روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل ضمن ارائه این تحلیل می‌نویسد: ریاض شاهد بوده که واشنگتن در سال‌های اخیر به تدریج فاصله گرفته، و از ناآرامی‌های داخلی موجود اسرائیل و خیزش تنش با فلسطینیان ناخشنود است. در ژوئیه گذشته، چند روز پیش از فرود هواپیمای جو بایدن رئیس‌جمهوری ایالات متحده در اسرائیل پیش از پرواز به عربستان سعودی، بنیامین نتانیاهو رهبر اپوزیسیون وقت، در کنست مقابل دوربین قرار گرفت تا زمینه را برای بازگشت خود به قدرت هموار کند.

سخنان او، در میان دیگر موضوعات، بر این ذهنیت متکی بود که تنها او قادر است پیمان‌های ابراهیمی ۲۰۲۰ را هدایت کند و جاپای دیپلماتیک اسرائیل در منطقه را گسترش دهد. او اعلام کرد «تصمیم من آن است که توافق‌های صلح کامل با عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی به دست آورم.»

روز جمعه، دو ماه پس از آنکه نتانیاهو بار دیگر بساط خود را در دفتر قدیم خود پهن کرد، عربستان سعودی با انعقاد توافقی عظیم با یکی از قدرت‌های خاورمیانه در سراسر جهان خبرساز شد. اما کشوری که ریاض امضای خود را پای معاهده با آن گذاشت، اسرائیل نبود. برعکس، عربستان سعودی با دشمن خونی اسرائیل، ایران، به تفاهم رسید- دقیقا همان کشوری که اسرائیل خیال دارد ائتلاف عرب- اسرائیل در مقابلش تشکیل دهد.

چنان‌که پیش‌بینی می‌شود، نتانیاهو و یائیر لاپید رهبر اپوزیسیون- سلف نتانیاهو- از فرصت استفاده کردند تا اتهام را به گردن یکدیگر بیندازند.

لاپید، با ارجاع به فشار دولت در تضعیف دادگاه‌های دیوان عالی، آن را «شکستی تامّ و تمام برای اسرائیل» خواند. او گفت «وقتی تمرکز خود را به جای تلاش علیه ایران و تحکیم روابط با ایالات متحده، روی جنون [دگرگونی] قضایی می‌گذاری، نتیجه همین می‌شود که شد.»

نفتالی بنت، شریک لپید در دولت گذشته هم به موضوع وارد شد: «کشورهای جهان و منطقه می‌بینند که اسرائیل در دست یک دولت ناکارا و خودتخریبی زنجیره‌ای، دوپاره شده است. بعد همان کشورها تصمیم می‌گیرند موضع خود را انتخاب کنند.» یک مقام ارشد که در سفر به رم جزو هیئت نتانیاهو بود، نزدیکی سعودی- ایران را به «ضعف آمریکا و اسرائیل» در دولت‌های بایدن و بنت- لاپید منتسب کرد.