سبک زندگی اربعینی در دنیای پرهیاهوی کنونی-بخش پایانی
اربعین مسیری که تاریخ را تغییر میدهد
حسن رضایی
«میروم تا شلوغ شود»؛ این پاسخ زائری است که در انتظار رسیدن گذرنامه زیارتی خود از شرکت پست، آماده حرکت به سمت مرز مهران است. نجمه خانم، یک پسر 7 ماهه و یک دختر 3 ساله هم دارد که با خود به این زیارت خواهد برد.
از او میپرسم با گرمای هوا و ازدحام جمعیت ایام اربعین چکار میکنید؟ همانطور که پسرش را به دست حسن آقا، همسرش میدهد، میگوید: «تا کور شود هر آن که نتواند دید! این شلوغی معناهای زیادی دارد. در زمانی که دشمنان میگویند مردم از دین برگشتهاند، ما میرویم تا نشان دهیم دروغ میگویند و مردم امام حسین(ع) را دوست دارند.» میپرسم پس میخواهید نشان دهید مردم دیندار هستند.
این مادر جوان ادامه میدهد: «بله البته ما میرویم تا بچههایمان امام حسینی(ع) شوند.» مادر نجمهخانم که آن سوتر روی صندلی کنار خیابان نشسته است، میگوید: «مردم به خاطر عشق به امام حسین(ع) میروند. هر چه را از مردم بگیرند، عشق امام حسین(ع) را نمیتوانند از مردم بگیرند.»
حسن آقا که تا اینجای بحث مشغول ساکت کردن محمدرضا پسرش بوده است، تازه سر میرسد و میگوید: «ببین، یک چیز بگم و تمام کنم. این سفر را با دو دوتا چهارتای عادی نمیشود توضیح داد. این سفر عشق است، با عقل نمیشود توضیح داد. همین ما را میبینی، پارسال با اینکه همسرم پنج ماهه حامله بود، با یک بچه 2 ساله رفتیم. امسال هم میرویم و اگر زنده باشیم، تا همیشه میرویم. این سفر، سفر پرفیضی است، یک نفر که یک بار برود، دیگر نمیتواند نزدیک اربعین خودش را کنترل کند و نرود.»
هر زائر اربعین حکما قصهای دارد و ما در فرصت محدود این گزارش، مجال بازخوانی کامل یک قصه را هم نخواهیم داشت! لشکر عاشقان اباعبدالله الحسین(ع) این روزها با لباسها، رنگها، قومیتها، قصهها و زبانهای مختلف رو به میعادگاه کربلا در حرکتاند و این جمع، چنان که حسن آقا میگوید، یک جمع عادی نیست!
حکایت ناگفتنی عشق مردم به امام حسین(ع)
کربلایی غلامرضا، یک کارگر ساده است و همچنان که اشکهای گوشه چشمش را پاک میکند، از دلتنگیاش برای کربلا با من حرف میزند. مشکلات تنفسی چند سالی هست که او را زمینگیر کرده و حالا چنان است که توان رفتن به سفر کربلا را نداشته باشد. از من میخواهد که اگر به کربلا رفتم، در حرم امام حسین(ع) حتما برایش دعا کنم تا سال آینده بتواند به سفر اربعین برود. به او میگویم امام حسین(ع) از شما توقعی ندارد و همین که نیت کردهاید، انشاءالله زیارت مقبولی برایتان نوشتهاند. میگوید: «اینها دوای من نیست. اینها حرف است. من میخواهم قبل از مُردن یک بار به اربعین بروم. شما فقط دعا کنید و از این حرفها نزنید. من باید به کنار ضریح مطهر ارباب بیکفن بروم تا بفهمم به زیارت رفتهام.»
