نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
سوءاستفاده و طلبکاری مدعیان اصلاحات از عفو کریمانه نظام
سرویس سیاسی-
روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «الزامات ترمیم شکاف حاکمیت و ملت» نوشت: «آزادی زندانیان در روزها و هفته اخیر اگر در راستای اصلاح رفتار حکمرانی باشد و دامنه آن همه زندانیان سیاسی و مدنی، روزنامهنگاران، فعالان حوزه زنان و معلمان و دانشجویان و همه طیفهای منتقد و معترض به شیوه حکمرانی را در بر گیرد، میتواند امید به بهبود خواهی را در شرایط کنونی ایران فراهم کند. طبعاً با این رویکرد، بازداشتها و احضارهای مجدد فعالان و کنشگران حوزههای مختلف به دلیل اظهارنظر یا مخالفت و اعتراض به برخی سیاستگذاری باید متوقف شوند.»
در روزهای اخیر، سوءاستفاده مدعیان اصلاحات از عفو کریمانه رهبر انقلاب شدت گرفته و افراد این جریان به جای اینکه در مواجهه با رأفت نظام، متنبه شده و به اصلاح گفتههای خود بپردازند، به نحو مضاعفی طلبکار شده و خواهان «اصلاح رفتار حکمرانی» در مواجهه با کسانیاند که اظهاراتشان مطابق قانون، مشمول عنوان مجرمانه است. حال آنکه در همه کشورهای جهان، با افرادی که در میانه یک جنگ ترکیبی و همهجانبه، اقدام به تحریک افکار عمومی و دامنزدن به آتش آشوب کنند، به شدیدترین وجه برخورد میشود ولی جمهوری اسلامی هم در دوران اوج آشوبها برخورد توام با سعهصدر با مخالفین داشته و هم پس از پایان حوادث، از روی رأفت و اقتدار، اقدام به بخشش محکومان و متهمان نموده است. بهتر است مدعیان اصلاحات اگر زبان قدردانی و اظهار پشیمانی بابت سخنان و رفتارهای فتنه انگیز خود را ندارند، لااقل در مواجهه با رأفت نظام، سکوت پیشه کنند و طلبکار نباشند!
خشم آشکار گرادهندگان تحریم از ارتقاء روابط راهبردی ایران و چین
مدعیان اصلاحات که گرای تحریمهای فلجکننده به دشمن دادند و بعد با شعار رفع تحریم و توجیه خباثت و عهد شکنی دشمن، مسبب تحریم دو برابری شدند، از گسترش همکاریهای راهبردی ایران و چین به خشم آمدهاند.
روزنامه هم میهن دیروز نوشت: «به نظر میرسد این خوشبینانه است که پکن حتی در برابر آمریکا از حداقلهای منافع اقتصادی در جهت حمایت از تهران بهره ببرد. پس آنچه گفته میشود بیشتر یک تعارف دیپلماتیک است و استفاده از آن برای احیای روابط مخلوط شده ایران و پکن بعد از سفر رئیسجمهور چین به عربستان و کشورهای جنوبی خلیجفارس و آن چیزی است که همگان میدانیم در عرصه سیاست خارجی چگونه با ایران برخورد شد.»
مجله تایم در واکنش به سفر آیتالله رئیسی به پکن، پیوند ایران و چین را بخشی از نظمسازی جدید در سیاست جهانی دانست. رادیو فرانسه نیز تعمیق روابط چین و ایران را وزنه تعادلی در مقابل غرب اعلام کرد. رسانههای بینالمللی همچنین روابط تهران ـ پکن را در راستای بیاثرشدن تحریمهای آمریکا ارزیابی کردند.
در همین حال اما حرص آمریکا و پادوهای داخلی آن از گسترش همکاریهای راهبردی ایران و چین درآمده است. برچسب «تعارف دیپلماتیک» زدن به این امر چشمگیر و تاریخی، نشانهای واضح از این حرص و خشم فزاینده است. ماهیت این سنگاندازی و تخریب این است که مدعیان اصلاحات گرا دهندگان تحریم ایران به دشمنان قسم خورده ملت بودند و در دولت روحانی با سوءمدیریت عمدی به اعتراف خود، به تحریم ضریب اثر بخشی بیشتر دادند و نیز با وادادگی و ضعیفنمایی زمینهساز تحریم دو برابری شدند اما امروز شاهد شکل گیری قطب قدرتمند ضد تحریم میان ایران، روسیه و چین هستند.
