kayhan.ir

کد خبر: ۲۵۰۱۴۶
تاریخ انتشار : ۰۱ مهر ۱۴۰۱ - ۲۲:۰۰

قلب نازنین رسول خدا‌(ص) آرام گرفته است (به جای گفت و شنود)

 
 
 
این روزها با رحلت رسول خدا‌(ص) و شهادت امام حسن مجتبی و امام رضا علیهما‌السلام همزمان است. از این روی ستون گفت و شنود امروز را به بخشی برگرفته از یک یادداشت کیهان اختصاص می‌دهیم؛ 
 
۱- روز جمعه است. هزار و چهارصد و چهل و چهار سال قبل. پیامبر خدا‌(ص) به خطبه نماز جمعه ایستاده است. ناگهان جارچی با صدای بلند خبر می‌دهد که کاروان تجاری یمن به مدینه وارد شده است. شماری از نمازگزاران، نماز را ترک می‌کنند و به سوی کاروان می‌روند. این آیه از سوره مبارکه جمعه در این‌باره است «وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَهًْ أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَیْهَا وَتَرَکُوکَ قَائِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجَارَهًًْ وَاللهُ خَیْرُ الرَّازِقِینَ... [آنها] چون تجارت و بازیچه‌ای ببینند به سوی آن می‌شتابند و تو را در نماز تنها می‌گذارند. بگو آنچه نزد خداست بهتر از لهو و تجارت است و خدا بهترین روزی‌دهندگان است».
۲- بازهم روز جمعه است ۲۴ اسفند سال ۱۳۶۳ -تهران- صدام از چند روز قبل اعلام کرده است که نماز جمعه تهران را بمباران خواهد کرد. مردم، اما انبوه‌تر از همیشه در نماز جمعه حاضر شده‌اند. کودکان را نیز با خود آورده‌اند. رهبر معظم انقلاب (رئیس‌جمهور وقت) خطبه دوم نماز را می‌خواند. ناگهان بمبی در میان جمعیت منفجر می‌شود و گوشت و پوست و خون شهدا به اطراف پاشیده می‌شود. بلافاصله فریاد الله‌اکبر جمعیت در فضا طنین‌انداز می‌شود و شعار حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست به آسمان برمی‌خیزد. امام جمعه، با صلابت در جای می‌ایستد و مرحوم مرتضائی‌فر دست ایشان را می‌کشد که از تریبون جدا کند ولی 
امام جمعه تریبون را ترک نمی‌کند. هیچ‌کس از جای خود تکان نمی‌خورد (جز تعدادی که به انتقال شهدا و مجروحان می‌روند) در قنوت نماز، هواپیماهای عراقی از راه می‌رسند، صدای مهیب بمب‌ها و شلیک ضد‌هوایی‌ها در فضا می‌پیچد. ولی انگار نه انگار که واقعه‌ای در پیش است... همان شب، حضرت امام(ره) ایستادگی و شجاعت مردم و صلابت امام جمعه تهران، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را می‌ستایند.
۳- امام راحل ما(ره) می‌فرمودند: «‌من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله -‌‌صلی‌الله علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین‌بن‌علی-‌صلوات الله و سلامه علیهم- می‌باشند‌‌»‌ و ملت ایران بارها به وضوح نشان داده‌اند که چنین‌اند. 
 این سخن حکیمانه از رهبر معظم انقلاب است که در آن انقلاب اسلامی را بعثت دوباره نامیده‌اند و آن را با ابتکار و نگاه خداجوی امام راحلمان(ره) پررنگ شده می‌دانند. بخوانید:
« ... انقلاب عظیم اسلامی در ایران مضمون بعثت را در دوره‌ معاصر تجدید کرد؛ یعنی خداوند متعال به امام بزرگوار ما این توفیق را داد که خطّ مستمرّ بعثت نبوی را در این دوران، با ابتکار خود، با شجاعت خود، با‌اندیشه‌ بلند خود، با فداکاری خود پُررنگ کند».
۴- ما در اُحد از تنگه غنیمت، شکست خوردیم، در صفین از نیزه فریب، زخم برداشتیم، در جمل از خیانت خواص پیمان‌شکن آسیب دیدیم، در دوران امام حسن علیه‌السلام فرماندهان خود‌فروخته به اردوگاه دشمن رفتند و‌... در کربلا، غنیمت‌خواهی و نیزه فریب و خواص پیمان‌شکن و فرماندهان دین به دنیا فروخته و... همه به میدان آمدند و فاجعه غمبار عاشورا را رقم زدند‌... اما، در انقلاب اسلامی که الگو گرفته از خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام بود، تمامی آن ترفند‌ها بی‌اثر ماند و امروز در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که «‌قطب قدرتمند اسلام‌» شایسته‌ترین و بایسته‌ترین واژه برای نامیدن آن است ...
۵- رسول خدا‌(ص) بارها می‌فرمودند که سوره هود ایشان را پیر کرد «شیبتنی سوره هود‌» و امام راحل ما در شرح این ماجرا می‌فرمایند؛ 
« رسول خدا‌(ص) در این خصوص از آیه ۱۱۲ سوره هود یاد می‌فرمود «‌فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَ مَنْ تَابَ مَعَکَ... آن‌گونه که تو را فرمان داده شده است استقامت کن...‌»‌. اما، نظیر این آیه در سوره شورا نیز آمده است. چرا سوره هود و نه سوره شورا؟!...برای آنکه - این آیه- در سوره هود یک ذیلی دارد و آن این است که فاستقم کما امرت و من تاب معک (آن‌گونه که تو را فرمان داده شده است استقامت کن و آنان که با تو به سوی خدا آمده‌اند نیز باید استقامت کنند). پیغمبر(ص) خوف نداشت از این که خودش استقامت داشته باشد، خودش می‌دانست دارد، اما می‌ترسید که ما استقامت نداشته باشیم».
۶- اکنون پرسشی از رسول خدا‌(ص) در میان است و آن اینکه با پیروی امت پاکباخته خود در این دوران، آیا هنوز هم قید «‌وَ مَنْ تَابَ مَعَکَ» از آیه ۱۱۲ سوره هود، غبار غم بر قلب نازنین و مبارکتان می‌نشاند؟ آیا از امت آخرالزمانی خود راضی هستید؟