نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
از تحریف و چشم‌پوشی تا مقایسه‌ای غیرمنطقی
سرویس سیاسی ـ
روزنامه آرمان ملی در یادداشتی با بررسی دستاوردهای روسای جمهور ایران، در بخشی در رابطه با دولت سیزدهم نوشت: «این روزها اما شهردار تهران علیرضا زاکانی در افتتاح چند ایستگاه مترو از رئیس جمهور مایه می‌گذارد و او را سوار بر قطار مترو کرده تا یکی دو ایستگاه را افتتاح کند. شاید زاکانی به دنبال آن است که اهمیت افتتاح ایستگاه‌های مترو برای رئیس جمهور و لزوم تامین واگن‌های بیشتر مشخص شود اما واقعا پروژه بزرگ‌تر از یک ایستگاه مترو نیست که رئیس جمهور به عنوان نماینده ملت بخواهد آن را افتتاح کند تا به مردم نشان دهد که این دولت هم بالاخره کاری کرده است؟»
در ابتدا باید گفت که دولت سیزدهم اولین دوره چهار ساله خود را می‌گذراند که تقریبا نیمی دیگر از آن باقی مانده است. این مقایسه عجیب با دولت‌های قبلی که دو دوره یعنی هشت سال روی کار بوده‌اند به دور از انصاف بوده و از لحاظ منطقی هم کاملا اشتباه است.
از طرفی در همین دو سال نیز دولت آقای رئیسی اقدامات و پروژه‌های بزرگی انجام داده است که چشم‌پوشی از آنها تحریفی بزرگ و غیرحرفه‌ای است. دولت رئیسی با اجرای پروژه‌های کلانی همچون انتقال آب دریای عمان به سه استان کشور (برابر با دو برابر حجم آب مصرفی سالانه شهر تهران)، ریل‌گذاری شلمچه - بصره برای دسترسی به دریای مدیترانه، پرداخت 550 هزار ملیارد تومان بدهی دولت قبلی، برگرداندن پول‌های بلوکه شده ایران در کره جنوبی (که با برجام نیز امکان‌پذیر نبود)، عضویت در گروه‌های بزرگ اقتصادی از جمله بریکس، کنترل ناترازی برق و به حداقل رساندن مشکلات تامین برق و بسیاری از اقدامات دیگر که قابل مشاهده است.
در این یادداشت حتی به دولت نهم و دهم نیز پرداخته نشده است و حذف این دوران اقدام غیرحرفه‌ای دیگری را نشان می‌دهد.
بی‌جهت نیست که سران رژیم صهیونیستی مدعیان اصلاحات را
سرمایه‌های خود در ایران می دانستند
روزنامه اعتماد در شماره روز 19 مهر در بخشی از یادداشتی با نام تئوري مقاومت فلسطينيان عنوان می‌دارد:
«خود حاكميت ايران هم همان‌گونه كه خشونت اسراييلي‌ها را محكوم مي‌كند در صحنه داخل هم بايد از رفتارهاي سلبي، خشن و تند پرهيز كند. اقتدار حاكميت با انعطاف، به رسميت شناختن آزادي و تلاش براي تحقق مطالبات مردم شكل مي‌گيرد. اقتدار سيستم با خشونت و رفتارهاي سلبي و بگير و ببند حاصل نمي‌شود.»
جای سؤال دارد که این روزنامه‌های زنجیره‌ای که عادت دارند هر موضوعی را دستاویز حمله به نظام و کشور و منافع ملی کنند با چه منطقی ایران و نظام اسلامی را با رژیمی همچون اسرائیل یکسان‌سازی می‌کنند. آنان رژیمی اشغالگر و خارجی که ملتی را برای 80 سال تحت ظلم و ستم خود قرار داده‌اند با نظام اسلامی ایران که برآمده از اراده و رای ملت و نتیجه انقلاب پرشکوه ملت مسلمان ایران است مقایسه می‌کنند.
فارغ از اتهام‌زنی‌های واهی آنان به نظام آیا مشکل اساسی درباره رژیم صهیونیستی این است که این رژیم با انعطاف بر سرزمین‌های اشغالی حکمرانی نمی‌کند، آیا مشکل درباره صهیونیست‌ها در فلسطین این است که برای مطالبات فلسطینی‌ها تلاش نمی‌کنند؟
این نوشته‌ها از سوی روزنامه‌های زنجیره‌ای و رویکرد آنان در چند روز اخیر درباره عملیات طوفان الاقصی نشان‌دهنده این است که بی‌جهت نیست که سران رژیم صهیونیستی مدعیان اصلاحات را سرمایه‌های اسرائیل در ایران می‌دانستند.