نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
روزنامه اصلاح‌طلب لجن‌پراکنی موسوی را قبول کرد اما برایش توجیه وقیحانه‌ای تراشید!
سرویس سیاسی-
روزنامه ابتکار در سرمقاله خود به قلم مدیرمسئول به بیانیه اخیر میرحسین موسوی پرداخته و نوشته است: «هنوز مطمئن نیستم که این یادداشت نوشته شخص آقای موسوی باشد و متأسفانه راهی به راستی آزمائی آن‌هم وجود ندارد و احتمال تحریر آن توسط عناصری از بیرون وجود دارد.»
ابتکار نوشت: «امنیت و اقتدار امروز بدون شک مرهون ایثار شهدای مدافع حرم است. اینان شهدای حرم اهل‌بیت و حریم وطن‌اند. مهر افتخارشان بی‌تردید تا ابد بر تارک این سرزمین است... از هر کس انتظار می‌رفت که به مدافعین حرم بتازد جز میرحسین. او مشهور به وفاداری به دفاع از آرمان فلسطین و به‌طورکلی استکبارستیزی بود. از او باآن‌همه فضایلی که سراغ داشتیم چنین موضعی بعید بود. نباید گرایشات داخلی یک شهید مدافع حرم باعث شود جان‌فشانی او در میدان جنگ را زیر سؤال ببریم.»
این روزنامه اصلاح‌طلب اما در بخش دیگری از سرمقاله خود به دلیل‌تراشی برای جهل و پلشتی میرحسین موسوی روی آورد و نوشت: «مشخص نیست اگر هرکدام جای موسوی بودیم به کجا می‌رسیدیم. او سیزده سال حصر را تحمل کرد. گذشته از قضاوت در مورد میزان حق یا خطای او، سیزده سال گوشه‌ای نشسته و فقط شبانه‌روز از درودیوار اتهام می‌شنود و مجال دفاع هم ندارد. مشخص نیست هرکدام از اصولگرایان اگر جای او بودند الان چه موضعی می‌گرفتند. اینان که‌گریبان موسوی را گرفته‌اند و حکم اعدام او را می‌دهند طاقت سیزده روز حصر را دارند؟ دیدیم که چقدر از بزرگان اینان بعد از الطاف و عنایت بیش‌ازحد، طاقت یک اخم از نظام را هم نداشتند و از دایره طاعت خارج شدند. حتی دوستان دیگرشان که اخم ندیده سر از جاسوسی درآوردند. این روزها یک‌به‌یک پرونده جاسوسی آنها رو می‌شود.»
در این مطلب آمده است: «چند سال پیش که ترامپ خط‌ونشان می‌کشید و تا آستانه تهدید به جنگ هم رفت، با رئیس‌جمهور وقت، حسن روحانی، یک نزاع کلامی را آغاز کرد. شهید والامقام سلیمانی همان زمان به میان این دعوا آمد و تمام‌قد از رئیس‌جمهور ایران دفاع کرد. این موضع کاملاً ملّی به مذاق خیلی از اصولگرایان خوش نیامد. به‌طوری‌که با هشتک: سردار دست‌بوس، به سردار سلیمانی حمله کردند. جریانی که طاقت یک موضع ملّی خلاف تمایلات قبیله‌ای خود از سردار پرافتخار ملّی مانند سردار سلیمانی را ندارد اگر سیزده سال حصر بکشد قطعاً سر دو ماه اول باید سراغ او را در آغوش مریم رجوی و پهلوی بگیریم.»