به این فکر میکنم که در لشکر عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، چند مدل آدم با چند سلیقه حضور دارند؟ آدمهایی که قطبنمای حرکتشان به عشق امام(ع) همه در یک سو قرار گرفته است، و به راستی، کدام قدرتی جز عشق حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، توان شکلدهی به چنین لشکری را در عالم دارد؟ و دیگر اینکه، توصیف و ترسیم این عشق و این قیام همگانی، آیا اساسا ممکن است؟
میگویند ما در عصر معجزات پیامبران نبودهایم و از این جهت، به نسبت مردم آن عصر و زمانه، محرومیتی تاریخی را تحمل میکنیم. این قیام عظیم اما اگر معجزه نیست، چه نام دارد؟ یک کارشناس مسائل فرهنگی در همین زمینه به گزارشگر کیهان میگوید: «رفتار اقتصادی مردم را در اربعین ببینید. این را چگونه میخواهید تحلیل کنید؟ راستش را بخواهید دیوانهاند. دیوانگیای از جنس عابس بن ابی شبیب شاکری؛ عاشقی که عشق حسین(ع) مجنونش کرد. دیوانگیای از جنس این حسین کیست... به طریق الحسین علیهالسلام که میرسیم فقط دلدادگی است. ستاندنی در کار نیست. صاحب موکبی در نجف میگفت: ایرانیها التماس میکنند که اینجا کنار ما در موکب خدمت کنند.
ما از آنها ممنونیم اما هرگز قبول نمیکنیم که میهمان ما خادم ما شود.»
جریان آزاد اطلاعات به سبک غرب!
به گمانم، ما اگر حقیقت اربعین را شناخته باشیم، خواهیم دانست که طلایهداران جهان جدید، همین آدمهای عادی هستند که با بچه کوچک و مادر مسن، مجردی یا با خانواده، با دوستان یا با اقوام، با کاروان یا تکتک، این روزها با یک دل و یک عشق، رو به سمت کربلا در حرکتاند. حرکتی که سبک جدیدی از زندگی را فراروی بشر مدرن و تنهای قرن 21 قرار میدهد. به گمان آنها که حقایق جهان را چنان که هست، میبینند، مسیر تاریخ را عوض خواهد کرد.
تلاش برای سانسور و بایکوت این رزمایش عظیم و جهانی اما در سرفصل نخست دستور کارهای رسانهای دنیای غرب طی سالهای گذشته قرار داشته است.
بزرگترین پیادهروی و اجتماع انسانی مسالمتآمیز روی کره زمین، در عصر تبادل اطلاعات از سوی مدعیان «جریان آزاد اطلاعات» با یک بایکوت رسانهای عظیم روبهرو میشود و این البته برای آنان که ماهیت مزور و منافقانه غرب را میشناسند، جای شگفتی ندارد.
لذا چندان عجیب نیست اگر انسان غربی که در کل اروپا از تمامی جزئیات مریض شدن فرزند دوم خرس قهوهای باغ وحش سن دیگو آگاه میشود، تا کنون حتی نام «اربعین» را هم نشنیده باشد! جمعیتی عظیم صدها کیلومتر راه را طی میکنند تا در یک زمان معین در یک مکان واحد برای یک هدف یکسان گرد هم آیند.
مسلمانانی که بر خلاف آنچه هالیوود معرفی میکند، در طول این گردهمایی عظیم به همدیگر عشق میورزند و یک مانور عاطفه و انسانیت را در دنیای بیعاطفه امروزی به نمایش میگذارند.
جمعیت اما منحصر به مسلمانان نیست. در این گردهمایی دیدن مسیحیان، یهودیان، ایزدیها و پیروان ادیان دیگر، یک رویداد عادی و تکراری است. آنها نهتنها در این اجتماع پرعاطفه شرکت میکنند که حتی مانند مسلمانان به توزیع غذای نذری و رایگان برای زائرین «حسین(ع)» هم اقدام میکنند. چشم دوربینهای بیبی سی، فاکس نیوز، سی ان ان، یورونیوز و دیگر برادرخواندههای دروغگویشان اما برای دیدن این واقعیات کور است!
همکاری غرب و غربگرایان
در بایکوت رسانهای اربعین
محمد لسانی، کارشناس رسانه در همین زمینه میگوید: «بایکوت رسانهای اربعین از غربپرستی و غربپرستان ناشی میشود. وقتی به موتور جستوجوگر گوگل نگاه میکنیم وضعیت فاجعهبار است و گویی اصلا از عمد اینها را جمع نکرده و قصد ندارند این پدیده مهم یعنی «اربعین» را پوشش دهند که این به خاطر استراتژی خباثت آلود رسانههای بزرگ غربی است.»
