kayhan.ir

کد خبر: ۲۹۶۲۵۷
تاریخ انتشار : ۰۴ مهر ۱۴۰۳ - ۲۱:۲۶

بی‌اعتنایی آمریکا به کسانی که کلمه دیگری جز مذاکره بلد نیستند (خبر ویژه)

تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: متأسفانه عده‌ای در کشور ما کلمه‌ای غیر از مذاکره بلد نیستند در حالی‌که طرف مقابل کوچک‌ترین علامتی برای گفت‌وگو، مذاکره یا چیزی شبیه به مذاکره از خودش بروز نمی‌دهد.
 
 
 
دکتر فوأد ایزدی در گفت‌وگو با نامه نیوز درباره مواضع تند جو بایدن نسبت به ایران در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: این لفاظی آمریکایی‌ها علیه ایران موضوع جدیدی نیست. از 45 سال پیش تاکنون سالی نبود که رؤسای جمهور آمریکا علیه ایران از این لفاظی‌ها نکرده باشند.
وی افزود: عده‌ای فکر می‌کردند سفر آقای پزشکیان به نیویورک برای احیای مذاکرات است اما الان مشخص شد که این افراد یا کارشناس نیستند یا مغرض هستند که چنین مباحثی را تکرار می‌کنند. روز نخستی که آقای پزشکیان در ایران رئیس‌جمهور شد، خبرنگاران از مشخصات آقای جان کربی سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید پرسیدند «از آنجاکه رئیس‌جمهور جدید ایران معتقد است که نباید دعوا کرد و باید عادی‌سازی روابط انجام داد، آیا امکان مذاکره بین واشنگتن و تهران وجود دارد؟»، پاسخ او خیلی صریح و آشکار «نه» بود.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی اظهار کرد: بعد از اشتباه لفظی آقای پزشکیان که آمریکا را برادر خواند، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به یک خبرنگار رسانه عرب زبان دوباره علیه ایران لفاظی کرد. همچنین همه دیدیم آقای بایدن در سازمان ملل چه طور علیه ما صحبت کرد بنابراین طرف آمریکایی موضع کاملا واضع، صریح و روشنی دارد.
وی افزود: متأسفانه عده‌ای در کشور ما کلمه‌ای غیر از مذاکره بلد نیستند در حالی‌که طرف مقابل کوچک‌ترین علامتی برای گفت‌وگو، مذاکره یا چیزی شبیه به مذاکره از خودش بروز نمی‌دهد. البته معتقدم این مشکلی است که ما ایرانی‌ها داریم و مشکل طرف مقابل نیست.
ایزدی درباره احتمال تغییر دیدگاه دولت آینده آمریکا راجع به مذاکره با ایران یادآور شد: دولت آقای بایدن که صراحتا به مذاکره «نه» گفت. خانم هریس هم معاون اول آقای بایدن است و تاکنون تفاوتی در دیدگاه او با آقای بایدن درباره ایران یا سایر کشورها دیده نشده است بنابراین اگر او نیز رئیس‌جمهور شود همین سیاست‌های ضدایرانی بایدن را ادامه خواهد داد. ترامپ نیز که تکلیفش روشن است چون او قاتل سردار شهید قاسم سلیمانی است. در کل اگر ساعت‌ها وقت بگذاریم تا دنبال کسی در هیئت حاکمه آمریکا بگردیم که سخنی نیمه مثبتی درباره ایران زده باشد، کسی پیدا نمی‌شود.