این روزنامه در یادداشتی به قلم «پیتر آکوپوف» و با عنوان «انتخاب آریایی: ایران و روسیه ملزم به مشارکت راهبردی با یکدیگر هستند»، نوشت: در حال حاضر بیش از هر زمان دیگر این احتمال وجود دارد که رایزنی‌هایی که در وین آغاز شده، نهایتا منجر به بسته شدن پرونده هسته‌ای ایران شده و این موضوع دیگر از ردیف یکی از مهمترین موضوعات دستور کار جهانی خارج شود. البته به همراه این رویداد، این سئوال هم پیش خواهد آمد که ایران بعد از لغو تحریم‌ها به چه سمت سوق پیدا خواهد کرد؟ پاسخ این سؤال برای روسیه دارای اهمیت بسیار زیادی است.
در ادامه این یادداشت آمده است: این دور از مذاکرات روز چهارشنبه با دیدار 3 جانبه وزرای امور خارجه ایران، آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد و امروز در رایزنی‌هایی بین نمایندگان ایران با سایر کشورهای عضو گروه 1+5  ادامه دارد. اختلافات جزئی باقی‌مانده که اگر طرفین موفق شوند در خصوص آنها به توافق برسند، توافقنامه جامع هسته‌ای بالاخره امضا خواهد شد و بعد از گذشت مدت کوتاهی یک تغییر بسیار مهم ژئوپلیتیکی در عرصه بین‌المللی رخ داده و ایران، به عنوان یکی از کشورهای کلیدی جهان، از رژیم تحریم‌ها خارج خواهد شد.
به نوشته این روزنامه، برخلاف تحریم‌ها علیه روسیه، برخی تحریم‌ها علیه ایران مورد تایید شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفته که به دلیل عدم اعتماد به صلح‌آمیز بودن اهداف این کشور در توسعه برنامه هسته‌ای آن بود. البته مهمترین دلیل حملات به سمت ایران، نه ترس از سلاح اتمی این کشور که استقلال ایران است، ایران یکی از معدود کشورهای جهان است که به معنای واقعی استقلال عمل داشته و به هیچ‌کس وابسته نیست.
روزنامه «وزگلاد» ادامه داد: همین خصوصیت ایران باعث شد تا آمریکا سال‌های سال تلاش کند تا جای ممکن ایران را در انزوا قرار دهد، ولی اکنون با تغییراتی که در ایران رخ داده، ایالات متحده حاضر شده تا دست دوستی به طرف تهران دراز کند. «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا چند سال است که سعی دارد پل ارتباطی با تهران برقرار کند. دلیل این مسئله هم روشن است: ایران عامل مهمی در 3 جهت‌گیری مناقشه فلسطین-اسرائیل، سوریه و عراق در منطقه خاورمیانه به‌شمار می‌رود و آمریکا نیز به خوبی به این مسئله واقف است.
بر اساس این گزارش مسلما ایران خواهان لغو تحریم‌ها علیه این کشور و بازگرداندن دارايی‌های مسدود شده خود در بانک‌های غربی است، ولی این مسئله اصلا بدان معنا نیست که مقامات تهران دست از استقلال عمل خود و دوستی با دوستان خود بکشند. از لحاظ جهان‌بینی هم اختلاف زیادی بین دو کشور وجود دارد. در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که در هر صورت ایران حتی بعد از توافق هسته‌ای و لغو تحریم‌ها هم متحد آمریکا نخواهد شد، ولی حال سؤال این جاست که آیا این کشور به متحدی قابل اطمینان برای روسیه تبدیل خواهد شد؟ دانستن پاسخ این سؤال برای مسکو اهمیت زیادی دارد؟
این روزنامه ادامه داد: روسیه و ایران در طول تاریخ فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشتند، ولی طی یک سال گذشته وضعیت ژئوپلیتیکی جهان این دو کشور را به سمت یکدیگر سوق داده است، همانطور که باعث نزدیکی بیشتر روسیه و چین شده است. اکنون هم روسیه و هم ایران تحت تحریم‌های غرب قرار دارند، ضمن اینکه غرب حتی سعی نمود تا از «کارت ایران» علیه روسیه استفاده کند، ولی در این خصوص موفق نشد.
بر اساس این گزارش حقیقت اینجاست که روسیه سال‌های سال است بهای سنگینی به خاطر دنباله‌روی خود از سیاست «شیطان بزرگ» در قبال ایران پرداخته است، ولی اکنون به این نتیجه رسیده که باید به سمت تمدن اصلی خویش، اعتقادات و راه اصلی خود بازگردد.