هفدهم ماه ربیع‌الاول پس از طلوع فجر روز جمعه (570 میلادی) کودکی در مکه چشم به جهان گشود که پدر بزرگش او را «محمد» نامید. اینک 1453 سال بعد‌، نام و آوازه او بر تارک هستی در جهان می‌درخشد. پیامبر نور و رحمت‌، حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) را امروز کسی در جهان نیست که نشناسد. زمانی که پیامبر در 40 سالگی دعوتش را در مکه علنی کرد به عدد انگشتان یک دست نیز «دنبال‌کننده» نداشت‌، اما امروز در سر تا سر جهان هستی بیش از یک میلیارد و 800 میلیون نفر خود را پیرو دین و آئین پیامبر می‌دانند و این وعده خداوند در قرآن است که دین حقی را که بر قلب نازنین پیامبرش نازل کرد علی‌رغم میل مشرکان در جهان گسترش خواهد داد. همزمان با گسترش اسلام‌خواهی در جهان و گرایش به اسلام و وجود نازنین پیامبر و قرآن معجزه آسمانی حضرت رسول‌، اسلام هراسی و اسلام‌ستیزی نیز طی سال‌های اخیر شدت بیشتری به خود گرفته است و اروپا و آمریکا به اسم آزادی بیان تمامی مسیر اسلام‌هراسی را در کشورهای غربی هموار کرده‌اند. طی روزها و هفته‌های اخیر نیز در چندین نوبت تحت حمایت دولت‌های سوئد و دانمارک به اسم آزادی بیان‌، قرآن این کانونی‌ترین مقدسات نزدیک به 2 میلیارد انسان در سرتاسر جهان مورد اهانت قرار گرفت. جسارت به ساحت مقدس قرآن کریم یا انتشار کاریکاتورهای موهن از وجود نازنین حضرت رسول نشان از تناقضی لاینحل در درون لیبرالیسم به عنوان یک ایدئولوژی دارد. لیبرالیسم در تئوری بر آزادی و حقوق برابر همه ابنای بشر در سرتاسر جهان فارغ از رنگ و نژاد و زبان و مذهب تاکید دارد‌، ولی این آزادی ادعایی تنها در تئوری است و در عرصه عمل پیاده کردن این ایده از سوی دولت‌های لیبرال با تناقض‌های زیادی مواجه می‌شود. از مهم‌ترین انتقادات مارکسیست‌های اولیه به دولت‌های لیبرال نیز این بود که این اقتصاد است که تعیین‌کننده روندهای سیاسی و فرهنگی است و در پس پرده‌، این ابر سرمایه‌داران و الیگارش‌ها هستند که تعیین می‌کنند روندهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی چه سمت و سویی پیدا کند و این آنها هستند که مرزهای آزادی و آزادی بیان و عقیده را تعیین می‌کنند. این آنها هستند که تعیین می‌کنند در سوئد و دانمارک به اسم آزادی بیان قرآن سوزانده شود و در فرانسه کاریکاتور پیامبر اسلام کشیده شود اما اگر در همین 3 کشور فردی از رژیم صهیونیستی انتقاد کند یا هولوکاست را زیر سؤال ببرد باید مورد بازخواست قرار بگیرد. تناقض‌های از این دست در لیبرالیسم کم نیستند و هر روز نیز تکرار می‌شوند اما چنبره زدن مدیران پشت پرده این ایدئولوژی بر جریان اصلی رسانه‌ای در غرب باعث شده است که افکار عمومی جهانی به راحتی از کنار این تناقض‌ها عبور کند. چهارشنبه (21 تیر) شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در پنجاه و سومین نشست عادی خود با صدور قطعنامه‌‌ای در ژنو حملات و هتک حرمت به ساحت مقدس قرآن کریم در قالب «توهین علیه مقدسات دینی» را محکوم کرد. این قطعنامه غیر الزام آور با ۲۸ رأی موافق از مجموع ۴۷ عضو، این اقدام را محکوم کرد. این نشست بنا به دعوت سازمان همکاری اسلامی به انجام رسید. در این رأی‌گیری ۱۲ کشور به قطعنامه مذکور رأی منفی و ۷ کشور رأی ممتنع دادند. جالب