به گزارش ایرنا، تابستان ۱۴۰۰ و زمانی که دولت سیزدهم کار خود را آغاز کرد نرخ بیکاری بهار ۱۴۰۰ معادل ۸/۸ درصد اعلام شد. در پاییز و پس از حدود پنج ماه از آغاز فعالیت دولت سیزدهم، نرخ بیکاری به هشت و 9 دهم درصد رسید. رکوردشکنی کاهشی شدن نرخ بیکاری در دولت پس از این نقطه آغاز شد و این شاخص در پاییز ۱۴۰۱ و بهار ۱۴۰۲ به هشت و دو دهم درصد رسید. در تابستان ۱۴۰۲ نرخ بیکاری هفت و 9 دهم درصد را شاهد بودیم که در پاییز این سال این نرخ باز هم به میزان سه صدم درصد کاهش یافت.
بنا بر اعلام مرکز آمار در پاییز ۱۴۰۲، برای سومین‌بار متوالی نرخ بیکاری کاهشی شد و به هفت و شش دهم درصد رسید؛ در روزهای پایانی سال ۱۴۰۲ مرکز آمار ایران نرخ بیکاری زمستان را هشت و شش دهم درصد اعلام کرد که نسبت به زمستان ۱۴۰۱ با کاهش ۱/۱ درصدی مواجه شده است.
احیای واحدهای راکد و نیمه‌فعال، برگزاری جلسات شورای اشتغال با حضور رئیس‌جمهور و توسعه سامانه رصد شغل از جمله اقدامات دولت برای کاهش بیکاری در کشور است. همچنین دولت برای ایجاد سالانه یک میلیون شغل در سال برنامه‌ریزی کرده بوده که در دو سال گذشته این مهم محقق شده است.
در سالی که گذشت یکی از شاخص‌هایی که بهبود خوبی را تجربه کرد مربوط به نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان است که پیام می‌دهد چه تعداد از جمعیت شاغلان و بیکاران فارغ‌التحصیل هستند و تحلیل‌های آن برای کیفی بودن بازار کار بسیار مهم است که در سه فصل ابتدائی سال ۱۴۰۲ کاهشی بوده است.
این نشان از کیفیت شغل‌های ایجاد شده در بازار دارد. آخرین آمار حکایت از کاهش نرخ بیکاری یک و دو دهم درصد از جمعیت ۱۵ساله و بیشتر فارغ‌التحصیل آموزش عالی دارد. نرخ بیکاری این افراد در زمستان ۱۴۰۲ به ۱۱ و شش دهم درصد رسید که این عدد نسبت به پاییز ۱۴۰۲ با افزایش دو دهم درصدی مواجه شده است.
در نهایت نیز آخرین آمار مرکز آمار ایران نشان می‌داد که در سال ۱۴۰۲ نرخ بیکاری هشت و یک دهم درصد بود و این نرخ کمترین نرخ بیکاری سالانه، پس از پیروزی انقلاب است. ضمن اینکه خالص شغل ایجادی دولت در سال گذشته ۷۷۵ هزار نفر بود. به این واسطه نرخ مشارکت اقتصادی چهار دهم درصد افزایش داشت و یک و دو دهم درصد کاهش نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان را شاهد بودیم. هشت دهم درصد نرخ اشتغال ناقص و یک و هشت دهم درصد نرخ بیکاری جوانان کاهشی شد.