«یکی از بیماری‌های کشنده روان انسانی جهل مرکب است که به راستی درمان آن در نهایت سختی است و جز فضل الهی درمانی ندارد، چنانچه ذکر می‌شود و جهل مرکب آن است که انسانی حقیقت را نداند و از این نادانی خود نیز بی‌خبر باشد، بلکه خود را دانا پندارد و به عبارت دیگر نداند و نداند که نداند. عجب همان جهل مرکب به حقیقت امر است، زیرا شخص معجب حقیقت خود را نشناخته، وگرنه عجب در او پیدا نمی‌شد، و این ناشناسایی را نیز درک نکرده است.» (1)
____________
1- قلب سلیم، شهید آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب شیرازی(ره)، ص 430