کشور ما فقیر و عقب مانده است؛ راهحل پیشرفت هم برجام است!
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشت خود نوشت: «ایران، امروز در زمینههای اقتصادی، عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی دچار عقبماندگی است و کشور ثروتمندی که استعداد تأمین رفاه آحاد مردم خود را در سطح میانگین جهانی دارد متاسفانه گرفتار فقر است. مسئولان، سالهاست که برای ریشهکن ساختن فقر وعده میدهند ولی آمار فقر همواره در حال افزایش است، ارزش پول ملی دچار سیر نزولی دائمی شده و مردم در مسابقهای که با افزایش روزانه قیمتهای کالاها و خدمات درگیر هستند هرچه میدوند باز هم عقب میمانند.»
در ادامه این مطلب آمده است: «تمام این مشکلات از تصلب سیاسی به ویژه سیاست خارجی ناشی شدهاند. این سیاست است که مانع پایان یافتن قصه پرغصه برجام و خارج شدن کشور از گردونه دور و تسلسلهای باطل ماجراهای ناشی از آن شده است. سالهاست که صاحبنظران دلسوز، خدوم، وفادار به انقلاب و نظام و با تجربه راهکار مناسبی برای خروج از بنبست برجام و گشودن راههای تنفسی اقتصاد کشور ارائه میدهند ولی پذیرفته نمیشود. در انتخابات ریاست جمهوری 1400 وعدههای شیرینی برای حل تمام مشکلات اقتصادی بدون گره زدن آنها به برجام و مذاکرات و تحریمها داده شد ولی اکنون یکسال و نیم از استقرار دولت جدید گذشته و نهتنها مشکلات اقتصادی برطرف نشده بلکه هر روز افزایش مییابند. بسیاری از دولتمردان نیز به این نتیجه رسیدهاند که احیاء برجام و پذیرفتن افایتیاف، راه را برای برطرف شدن موانع موجود بر سر راهحل مشکلات باز میکنند ولی با اینحال ارادهای برای این دو اقدام نشان نمیدهند. آنها باید بپذیرند که القائاتی از قبیل اینکه پذیرفتن برجام نوعی عقبنشینی است و تجدید نظر در سیاست متصلب خارجی که کشور در چنبره آن گرفتار شده، عبور از خط قرمز است، واقعیت ندارند. خط قرمزی که مسئولان نظام نباید از آن عبور کنند نادیده گرفتن فقر و تنگناهای معیشتی مردم است. این خط قرمز اگر رعایت شود، تمام اصول و آرمانها و ارزشها هم حفظ خواهند شد.»
سیاهنمایی و القای عقبماندگی از سوی مدعیان اصلاحات یکی از شیطنتهای رسانهای ضدانقلاب و برخی عناصر تندروی به ظاهر اصلاحطلب است که برای مقابله با مقاومت در برابر غرب و چوب لای چرخ دولت سیزدهم گذاشتن در دستور کار آنها قرار گرفته است. چه قدر تأسف بار است که روزنامهای که نام «جمهوری اسلامی» را یدک میکشد در پازل ضد انقلاب بازی کرده و صریحاً میگوید کشوری که جزو 21 اقتصاد برتر جهان است، فقیر بوده و در زمینههای اقتصادی، عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی دچار عقبماندگی است!. جالب آنکه آنها مدعی هستند سالها راهحل کشور را پیشنهاد داده ولی کسی به آن عمل نمیکند. این در حالی است که برجام 8 سال کشور را معطل کرد و نه تنها هیچ آبی هم از آن گرم نشد، بلکه خسارتهای هنگفتی را به کشور تحمیل کرد. بانیان و مقصران وضعیت کنونی حالا به جای پاسخگویی طلبکار شده و میگویند راهحل پیشنهاد دادهایم ولی به آن عمل نشده است!