kayhan.ir

کد خبر: ۲۷۰۰۸۴
تاریخ انتشار : ۰۷ مرداد ۱۴۰۲ - ۲۱:۳۱
معاون سازمان انرژی اتمی:

مشکل آب شرب را با کمک صنعت هسته‌ای حل می‌کنیم

سید پژمان شیرمردی، معاون سازمان انرژی اتمی گفت: در فرآیند خنک‌سازی سیکل‌های رآکتور هسته‌ای می‌توانیم تأسیسات شیرین‌سازی آب را نصب کنیم.
 
 
 
 
سید پژمان شیرمردی، معاون سازمان انرژی اتمی و مدیرعامل شرکت توسعه کاربرد پرتوها طی گفت‌وگویی به تشریح کاربرد انرژی هسته‌ای در شیرین کردن آب شور و تصفیه پساب‌های صنعتی و اقدامات سازمان انرژی اتمی در این حوزه پرداخت.
وی در این گفت‌وگو اظهار داشت: یکی از کاربردهای مهم فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای در بحث آب است. این فناوری می‌تواند هم در صرفه‌جویی آب و هم در تولید آب شیرین تأثیرگذار باشد. تصفیه پساب‌های صنعتی، کاهش آلودگی هوا و نگهداری مواد غذایی برای مدت‌زمان طولانی برخی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که کشورهای مختلف با آن دست به‌گریبان هستند. حالا دانشمندان روش‌های مؤثر و ایمنی برای حل این چالش‌ها پیدا کرده‌اند.
شیرمردی همچنین در تشریح نقش این تکنولوژی در صرفه‌جویی آب گفت: با توجه به اینکه بخش عمده‌ای از آب مصرفی کشور در بخش کشاورزی است، با استفاده از فناوری هسته‌ای می‌توان محصولاتی را تولید کرد که میزان مصرف آب را در محصولات کشاورزی یک‌سوم کمتر می‌کند. سوپرجاذب‌ها می‌توانند در کاهش مصرف آب محصولات کشاورزی بسیار تأثیرگذار باشند. بنابراین در بحث مدیریت منابع آب و صرفه‌جویی در مصرف آب می‌توانیم موادی را تولید کنیم که در فرآیند تولید این مواد از فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای یا پرتوها استفاده می‌شود.
وی در ادامه با بیان اینکه امروزه روش‌های مختلفی در دنیا برای تولید آب شیرین وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آنها استفاده از نیروگاه‌های هسته‌ای است، توضیح داد: نیروگاه‌های هسته‌ای بزرگ ظرفیت تولید بالای آب شیرین را دارند. نیروگاه اتمی بوشهر واحدی را دارد که می‌تواند روزانه تا ۷۰ هزار متر مکعب آب شیرین تولید کند. در سند راهبردی سازمان انرژی اتمی و همچنین با توجه به دستور مقام معظم رهبری تولید حدود ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای پیش‌بینی شده است. تولید ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای فرصت مناسبی است که در کنار آن تولید آب شیرین را هم دنبال کنیم.
معاون سازمان انرژی اتمی خاطرنشان کرد: در فرآیند خنک‌سازی سیکل‌های رآکتور هسته‌ای می‌توانیم تأسیسات شیرین‌سازی آب را نصب کنیم. یعنی به عنوان یک واحد جانبی رآکتور هسته‌ای آن را در نظر بگیریم. برنامه داریم که بتوانیم واحدهای ارزشمند و راهبردی را در این نیروگاه‌ها اجرایی کنیم تا بتوانیم بخشی از آب مصرفی کشور را حداقل در مناطقی که نیروگاه‌های هسته‌ای دارند تأمین کنیم. به نحوی با یک تیر دو نشان می‌زنیم. یعنی هم تولید برق می‌کنیم که امروز نیاز اساسی کشور است، هم تولید آب شیرین می‌کنیم که باز هم نیاز اساسی کشور و مردم ماست. اگر بخواهیم به عنوان یک روش کاربردی با بهره‌وری بالا برای تولید آب شیرین صحبت کنیم، استفاده از رآکتور هسته‌ای است. روش‌های دیگری هم در صنعت هسته‌ای برای تولید آب شیرین وجود دارد که آن روش‌ها بیشتر هزینه‌بر هستند. برخی روش‌ها تولید کمتری دارند که به صرفه نیستند.
انرژی هسته‌ای روی سفره‌های مردم
به گزارش مهر‌، شیرمردی همچنین در پاسخ به این پرسش که این پروژه‌ در کدام شهرها اجرا شده است، گفت: در بوشهر چون نیروگاه هسته‌ای وجود دارد آغاز شده است. با توجه به دستور رئیس‌ سازمان انرژی اتمی مبنی بر راه‌اندازی و تأسیس نیروگاه هسته‌ای در حاشیه خلیج‌ فارس به‌ویژه سواحل مکران و همچنین منطقه‌ای از شمال کشور برنامه‌های انتخاب سایت آغاز شده است. در آینده نزدیک این اقدامات آغاز شده و بخشی از مشکلات کشور که تأمین آب شرب است رفع می‌شود.
این جاست که مردم طعم انرژی هسته‌ای را به صورت واقعی می‌چشند و به عبارتی انرژی هسته‌ای بر سفره‌های مردم می‌نشیند.
وی همچنین درباره پساب‌های صنعتی و تصفیه آنها با استفاده از انرژی هسته‌ای اذعان کرد؛ علاوه‌بر تولید سوپرجاذب‌ها و کاهش مصرف آب در بخش‌های مختلف کشاورزی، با استفاده از پرتوها می‌توانیم میزان بار میکروبی و مواد شیمیایی پساب‌ها را کاهش دهیم. پساب‌ها یا پساب‌های شهری هستند و یا پساب‌های بیمارستانی و یا صنعتی هستند. درون این پساب‌ها دو موضوع بسیار مهم است. یکی وجود بار میکروبی و دیگری وجود مولکول‌های آلی و یا مواد شیمیایی. مسائل و مشکلات دیگری مانند فلزات سنگین و ... هم وجود دارد. به طور کلی این دو موضوع اهمیت بسیاری دارند. با پرتودهی ‌اشعه وقتی به فاضلاب و یا پساب برخورد می‌کند. میکروب‌ها را کاهش می‌دهد. پرتو وقتی به ماده شیمیایی و یا آلی برخورد می‌کند، می‌شکند و باعث رسوب آنها می‌شود. در یک میزان دز مشخص و در کنار روش‌های دیگر، می‌توانیم آبی را آماده کنیم که قابلیت استفاده در صنعت و کشاورزی را داشته باشد. یعنی یک پسابی که معضل بوده به عنوان یک ظرفیت نگاه می‌کنیم. یک تهدید را به یک فرصت تبدیل می‌کنیم.