لسانی با بیان اینکه موضوع «اربعین» باید مورد مطالبه و آگاهی رسانهای به صورت خاص قرار بگیرد، میافزاید: «شش روزنامه با هم ضد ترددهای اربعینی تیتر میزنند اما هیچکدام از این روزنامهها در محل خبرنگار ندارند! ما در مورد آزادی بیان در رسانههای داخل هم مسئله داریم بیشتر تیترهای منفی رسانههای بیگانه فارسی و عمدتا معاند از داخل تغذیه میشوند که به آن آبشار پیام میگوییم.»
لسانی در مورد رویکرد رسانههای غربی به مراسم اربعین سال گذشته میگوید: «چند خبرگزاری و روزنامه معدود هم که در مورد اربعین کار کردند مثل المانیتور، تایمز و جروزالم پست دو خبر را این سه رسانه پوشش داده بودند که صرفا مربوط به حوادثی مثل تصادف و بسته شدن مرز هستند.»
این کارشناس رسانه با بیان اینکه رسانههای معاند و خارجنشین تمرکز خود را روی حاشیهها و بایکوت اصل ماجرای اربعین گذاشتهاند، میافزاید: «به عنوان مثال در مورد مرگ ملکه انگلیسی میبینید هزاران حاشیه و مسائل اطراف آن رقم میخورد اما همه رویکرد رسانهای آنها روی اصل ماجرا باقی میماند.
چون اصل حادثه را دست گذاشتند و اجازه مخالفخوانی نمیدهند و سایرین هم از روی همین رسانهها کار میکنند.»
این کارشناس حوزه رسانه در ادامه با اشاره به فشار بالای رسانهای بر افکار عمومی کشور میگوید: «ما تحت تهاجم شدید رسانهای دشمن هستیم و وقتی تحت فشار شدید هستیم قدرت تصمیمگیری سخت میشود. راهحل این موضوع داشتن نیروهای تکنیکی و رسانههای خلاق است.»
قاتلان امیرکبیر در کمین حرم جمهوری اسلامی!
بر این اساس، مسیر تغییر تاریخ، چنان هم که لطیف روایت میشود، آسان نیست! واقعیت این است که ما برای شکلگیری همین پیادهروی عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به سمت کربلای معلی، شهدای پرشماری را چه در دوران انقلاب، چه در دوران دفاع مقدس و چه در دوره دفاع از حرم اهل بیت عصمت و طهارت دادهایم. سنگر نخست دنیای غرب برای مقابله با این راه پرعزت اما همواره نه آدمها و رسانههای غربی، که غربگرایان داخلی بودهاند! از دوره قاجار تا کنون! و این از عبرتهای تلخ تاریخ است که نشان میدهد نسل و منش فکری قاتلان امیرکبیر، در این کشور هرگز از بین نرفته است! و نهایتا میتوان این سؤال را هم مطرح کرد که رسانههایی که امسال هم همزمان با مراسم اربعین، به انتشار اخبار تنشزا و حاشیهای برای بدبین کردن دو ملت ایران و عراق نسبت به همدیگر مبادرت خواهند نمود، بهراستی شیعه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) هستند؟!
تداوم راه اربعین و سبک زندگی اربعینی اما در چیست؟ پاسخ را بهتر است در پایان گزارش از زبان شهید حاج قاسم سلیمانی بشنویم: «امروز قرارگاه حسین بن علی، ایران است. بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند، دیگر حرمها میمانند.
اگر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمیماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمّدی(ص).
برادران و خواهرانم! جهان اسلام پیوسته نیازمند رهبری است؛ رهبری متصل و منصوب شرعی و فقهی به معصوم. خوب میدانید منزّهترین عالِم دین که جهان را تکان داد و اسلام را احیا کرد، یعنی خمینی بزرگ و پاک ما، ولایت فقیه را تنها نسخه نجات بخش این امت قرار داد؛ لذا چه شما که به عنوان شیعه به آن اعتقاد دینی دارید و چه شما که به عنوان سنّی اعتقاد عقلی دارید، بدانید[باید] به دور از هرگونه اختلاف، برای نجات اسلام خیمه ولایت را رها نکنید. خیمه، خیمه رسولالله است.
اساس دشمنی جهان با جمهوری اسلامی، آتش زدن و ویران کردن این خیمه است. دور آن بچرخید.
والله والله والله این خیمه اگر آسیب دید، بیتاللهالحرام و مدینه حرم رسولالله و نجف، کربلا، کاظمین، سامرا و مشهد باقی نمیماند؛ قرآن آسیب میبیند.»