مدیرمسئول ابتکار نوشت: «میرحسین تا آزاد بود و دسترسی به اطلاعات و آدم‌های متنوع داشت انقلابی بود، حال در این سیزده سال چرا این‌گونه موضع می‌گیرد را باید خود پاسخ دهند نه اصلاح‌طلبان. باید به اینان گفت ما او را انقلابی تحویل دادیم، شما چه بلایی سر او آوردید؟»
مدعیان اصلاحات گرچه سعی می‌کنند مرزبندی غیر شفافی با بیانیه میرحسین موسوی ارائه کنند اما گویا نمی‌توانند با مخالفت صریح با میرحسین موسوی، همخوانی و همراهی با او در فتنه 88 را هم زیر سؤال ببرند و یا‌اندک هواداران رادیکال خود در داخل و خارج را ناامید کنند. مدعیان اصلاحات دلیل وقاحت و پلشتی میرحسین موسوی را حصر می‌دانند! (مجازاتی که مبتنی بر تساهل و تسامح نظام در برخورد با سران فتنه در نظر گرفته‌شده بود). سؤال آنکه مگر کسی چون میرحسین موسوی که آشکارا نظام اسلامی را آماج نیرنگ و جفای خود قرارداد و با همکاری با دشمنان نظام، عامل وارد آوردن میلیاردها تومان خسارات به بیت‌المال و قتل دهها نفر شد، می‌تواند به بهانه مجازات حصر، به شهدای مدافع حرم اهانت کند؟
آنها در حالی می‌گویند میرحسین موسوی را 13 سال پیش انقلابی تحویل دادیم که همان موقع هم او با عناد و کینه‌توزی و بازیچه دست سرویس‌های بیگانه، پنجه بر چهره اسلامی می‌کشید؛ از هتک حرمت عاشورای 88 و خداجو نامیدن اغتشاشگران تا حمایت مستقیم از تروریست‌ها (بمب‌گذاران در شهرها و حسینیه شیراز و تروریست‌های عضو انجمن پژاک) آن‌هم در بیانیه‌های سریالی آن روزها.
گفتنی است میرحسین موسوی در بیانیه‌ای سیاست‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران را «کج‌روی»، «شوم» و «ننگین‌ترین جرائم» توصیف کرده و در بخش دیگری از آن، در ادبیاتی وقیحانه به ساحت شهدای مدافع حرم به‌ویژه سردار شهید همدانی توهین کرده است.
دولت سیزدهم هنوز گرفتار مسائل لاینحل دولت اصلاح‌طلبان است
روزنامه شرق در سرمقاله دیروز خود نوشت: «دولت‌هاشمی بحران‌های خود را به دولت خاتمی انتقال داد و دولت خاتمی به دولت احمدی‌نژاد که مدعی بود می‌خواهد در همه زمینه‌ها انقلاب کند؛ ادعایی که با بازگشتی ارتجاعی وضع را بدتر از سابق کرد، آن‌هم درحالی‌که در آن سال‌ها قیمت نفت افزایش بی‌سابقه‌ای داشت.»
این متن در ادامه افزوده: «دولت احمدی‌نژاد نشان داد فقط افزایش قیمت نفت نمی‌تواند معیار تعیین‌کننده‌ای در توسعه اقتصادی کشور باشد؛ چراکه همه دولت‌ها به دلایل متعددی نتوانستند برنامه‌های توسعه اقتصادی را که در دولت طراحی و در مجلس تصویب شده بود، اجرائی و عملیاتی کنند.»
نوشتار فوق سپس مدعی شده: «با این اوصاف امیدی به دولت سیزدهم نیست. دولت سیزدهم به دلیل اینکه باورها و اعتقاداتی همچون دولت احمدی‌نژاد دارد، با یک پرش به عقب وابستگی مسیر را به آن زمان بازگردانده و عدم قطعیت در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی را افزایش داده است... البته این را هم باید در نظر داشته باشیم که دولت سیزدهم هنوز گرفتار مسائل لاینحل دولت روحانی است. در شرایط این‌چنینی است که مردم آرزو می‌کنند کاش وابستگی به مسیر حداقل در حد دولت‌های پیشین باقی می‌ماند و وضع بدتر از بد نمی‌شد.»
