حب نفس و عیب جلوه نکردن خودخواهی پرورش‌یافته (سلوک عارفانه)
انسان حب به ذات دارد، یعنی خودش را دوست می‌دارد، با توجه به اینکه عمل،انسان‌ساز است، چه بسا ملکات رذیله و حالات بدی در او باشد که خودش آنها را ساخته باشد در حالی که به این حالات علاقه می‌ورزد. روی این حب به ذات به ذهنش عیب جلوه نکند، آن هم ذات آلوده!(1)
____________
1- اخلاق ربانی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ج 1، ص 210