سرویس خارجی-

اعضای اتحادیه بین‌المجالس عرب در جلسه‌ پارلمان سوریه در دمشق بر حمایت از سوریه در حال حاضر و آینده تأکید کردند و خواستار بازگشت دمشق به «خانه عربی» شدند؛ تا سال‌ها سیاست‌های ضدِ اسدِ دُوَلِ عربی پایان یابد و جبهه مقاومت پیروزی دیگری به دست آورد. 

از سال 2011، بسیاری از دولت‌های عربی حوزه خلیج‌فارس علیه دولتِ نزدیک به مقاومت در سوریه جبهه‌بندی کردند؛ اما حالا به نظر می‌رسد که آن جبهه فروپاشیده است و دولت‌های عربی برای نزدیک شدن به دولت «بشار اسد» ابراز علاقه می‌کنند. شاید بتوان به گفتن این نظر خطر کرد که زلزله اخیر علی‌رغم فاجعه‌ای که در سوریه به بار آورد، نقطه عطفی در سیاست‌ خارجی کشورهای جهان عرب نسبت به دمشق ایجاد کرد یا به تعبیری دقیق‌تر باعث بروز و عملی شدنِ سیاست خارجی شد که چند وقتی در حال نضج گرفتن بود. این زلزله باز هم چهره واقعی آمریکا و غرب را نمایان کرد و ادعاهای آنها درباره ارزش‌های انسانی، حقوق بشری و عدالت را بار دیگر به سخره گرفت؛ اما به هر حال در همین روزهای سخت، سوریه شاهد بازگشت اعراب به سمت خود است. چنان‌که در روزهای گذشته در خبرها آمد، هیئتی از اتحادیه بین‌المجالس عرب شامل رؤسای پارلمان‌های عراق، اردن، فلسطین، لیبی، مصر و امارات و نمایندگانی از عمان و لبنان در اقدامی که در این 12 سال بی‌سابقه بوده، به دمشق سفر کردند. این هیئت‌ها با نمایندگان پارلمان سوریه و همچنین بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه دیدار کردند. در خبرها آمده است که «محمد الحلبوسی»، رئیس‌پارلمان عراق و رئیس‌اتحادیه بین‌المجالس عرب گفت: «از پارلمان سوریه و از قلب دمشق می‌گویم که ما در کنار ملت و کشور سوریه ایستاده‌ایم و به زلزله‌زدگان تسلیت می‌گوییم و در این‌جا هستیم تا امکانات و شرایط لغو محاصره و تحریم سوریه را فراهم کنیم.» همچنین «احمد الصفدی»، رئیس‌پارلمان اردن نیز گفت: «ما از آمدن به سوریه خوشحال هستیم. سوریه برای تمام اعراب است.» نماینده پارلمان عمان نیز گفت: «ما به دمشق آمدیم تا به ملت سوریه بگوییم که در ظاهر و باطن و در حال و آینده در کنار شما هستیم و امیدواریم دمشق به خانه عربی بازگردد.» از سوی دیگر عقیله صالح، رئیس‌پارلمان لیبی نیز گفت که ما به این‌جا آمدیم تا همبستگی خود را با سوریه اعلام کرده و به غرب بگوییم که تحریم‌های سوریه را لغو کنند و... 

همچنین وزیر خارجه مصر روز دوشنبه وارد دمشق شد و مورد استقبال همتای سوری خود قرار گرفت. «سامح شکری»، وزیر خارجه مصر دیروز برای اولین بار از سال ۲۰۱۱ وارد دمشق شد. وی مورد استقبال «فیصل مقداد»، همتای سوری خود قرار گرفت. وزیر خارجه مصر پس از ورود به دمشق و دیدار با بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با فیصل المقداد، همتای سوری خود شرکت کرد. وی در این کنفرانس مطبوعاتی اظهار کرد: «از سفر به سوریه خوشحال هستم و مفتخر به دیدار با بشار اسد شدم.» شکری گفت: «پیام عبدالفتاح سیسی، رئیس‌جمهوری مصر و تاکید وی بر همبستگی با سوریه و آمادگی برای ادامه حمایت از آن در راستای مقابله با پیامدهای زلزله ویرانگر را به بشار اسد منتقل کردم.» روزنامه رای الیوم در تحلیلی تلاش کرده ارتباط میان سفر وزیر خارجه مصر به دمشق و عضویت مجدد سوریه در اتحادیه عرب را پیدا کند و اینکه نقش عربستان در این میان چیست؟ چه چیزی موجب شد پس از این همه سال این ابتکارعمل‌ها کلید بخورد و دیوار عربی در برابر سوریه فرو بریزد، آیا زلزله فرصتی بود که به تغییر مواضع کشورهای عربی و سفر به دمشق کمک کرد؟ منابع آگاه که رای الیوم با آنها صحبت کرده، می‌گویند، عربستان نه تنها از این تحرکات به دور نیست بلکه احتمالاً در دل آن قرار دارد و نسبت به انجام این اقدامات ترغیب می‌کند. این منابع بعید می‌دانند که قاهره بدون هماهنگی با عربستان وزیر خارجه خود را به دمشق بفرستد و او هم با اسد دیدار کند. چرا که قاهره و ریاض دیدگاه یکسانی درمورد سوریه دارند. به گفته این منابع، سفر شکری به دمشق مقدمه‌ای برای سفر مقامات عرب از جمله وزیر خارجه عربستان به سوریه خواهد بود که هر لحظه ممکن است وارد دمشق شود.

این منابع دلایلی را که ممکن است موجب شود عربستان موضع خود را درمورد سوریه تغییر دهد، مقدمه چینی عربستان برای ریاست اجلاس آینده اتحادیه عرب عنوان کردند این‌که احتمالاً ریاض می‌خواهد این اجلاس از نظر آشتی میان کشورهای عربی و ایجاد اتحاد میان آنها استثنایی باشد. احتمالاً قاهره از این رویکرد حمایت می‌کند و آماده است که به همگرایی دیدگاه‌ها کمک کند و مقدمات را برای حضور سوریه در این اجلاس در ریاض فراهم کند. اما سفر بشار اسد به عمان همچنان جای سؤال است اینکه آیا این سفر کلیدی برای روانه شدن کشورهای عربی به دمشق است. اینکه چه چیزی در این سفر به اسد پیشنهاد شده پنهان است و میانجی عمانی به حفظ اسرار مشهور است. آیا این سفر گذری اسد به مسقط ماهیت عربی و سعودی داشت یا پیامی برای غرب بود؟