در این‌باره روزنامه فرانسوی در گزارشی نوشت: دولت اسرائیل تاکنون موضع صریحی در قبال رویدادهای ایران و اعتراضات (اغتشاشات) نگرفته است. مقامات اسرائیلی آگاهند که طرفداری صریح می‌تواند از نظر تبلیغی به ضرر جنبش تمام شود.

بحث در‌باره سیاست‌های اسرائیل در قبال جمهوری اسلامی ایران البته همچنان در رسانه‌های اسرائیلی ادامه دارد و به نظر می‌رسد که پرسش‌ها و تردیدها نزد افکار عمومی بسیار زیاد باشد. نزدیک به سه هفته قبل‌، روزنامه تایمز اسرائیل به نقل از یک کارشناس اسرائیلی به نام‌آوری گلدبرگ نوشت که حتی اگر «انقلابی بودن رویدادهای ایران» مسجل شود‌، باز هم بهتر است که کشورهای خارجی مداخله‌ای نکنند. گلدبرگ با اشاره به جنبش‌های ایرانی از نهضت تحریم تنباکو به بعد می‌گوید: «هر نوع مداخله خارجی به اعتبار معترضان لطمه می‌زند». اما یک کارشناس دیگر به اسم کسنیا اسوتلووا (Ksenia Svetlova) به تایمز اسرائیل گفته که اسرائیل اگر بخواهد‌، می‌تواند کمک‌های پرارزشی به جنبش ایرانیان بکند: پشتیبانی از حملات سایبری‌، مقابله با نفوذ دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی به تلفن‌های معترضان و یا کمک برای ارتباط بهتر اینترنتی از این جمله‌اند.

یادآور می‌شود نفتالی بنت که ماه گذشته از نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی ساقط شد‌، اخیرا با حمایت از اشرار اغتشاشگر گفته بود «مردم بزرگ ایران! شجاعت شما الهام‌بخش است. مردم اسرائیل با شما هستند»!

هم‌اکنون شبکه لندنی سعودی اینترنشنال به عنوان تبلیغ‌کننده اغتشاشات‌، توسط موساد و برخی عناصر فراری اصلاح‌طلب مثل رمضانپور اداره می‌شود. همچنین گروهک‌های بدنام و تجزیه‌طلبی مانند کومله نیز ارتباط گسترده‌ای با موساد دارند.

اعتراف لوموند به نقل از صهیونیست‌ها درباره نگرانی از بدنام شدن اغتشاشگران (در صورت لو رفتن حمایت رژیم صهیونیستی) یادآور این عبارت تاریخی حضرت امام(ره) است که فرمود: «خود اسرائیل هم این مطلب را احراز کرده که اگر انگشتش را به بحر محیط (اقیانوس) بزند‌، نجس 

می‌شود».