مخالفان قانون حجاب انتظار دارند مردم ایران با فرهنگی مستقل و سابقه‌ای سرشار از حیا و خانواده مداری، همین مسیر را به پیروی از غرب تا انتها طی کند؟ آیا احترام به فرهنگ ملت‌ها جایگاهی در روانشناسی ندارد؟
۶- ضابطه‌مندی پوشش آسیب‌زاست یا بی‌ضابطگی؟ یکی از اصول مهم حفظ و مراقبت ارتباطات، تعاملات اجتماعی و خانواده، تعیین و حفظ مرزها است. چگونه است که موضوعی با اهمیت پوشش در تعاملات اجتماعی، از این امر مستثنی است؟ مگر می‌توان به فردیت و تعالی افراد بدون وجود مرزها در روابط از جمله پوشش اندیشید؟
در انتها از سران محترم سه قوه و همه فعالین، مسئولين و دغدغه‌مندان آینده ایران می‌خواهیم پیش از آنکه دیر شود برای حفظ خانواده، آینده فرزندان و سلامت روان جامعه ایران، از هویت ایرانی-اسلامی دفاع کرده و در فضائی علمی و به دور از سوگیریهای سیاسی برای نفع عمومی و بلندمدت جامعه نسبت به ضابطه‌مند شدن پوشش و حجاب در جامعه ايران اقدام نمائيد.»