سال ورود به المپیک سال تازه واردها نیست! (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
والیبال نیاز به شایستهسالاری دارد. هرکس شایسته بود، لباس ملی را میپوشد. در ورزش اصلا سن و سال مطرح نیست. یک بازیکن شایسته
۱۸ ساله و یک بازیکن شایسته حتی بالای ۳۸ سال هم میتواند در رقابت با هم پستیهای خودش شایستگی خود را اثبات کند و پیراهن ملی را بپوشد. متاسفانه در والیبال ما میدان را از شایستهها خالی میکنند و به تازه واردها، جوانان و امیدها میگویند بیایید پیراهن ملی را بپوشید؟! کدام یک از پاسورهای فعلی ما (به جز ایلشن داوودی) صلاحیت پوشیدن پیراهن ملی را هم ردیف سعید معروف دارا هست؟! امروز برخی از افراد با حب و بغض نسبت به بازیکنان بزرگ برخورد و تفسیر و تحلیل میکنند. امروزه برخی افراد میگویند که بازگشت به عقب نکنیم، سؤال این است مگر بازگشت به عقب ما ناموفق بوده است و با شکستخوردگان طرف هستیم؟ نه اینگونه نیست، نسل گذشته ما که برخی از همانها هم هنوز صلاحیت حضور در تیم ملی را هم دارند، میتوانستند والیبال ما را حداقل در مقابل صربستان، آرژانتین، ترکیه، بلغارستان، حتی ژاپن و برزیل موفق کنند. والیبال اگر کمی به عقب برگردد، میتواند درک کند که هنوز داشتههایی داریم که کفران نعمت کردهایم. اگر تحلیلگران دقت کنند و به فرض اینکه، بخواهند خودشان قصد بستن تیم برای باشگاه خود داشته باشند از میان این بازیکنان (سعید معروف، محمد موسوی، پوریا فیاضی، امیر غفور، اصغر مجرد) بازیکن انتخاب میکنند، یا به بازیکنان کمظرفیت نظر میاندازند؟!
والیبال ایران امروز در سال المپیکی نیاز مبرم به بازیکنان شایسته و باتجربه داشت! مگر میشود با بازیکنان جوان، امید، تازه کار و تازهوارد وارد چرخه میدانی شد که بسیاری از شایستگان و نامداران جهان در اوج پختگی در آن جولان میدهند!؟ همه کشورهای مطرح والیبال جهان به دنبال رسیدن به المپیک و چشم به کسب مدال این رویداد دارند و آنوقت ما در این میدان بزرگ، بازیکن تازهوارد را تست میزنیم! اگر تست بازیکن ضرورت داشت، باید حداقل از سه سال پیش اقدام به تغییر نسل میکردیم.
در سخنی دیگر متاسفانه باید گفت که برخی از تحلیلها بهگونهای است که انگشت اتهام به سوی برخی از بازیکنان میشود که پشت به تیم ملی کردهاند. به نظر میرسد اشکال از آنان نیست، اشکال از فدراسیون است که ظرفیت و شأن کادر فنی- (به جز پیمان اکبری)- را آنقدر پایین میآورند که بازیکن میل و رغبت برای حضور در تیم ملی را در خود احساس نمیکند! همانگونه که پوشیدن پیراهن تیم ملی، بازیکن شایسته میخواهد، پوشیدن پیراهن کادر فنی همین تیم هم، افرادی شایسته و باتجربه نیاز دارد. آدمهایی که خواب مربیگری یکی از تیمهای نونهالان، نوجوانان و جوانان را هم نمیدیدند به یکباره سر از تیم ملی درمیآورند که لایق این مسند و سمت هرگز نیستند!