در بخش دیگری از این نوشته می‌خوانیم: «دولت رئیسی نه‌تنها نتوانست قد علم کند، بلکه در زیر کوهی از مشکلات اقتصادی و اجتماعی و ناکارآمدی مدیریت سابق و لاحق دست‌وپا می‌زند و بعید است راه نجاتی بیابد و ازاین‌رو است که صاحب‌نظران باور دارند دست‌وپازدن‌های دولت سیزدهم همچون دولت گرفتار در باتلاق است که با هر تلاش بیشتر فرو می‌رود.»
طیف موسوم به اصلاح‌طلب اگر در انتخابات پیروز شود همه‌چیز گل‌وبلبل است و اگر در انتخابات پیروز میدان نباشند یا کار را به اغتشاش و آشوب می‌کشند و یا این‌گونه به القای حس ناامیدی مشغول می‌شوند.
تحریف وقیحانه سخنان رئیس‌جمهور از سوی مدعیان اصلاحات
روزنامه سازندگی ارگان حزب اصلاح‌طلب کارگزاران روز گذشته در اقدامی وقیحانه و بی‌شرمانه و برخلاف اصول و اخلاق حرفه‌ای رسانه‌ای اقدام به تحریف سخنان رئیس‌جمهور کرد و سپس در گزارشی مفصل به نقد آن پرداخت!
این روزنامه مدعی اصلاح‌طلبی در گزارش تیتر یک خود با عنوان «وعده‌های ابراهیم « نوشت: «رئیس‌جمهور می‌گوید به وعده‌هایی که داده‌ایم عمل کرده‌ایم، آیا دولت او توانست به 9 وعده مهم رئیسی عمل کند؟»
این ادعا در حالی به آیت‌الله رئیسی نسبت داده شده که وی در کرمان گفته است: بر اساس آمارهای اقتصادی آنچه درباره افزایش اشتغال در سال اول دولت وعده داده شده بود، محقق شد. اما این روزنامه درنهایت بی‌شرمی بخش اول را حذف و به نقل از رئیس‌جمهور تیتر زده است: آنچه وعده کرده‌ایم محقق شد!
نکته قابل‌تأمل اینکه به‌رغم همه رذالت‌ها و پلشتی‌های طیف مدعی اصلاحات در تخریب دولت مردمی سیزدهم، بررسی آمارهای اقتصادی بیانگر این واقعیت است که دولت رئیسی در یک سال نخست خود با وجود موانع باقی‌مانده از گذشته، کارهایی انجام داده که در هشت سال دولت برآمده از این طیف آرزو بود.
تورم در سه سال پایانی دولت تدبیر و امید بالای 30 درصد بود و در سال پایانی آن دولت به 59 درصد رسید، بااین‌وجود نرخ تورم در خرداد امسال با کاهش 18 درصدی؛ 41 درصد شد. این اتفاق در حالی رخ داد که حذف ارز رانتی 4200 تومانی که دست‌پخت دولت روحانی بود، یک شوک تورمی در فصل بهار ایجاد کرد اما اثرات تورمی آن به‌تدریج تخلیه شد.
نرخ دلار از حدود 3000 تومان در سال 92 به حدود 32000 تومان در سال 99 رسید، اما در بدترین شرایط طی یک سال اخیر نرخ دلار از سقف تاریخی خود فراتر نرفت و هم‌اکنون آرامش در بازارهای طلا و ارز حکم‌فرما است.
رشد نقدینگی که در دولت قبل بالاترین رکورد را به ثبت رساند و در ماه‌های شروع به کار دولت سیزدهم از 42 درصد عبور کرده بود، طی روندی کاهشی در خردادماه امسال به ۳۷ و هشت‌دهم درصد رسید.
دولت قبل حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان تخصیص بدون وجود منابع در خزانه و بیش از 500 هزار میلیارد تومان بدهی برای دولت سیزدهم به ارث گذاشت که در حال پرداخت است.
