امام علی(ع) فرمود: آگاه باشید! همانا این قرآن پنددهنده‌ای است که نمی‌فریبد و هدایت‌کننده‌ای است که گمراه نمی‌سازد، و سخن‌گویی است که هرگز دروغ نمی‌گوید، کسی با قرآن همنشین نمی‌شود مگر آنکه بر او می‌افزاید، و از او نمی‌کاهد، یعنی در هدایت و رستگاری او می‌افزاید و از کوردلی و شقاوت و گمراهی‌اش کم می‌کند. آگاه باشید! کسی با داشتن قرآن نیازی (به هدایت و سعادت دیگران) ندارد، و بدون قرآن بی‌نیاز (از هدایت و سعادت) نخواهد بود. پس علاج و درمان خود را از قرآن بخواهید، و در سختی‌ها از قرآن یاری بطلبید که در قرآن درمان بزرگ‌ترین بیماری‌ها یعنی کفر و نفاق و سرکشی و گمراهی است. پس به وسیله قرآن خواسته‌های خود را از خدا بخواهید و با دوستی قرآن به خدا روی آورید.(1)

____________

1- نهج‌البلاغه- خطبه 176