محمدکاظم انبارلویی با بیان اینکه «اشتهای آمریکایی‌ها در گرفتن امتیازات نقد همچنان بالاست، اما در لغو تحریم‌ها با خساست عمل می‌کنند. آنها حداکثر می‌گویند تحریم‌های یکجانبه را برمی‌داریم. اما ساختار تحریم‌ها بویژه آنچه در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده به قوت خود باقی خواهد ماند. همین زیاده‌خواهی امکان هرگونه توافق را طی یک سال گذشته به بن‌بست کشانده»، نوشت: تیم مذاکره‌کننده ایران در گفت‌وگوها چارچوب‌های خطوط قرمز ایران را تاکنون حفظ کرده‌اند و از این بابت باید از آنها تشکر کرد.
سردبیر رسالت با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور در کنفرانس خبری مبنی بر اینکه «نرمش بیش از حد زیر پا گذاشتن حقوق ملت است و نوبت طرف مقابل است که باید تصمیم سخت بگیرد و تهدید و تحریم راه درستی نیست.» می‌افزاید: «موضوع مذاکرات هسته‌ای یک موضوع ملی است و باید از رقابت‌های سیاسی در داخل دور بماند... نکته مهم در این میان سخنان غیرمسئولانه رئیس دیپلماسی در مذاکرات هسته‌ای در دیدار شورای روابط خارجی آمریکاست که باید به نوعی تصحیح شود. آقای ظریف در این دیدار مطالبی گفته است که با استقلال و منافع و مصالح ملی مغایرت دارد. وی در پاسخ به سؤالی در این نشست گفته است مذاکرات تاثیر مستقیم بر مسائل داخلی ایران خواهد داشت و در صورت شکست مذاکرات، دوستان او انتخابات مجلس آینده را به جریان غرب‌ستیز واگذار خواهند کرد.
نویسنده خاطرنشان کرد: این یک اظهارنظر غیرمسئولانه است که نتایج مذاکرات را به نتایج انتخابات گره می‌زند و این خطای عظیمی است بویژه آنکه در شورای روابط خارجی آمریکا این پاسخ را در طرح سؤال کسی بدهیم که همکار جورج سوروس است و مسئول بخش خاورمیانه وودرو ویلسون! اشراری که در فتنه 88 در اقدامات مداخله‌جویانه در ایران نهایت خباثت خود را نشان دادند.
انبارلویی تاکید می‌کندکه این نوع اظهارنظرهای غیرمسئولانه این تصور را تقویت می‌کند که نوعی بده‌بستان سیاسی در پوشش گفتگوهای هسته‌ای در جریان است که ناظر به توفیق یک ضلع رقابت در انتخابات آینده است. مردم‌سالاری دینی در ایران به این دلیل بکر و باارزش است که مصون از دخالت‌های بیگانه است و ما نباید اجازه بدهیم بیگانگان حتی به ذهنشان خطور کند که بتوانند در رقابت‌های سیاسی به نفع یک یا چند ضلع رقابت خود را اثرگذار معرفی کنند.
نویسنده یادآور شد: ذکر برخی حرف‌های بی‌ربط به مذاکرات مثل همین اظهارنظر آقای ظریف نوعی گدایی سیاسی است که به اعتبار و مشروعیت سیاسی یک جناح سیاسی در کشور فوق‌العاده آسیب می‌رساند.
این چندمین بار است که رئیس دیپلماسی ایران در گفتگوهای هسته‌ای رفتار و گفتاری غیرمسئولانه از خود نشان می‌دهد. اگر این رفتار تداوم یابد تز «نرمش قهرمانانه» را تبدیل به «سازش ذلیلانه» خواهد کرد.