انقلاب اسلامی که در میان بهت و حیرت کارشناسان و ناظران از هر قشری پیروز شد، کمتر کسی متصور بود که در همان عنفوان تولد انقلاب اسلامی، جنگی نابرابر، ناجوانمردانه و غافلگیرانه برای توده ملت، تحمیل شود. جنگی که به سبب آشفتگی طبیعی پس از انقلاب و دشمنی‌های سرسختانه استکبار بر ضعف کشور برای مقابله می‌افزود.

انقلاب اسلامی با هر مشقتی که بود خود را به منزل پیروزی رساند و خود معجزه‌ای بود که کسی قدرت تحلیل عمق وجودی آن را نداشت تا اینکه با شاخص‌هایی که در فرهنگ انقلاب اسلامی بروز کرد، خود انقلاب معرف خودش شد و همین امر بر صدور آن به خارج و جذب دل‌های آزاده کمک فراوانی کرد.

دفاع مقدس اما معجزه‌ای بزرگ‌تر بود چرا که ملت ایران با سران استکبار در افتاده و این ‌بار با دیو خان هفتم گلاویز شده بودند. دیوی که در تجهیز صدام از هیچ تلاشی دریغ نکرد و در پی تجهیز وی، افراد بسیاری از ملت را با فجیع‌ترین شکل به شهادت رساند. از بمباران شیمیایی گرفته تا بمباران هوایی شهرها و مناطق مسکونی و مدارس و اماکن عمومی.

امروز اما در تداوم ندای «یا علی‌(ع)» که رزمندگان اسلام در ارتش و سپاه گفته و دست اراده بر زانوی توکل زدند تا خود به مدد الهی قد راست کنند و در مقابل ناحق بایستند، اقتدار ایران اسلامی به مرحله‌ای رسیده که کشور از تحریم‌های سلبی عبور کرده و امروز جهت عدم صدور توان و قدرت دفاعی‌اش تحریم می‌شود.

رونمایی از انواع و اقسام موشک‌ها و پهپادها که در میادین مختلف امتحان خود را سرافرازانه پس داده و دندان طمع دشمن را در دهانش خرد کرده‌اند تا خیال خام حمله نظامی به ایران بزرگ را از سر دور کند، خود گواه نظریه «ما می‌توانیم» امامی است که پا جای پای ائمه اطهار‌(ع) نهاد و عملاً آیه «و اعدوا لهم مااستطعتم من قوه» را تفسیر کرد.

نکته مهم اما این‌جاست که متاسفانه برخی از ما ایرانی‌ها عادتی ناپسند داریم در نواختن کرنا از سر گشادش. برخی به جای باور کردن قدرت و عظمت اراده ایرانی برای حل مشکلات کشور، با تحقیر و تخفیف این قدرت‌افزایی نظامی و مقایسه از نوع گودرز و شقایق با مشکلات اقتصادی، سعی در کمرنگ کردن این افتخارات دارند؛ حال آنکه هر عقل سلیمی با گواهی گرفتن این توانایی، باید یقه سایر مسئولان را گرفته و جای نبوغ ایرانی در حل مشکلات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را مطالبه کند.

موشک‌هایپرسونیک که از فناوری فوق پیشرفته برخوردار است، شاخصی است تا ملت ایران در حوزه‌های دیگر نیز به مطالبه‌گری بپردازد و جا را برای جوانان و استعدادهای این سرزمین باز کند و این ممکن نخواهد بود مگر با ارج نهادن به زحمات و ایثار فرزندان ملت در 

حوزه نظامی.

کنار زدن مدیران ایرانی با نرم‌افزار غربی (غزب‌زدگی و وابستگی به قدرت‌ها) تنها راه نجات کشور و گشودن افق‌های نو و گسترده به روی نسل‌های آینده است، نسل‌هایی که اگر در خانه خود با اعتماد و حمایت ملت و دولت همراه نشوند، در خانه هیچ‌کس دیگری نه ارج خواهند دید و نه سعادت.