در مدت استقرار دولت سیزدهم، حدود 13 میلیون تن کالای خارجی از مسیر ایران عبور کرده که نسبت به مدت مشابه 58 درصد افزایش داشته است. در این مدت ارزش تجارت خارجی ایران 31 درصد و صادرات 27 درصد افزایش یافته است. مهم‌تر اینکه در سه‌ماهه اول امسال تراز تجاری مثبت ۶۰۵ میلیون دلار بوده است. درحالی‌که مسئولان دولت قبل از فروش نفت عاجز بودند، وصول ارز حاصل از فروش نفت و گاز طی یک سال گذشته نسبت به سال ۹۹ بیش از 3 برابر شده است.
همه این موفقیت‌ها درنتیجه دیپلماسی اقتصادی منطقه‌ای دولت سیزدهم و بدون برجام و FATF به دست آمده است.
رئیسی به دنبال برجام ظریف و عراقچی است
اما منتقدان دولت قبل نمی‌گذارند!
روزنامه مردم‌سالاری در تحلیلی که مرغ پخته را هم به خنده وا‌می‌دارد، نوشت: ابراهیم رئیسی و اطرافیانش از یک‌سو می‌دانند برای ترمیم زخم‌های اقتصادی و ادامه راه حتی با همین کیفیت نیازمند تحول در سیاست خارجی و باز شدن گره‌های تحریم هستند.
در ادامه این مطلب آمده است: «گناه وزیر خارجه حسن روحانی امضای توافقی به نام برجام بود. دلواپسان مدعی بودند دولت تدبیر و امید امتیازهای نقد را داده و امتیازهای نسیه گرفته. ضمن اینکه تهران در برابر آمریکا امتیاز بیشتری داده است و توافق به‌اصطلاح بالانس و یا به قول حسن روحانی برد- برد نیست. حالا همان عده به نظاره نشسته‌اند تا ببینند دولت رئیسی یعنی دولت محبوبشان در این فقره چه می‌کند. دلواپسان حتماً و قطعاً از زخم‌زبان‌های احتمالی اصلاح‌طلبان بیمناک هستند و دلشان نمی‌خواهد وقتی توافق بر سر احیای برجام امضا شد کاشف به عمل بیاید مذاکره‌کنندگان این دولت در مقایسه با دولت قبل، بر سر متن ضعیف‌تری به توافق رسیده‌اند. از همین رو موضوع برای این جماعت به‌نوعی بازی مرگ و زندگی است. بازتاب و فشار همین حساسیت مستقیماً گلوی دولت رئیسی را خواهد فشرد. اگر آن روز برسد که ابراهیم رئیسی زیر توافق احیای برجام را امضا نماید و مشخص شود متن توافق همان متن توافق عباس عراقچی است و چه‌بسا پست‌تر و ضعیف‌تر دلواپسان فشار مضاعفی را بر روی دولت خواهند آورد و دقیقاً رئیسی و اعوان‌وانصارش نمی‌خواهند طرفداران تندرو خود را از دست بدهند.»
مردم‌سالاری نوشت: «ابراهیم رئیسی نمی‌تواند از یک‌سو دل از طرفداران تندرو خود بکند و از طرف دیگر به احیای برجام نیاز دارد. عجب مخمصه‌ای!»
مدعیان اصلاحات در حالی می‌گویند که «اگر آن روز برسد که ابراهیم رئیسی زیر توافق احیای برجام را امضا نماید و مشخص شود متن توافق همان متن توافق عباس عراقچی است و چه‌بسا پست‌تر و ضعیف‌تر....» که اگر چنین بود تیم دیپلماسی جدید در طول مذاکرات وین و دوحه تا این حد از خود مقاومت نشان نمی‌داد!. تیم دیپلماسی دولت قبل می‌گفت «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» و تیم جدید ضمن پافشاری بر شروط اصلی (تضمین‌ها، لغو تحریم‌ها و راستی آزمایی) می‌گوید به دنبال توافقی قوی و پایدار هستیم که برای ملت ایران منافع اقتصادی داشته باشد.