معاویه‌ابن وهب نقل می‌کند که به امام صادق(ع) گفتم: (نظر شما چیست درباره) مردی که روزگارش را با توانگری سپری کرده و دارای ثروت و جامه چشمگیر است، و به خود می‌نازد، سپس ثروتش از کف می‌رود و حال و روزش دگرگون می‌شود و دوست نمی‌دارد که دشمن، وی را سرزنش کند، پس خود را به صورت ثروتمندان بیاراید؟ امام(ع) فرمود: فراخ دست از گشاده‌دستی خود هزینه می‌کند، و هر کس که روزی‌اش بر او تنگ شده باشد، از آنچه خداوند به او داده است هزینه می‌کند، هر کس به فراخور حال خویش.»(1)

____________

1- بحارالانوار، ج 79، ص 313، ح 24