یادی از شهید رضا نظری
ماجرای عذرخواهی از حضرت ابوالفضل (ع) (حدیث دشت عشق)
آتشنشان شهید رضا نظری ۲۴ خرداد سال ۱۳۶۸ مصادف با میلاد امام رضا(ع) در اراک دیده به جهان گشود، به همین دلیل، نامش را رضا نهادند. به خاطره علاقه به آتشنشانی، وارد این حرفه شد و در ایستگاه ۱۳ بعثت تهران مستقر شد که در ۳۰ دی سال ۱۳۹۵ در حادثه پلاسکو به همراه ۱۵ تن از همکارانش به شهادت رسید.
مادر شهید رضا نظری میگوید: «به غیبت بسیار حساس بود و اگر متوجه این امر در منزل میشد حتماً گوشزد میکرد و میگفت؛ مادر صحبت زیاد غیبت میآورد حواست باشد گناه نکنید. از کودکی با بچههای دیگر متفاوت بود و این تفاوت را حتی بین فرزندان خود احساس میکردم. اینکه میگویند شهدا گلچین میشوند سخنی بجاست، تا زمانیکه رضا به شهادت نرسیده بود، گمان میکردم مصاحبه مادران شهدا که میگویند فرزندم فرق داشت بزرگنمایی است، اما وقتی در رفتار، اخلاق و اعمال پسر خودم دقت کردم متوجه شدم شهدا واقعاً با دیگران متفاوت هستند و صحبت مادر شهدا به هیچوجه اغراق نیست. در سفری که برای پیادهروی اربعین به عتبات داشت با پای تاول زده به زیارت مزار مطهر حضرت عباس(ع) رفته بود، بین جمعیت تاول پاهایش ترکیده بود و از درد فریادی کشیده بود که به ناگاه فشار جمعیت او را به گوشهای پرت کرده و سرش به دیوار پشت سر خورده بود، که در همین هنگام از فریادی که کشیده بود اظهار پشیمانی و عذرخواهی از حضور آقا اباالفضل(ع) میکند و میگوید، آقا مرا ببخش در محضر شما صدایم را بلند کردم.»