بهانه‌های برخی مدیران دولت فعلی برای توجیه ناکارآمدی‌های دولت قبلی
اتوبوس ساخت داخل تحریم بود!
معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای گفت: در کارخانه‌های تولید اتوبوس داخلی به دلیل شرایط تحریم تقریباً تولید داخلی نداشتیم و طی دو سال شیوع بیماری کرونا نیز تولیدکنندگان خارجی به دلیل عدم تقاضا تولید نداشتند(!)
تحریم همچنان بهانه برخی مدیران دولت فعلی و دستگاه‌های ناکارآمد برای توجیه عملکرد دولت قبل است. در این راستا حمیدرضا شهرکی؛ معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای، اخیرا در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر درباره دلائل کمبود اتوبوس در کشور گفت: «کارخانه‌های تولید اتوبوس داخلی و خارجی بر اساس تقاضای مشتری قراردادی منعقد کردیم که اقدام به تولید اتوبوس می‌کنند و طی سال‌های اخیر به دلیل شرایط تحریم تقریباً تولید داخلی نداشتیم. طی دو سال شیوع بیماری کرونا نیز تولیدکنندگان خارجی به دلیل عدم تقاضا تولید نداشتند و در سال‌های اخیر به دلیل سخت‌تر شدن تدریجی شرایط اقتصادی به تدریج از فعالیت اتوبوس‌ها کاسته شد. همزمان با ایجاد تقاضاهای جدید سفرهای عمومی جاده‌ای به مناسبت‌های مختلف افزایش یافت و این امر در کنار عوامل دیگر منتج به عدم تخصیص منابع مالی و تسهیلات بانکی با سود تسهیلات پایین برای توسعه و نو‌سازی و باز‌سازی ناوگان موجب کمبود تدریجی ناوگان شده است.»
شهرکی درخصوص دلیل عدم تهیه نیاز کشور به اتوبوس طی سال‌های گذشته، اظهار داشت: «حوزه حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای در طول دو سال اخیر تلاش‌های زیادی کردند تا بتوانند با تأمین مالی مورد نیاز فرآیند توسعه و نو‌سازی ناوگان را تسریع دهند اما عدم تأمین منابع مالی به عنوان جدی‌ترین مشکل بر سر راه این امر جهت رونق تولید داخلی تاکنون منجر به نتیجه مطلوب نشده است.»
معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای تاکید کرد: «همان‌طور که اشاره شد طی پنج سال اخیر کارخانه‌های داخلی به دلیل موضوعاتی مانند تحریم و عدم توانایی مالی متقاضیان قراردادی منعقد کردند و نتوانستند به نیاز بازار پاسخ بدهند و موازی این موضوع با افزایش قیمت ناوگان تولید داخل و عدم توان مالی خریداران عملاً فرآیند توسعه و نو‌سازی از طریق به‌کارگیری تولیدات داخلی متوقف شده، لذا اگر دقت شود آمار واقعی تولید اتوبوس‌های جاده‌ای در کارخانه‌های داخلی طی سال‌های اخیر بسیار اندک است و عمدتاً اتوبوس‌های درون شهری تولید شده است.»
تحریم تولید داخلی!
گفتنی است، همه می‌دانند که فناوری ساخت اتوبوس‌های مدرن، سال‌هاست در ایران بومی شده و تاثیر تحریم روی آن در حد همان خودروهای سواری است. یکم اینکه، دولت قبلی با بهانه تحریم، ده‌ها هزار خودروی ناقص را در کف پارکینگ‌های خودروسازان انباشت اما دولت فعلی در شرایط تحریم، همان خودروها را تکمیل کرد و به بازار فرستاد. دوم اینکه، کمبود اتوبوس چه ربطی به کرونا دارد و آیا کشورهای دیگر هم به همین دلیل نتوانستند اتوبوس وارد کنند؟ و سوم اینکه چرا با وجود توان داخلی، برخی شرکت‌های تولید اتوبوس‌های مدرن منحل شدند؟
آسمان و ریسمان بافتن سازمان راهداری برای توجیه کمبود اتوبوس و عجیب‌تر از آن، اظهار نظر یک مدیر وزارت راه و شهر‌سازی، درباره تولید اتوبوس که در حیطه وزارت صمت است اثبات می‌کند که برخی مدیران برای ماله‌کشی بر عملکرد فاجعه بار دولت قبل، به پنهان کردن ناکارآمدی‌ها در پشت تحریم عادت کرده‌اند که کمبود تولیدات داخلی و بومی شده را هم به گردن تحریم می‌اندازند.
درباره کمبود نقدینگی برای تامین اتوبوس داخلی و خارجی هم مسئولان مربوطه باید پاسخ بدهند. نمونه دیگر رئیس شرکت ملی فرش است که چند روز پیش ناکارآمدی خود و مجموعه‌اش در کاهش صادرات که چند سال تکرار شده را به گردن تحریم‌ها انداخت؛ حال آنکه صادرات غیرنفتی در سال قبل با افزایش 10 درصدی به رکورد بی‌سابقه 53 میلیارد دلار رسید. اکنون سؤال جدی از دولت سیزدهم که موفقیت‌های زیادی در دو سال گذشته به دست آورده این است که تا کی قرار است؛ مردم، مدیران و دستگاه‌های ناکارآمد را تحمل
کنند؟!