است که بدانید کشورهای غربی مثل آمریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان، بلژیک، چک، فنلاند، رومانی، لیتوانی، لوکزامبورگ و مونته نگرو به این قطعنامه رای منفی دادند. معنی مستتر در این رای منفی آن است که آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان هیچ مشکلی با توهین به مقدسات اسلامی ندارند. کشورهای غربی به خوبی از تناقض بین آزادی قرآن‌سوزی و ایجاد نفرت مذهبی که خود مغایر با آزادی است آگاه هستند اما چرا با توهین به مقدسات اسلامی نه تنها مشکلی ندارند بلکه اجازه می‌دهند این روند ادامه داشته باشد؟

توهین به مقدسات اسلامی‌، کشیدن کاریکاتور از چهره نورانی پیامبر و به آتش کشیدن قرآن چرخه خشونتی را تولید می‌کند که به شدت برای پروژه اسلام‌هراسی غرب مفید است این مسئله زمینه جان گرفتن دوباره قرائت سلفی-تکفیری از اسلام را فراهم می‌کند‌، قرائتی که طی سال‌های اخیر با فروپاشی خلافت شیطانی داعش در عراق و سوریه ضربه سختی خورده است. جهان اسلام در این میان باید بسیار هوشیار و مراقب باشد تا پرچم مخالفت با اسلام‌هراسی به دست عاملین و مباشرین اسلام‌هراسی یعنی قرائت سلفی- تکفیری و نمایندگان آن یعنی داعش و القاعده قرار نگیرد. برگزاری تظاهرات گسترده در سرتاسر جهان اسلام، اخراج سفرای کشورهای غربی که اجازه توهین به مقدسات اسلامی را می‌دهند، تحریم کالاهای این کشورها، عدم سرمایه‌گذاری تجار مسلمان در این کشورها، محکومیت این اقدامات در نهادها و سازمان‌های جهانی و منطقه‌ای‌، اتخاذ موضع واحد از سوی سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه عرب، شورای همکاری خلیج‌فارس، تلاش برای تعقیب و محاکمه عاملین و مباشرین هتاکی در محاکم داخلی و بین‌المللی و ایجاد موج رسانه‌ای در حمایت از قرآن و پیامبر«ص» اقداماتی است که دولت‌های اسلامی می‌توانند برای پاسخگو کردن غرب و بالابردن هزینه‌های توهین و هتاکی به مقدسات اسلامی انجام دهند. 

اروپا و آمریکا برای پیشبرد پروژه اسلام‌هراسی خود به شدت نیازمند حملات انتحاری داعش به مدارس، کلیساها و اماکن عمومی هستند. در این راستا می‌توان آمریکا، فرانسه و انگلیس، «سلوان مومیکا»، پناهنده عراقی‌الاصل در سوئد که چندی پیش مقابل سفارت عراق در استکهلم یک نسخه از قرآن کریم را پاره کرد‌، گروه افراطی و ضد اسلام‌ میهن‌پرستان دانمارک که در این کشور مقابل سفارت عراق در کپنهاگ در اقدامی شنیع یک نسخه از قرآن کریم را به آتش کشیدند، شارلی ابدو و داعش را بازیگران یک نمایش دانست که در ارتباط با هم پروژه اسلام‌هراسی را پیش می‌برند؛ اما غافل از این که اگر به جای 8 میلیارد جمعیت کنونی کره زمین 800 میلیارد هم اگر برای نابودی اسلام و قرآن با هم اجماع کنند امکان ندارد که موفق شوند‌، چرا که وعده خداوند است که در سوره توبه آیه 33 می‌فرماید «هو‌ الذی‌ارسل‌ رسوله ‌بالهدی ‌ودین ‌الحق ‌لیظهره ‌علی ‌الدین‌ کله ‌و لو‌ کره‌المشرکون‌» او (خداوند) کسی است که رسول خویش را با هدایت(دلایل روشنگر) و دین حق(درست و استوار) فرو فرستاد تا این دین را بر تمامی‌ ادیان پیروز گرداند، هر چند که مشرکان نخواهند. در سوره «حجر» آیه 9 نیز درباره حفظ قرآن می‌فرماید: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن هستیم.